Corpus of the Chuvash language

Нумай та вӑхӑт иртменччӗ вӗт-ха!

Help to translate

Юрату асапӗ // Михаил Сунтал. Сунтал Михаил. Ҫӑтмах. Фантастикӑллӑ повесть. Шупашкар, 2009. — 120 с.

Вара вӑл мана мар, эпӗ ӑна ӑсатни пулчӗ, мӗншӗн тесен Хусанкайӑн кану вӑхӑчӗ иртменччӗ, вӑл каллех Кӑкшӑма васкатчӗ.

Help to translate

Юлашки тӗлпулусем // Влас Паймен. «Тӑван Атӑл». — 1974, 2№ — 50–65 с.

Ача чухне ку ҫӑлкуҫ патӗнчен иртнӗ чухне нихҫан та чарӑнмасӑр иртменччӗ.

Help to translate

«Ассакасси яле ҫывӑхӗнчи ҫӑлкуҫ…» // Аҫтахар Плотников. https://t.me/astaharkartish/179

Нумай та вӑхӑт иртменччӗ, вӑл каялла таврӑнчӗ.

Но вскоре вернулся.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пуп майри тухса кайнӑранпа нумай та вӑхӑт иртменччӗ, пӳрте Ухтиван вирхӗнсе пырса кӗчӗ.

Не прошло и минуты, как в избенку вихрем ворвался Ухтиван.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эпӗ астуса илетӗп: Атӑл леш енче вӑрман ҫунмасӑр пӗр ҫул та иртменччӗ пулас; кашни ҫул июльте пӗлӗте тӗксӗм сарӑ тӗтӗм хупласа илет, хӗрлӗ тӗслӗ хӗвелӗ, пайӑркисене ҫухатса, ҫӗр ҫинелле, чирлӗ куҫ пек пӑхать.

Я вспоминаю, что, кажется, не было лета, когда бы за Волгою не горели леса; каждогодно в июле небо затянуто мутно-желтым дымом; багровое солнце, потеряв лучи, смотрит на землю, как больное око.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Никишовӑна «лӑпкӑн пурӑнма» панӑ срок иртменччӗ те, ҫавӑнпа пире ирӗксӗрех кӗтме тиврӗ.

Срок, в течение которого она должна была «отсиживаться», еще не кончился, и нам ничего другого не оставалось, как ждать.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Эпир ҫӗр утӑм та иртменччӗ, профессор хунарне стена ҫумнелле тытса кӑшкӑрса та ячӗ:

Мы еще не прошли и ста метров, как профессор, приблизив лампу к стене, закричал:

XXII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.