Шырав
Шырав ĕçĕ:
Хупӑнса лараканскерсем ҫакна илтсен пӗр-пӗрин ҫине ӑнланмасӑр пӑхрӗҫ, Самбо «тӑваттӑмӗш» тесе кам пирки калать?Здесь осажденные оглянулись, не понимая, о ком четвертом говорит Самбо.
I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 293–299 с.
— Вӑл тӗрӗс калать, — терӗ Пичке, — урӑхла май ҫук, вилес тӗк — усӑпа.— Он прав, — сказал Буек, — нет выхода, а умирать — так с пользой.
V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 177–180 с.
Аппӑшӗ каллех калать ӑна: — Эх, Петя, тӑхтасамччӗ! Шыв ҫинчи пӑр лайӑхрах шӑнтӑр-ха, халӗ вӑл ытла та ҫӳхе, шыва путӑн, — тет ӑна.
Тӑхтама пӗл // Василий Хударсем. Ушинский К. Д. Тӑватӑ ӗмӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 28 с. — 19–21 с.
Чӑххи калать ӑна: — Петя, ан ӗҫ, сивӗнсе уҫӑличчен тӑхта, — тет.А курочка ему кричит: — Не пей, Петя, обожди, пока простынешь!
Тӑхтама пӗл // Василий Хударсем. Ушинский К. Д. Тӑватӑ ӗмӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 28 с. — 19–21 с.
Вилес умӗн, пӗчченскер, вӑл ҫак сӑмахсенех калать — ҫирӗп те пысӑк, черчен ӗненӳпе тата тунсӑхпа тулнӑ сӑмахсене:Умирая, одинокий, он скажет те же, полные нежной веры и грусти, твердые большие слова:
IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.
Туйне эпӗ мӑнкунра тӑвасшӑнччӗ, Улька калать, Майӑн 1-мӗшӗнче ирттермелле тет.
4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
Юлташ тупнӑшӑн савӑнса кайнӑ Мина хайхи еркӗнне калать: «Эс паян манӑн туспа ҫывӑр», — тет.
3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
Е тата: Сӑпани калать: Крапивин яла темиҫе те пырса кайнӑ тет.
1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
— Кам калать вӑл Совет влаҫне чунӗпе хирӗҫ тесе.
1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
— Юлташлӑхра тӑрать-и, тӑмасть-и, Кудрявцев юлташ тӗрӗс калать, — лӑплантарчӗ Никифоров ял Совет председательне.
2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
Экеҫле калать вӑл чӑваш ташшине, ҫавӑнтах кӳршӗ ялсенчилле те пӗр-икшер ҫаврӑм ҫыпӑҫтара-ҫыпӑҫтара хурать, ҫав вӑхӑтрах кӗвӗ майӑн пикенсех ура тапать.
2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
Шкулта фашист-учитель ачасене ҫапла калать:
Вӑрттӑн кулӑш // Г. Рыклин. Ҫӗлен-калтасем. Калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви. 1941 — 52 с. — 48–52 c.
Портречӗ ӑна хирӗҫ ҫапла тавӑрса калать:
Вӑрттӑн кулӑш // Г. Рыклин. Ҫӗлен-калтасем. Калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви. 1941 — 52 с. — 48–52 c.
Сидор чӑнласах калать пулас, питӗнче шӳт туни-мӗнӗ палӑрмасть.
1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
Ку вара, акӑ, хӑй мӗн шухӑшланинех калать.
3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
Ҫавскер эрне каялла ман пеккисене вуникӗ ҫынна пухрӗ те калать:
2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
Иван Ефимӑч ӗнсине кӑтӑрт-кӑтӑрт хыҫса илет те, калать:
Ӗҫ паттӑрӗ // М. Андр.. «Капкӑн», 1935, 2№, 6 с.
Унӑн сӑнӗ ҫапларах калать пек: «Нивушлӗ? Ҫапла… чӑнах та… тен…».Лицо его как бы говорило: «Неужели? да… в самом деле… возможно… может быть…»
I. Пӗри ҫук // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.
Палуба ҫине тухнӑ мусӑкҫӑ темиҫе хут вӑрӑммӑн янӑракан кӗвӗ сыпӑкне ҫав тери хурлӑхлӑн калать.Музыкант, выйдя на палубу, сыграл отрывок мелодии, полной печального, протяжного повторения.
VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.
— Ак ҫакӑ, — терӗ Циммер, — тромбон, вылямасть — тупӑпа пенӗ пек калать.— Вот, — сказал Циммер, — это — тромбон; не играет, а палит, как из пушки.
V. Хатӗрленӳ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.