Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ман вӑхӑтӑмра асанне чухне мӗнле пулнӑ, пурте ҫапла пулӗ, — тенӗ.
III сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.
«Ҫапла, ҫапла, — терӗ Анна Васильевна, — хам вӑхӑтӑмра эпӗ те ҫамрӑк пулнӑ, мана теҫеткерен кӑларса пӑрахман пулӗччӗҫ».«Да, да, — сказала она, — была и я в мое время хоть куда: из десятка бы меня не выкинули».
XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
— Ҫапла ҫав, аттемҫӗм, — терӗ старик, — санӑн мана хамӑн ылтӑн вӑхӑтӑмра курасчӗ, эпӗ вара сана пурне те кӑтартнӑ пулӑттӑм.
XIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Страницăсем:
- 1