Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аннеме (тĕпĕ: анне) more information about the word form can be found here.
Ҫавӑнпа та эпӗ хама шӑпах ҫак саманара ҫуратма тӗл килтернӗ вилнӗ аннеме кашни кунах тавтуса асӑнатӑп.

Мою покойную мамашу, что угодила родить меня тютелька в тютельку в нашу эпоху, ежедневно вспоминаю.

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Хам шӑллама парас — шӑллӑмсӑр тӑрса юлатӑп; аннеме парас — аннемсӗр тарса юлатӑп.

Отдать брата — не видать мне больше брата; отдать матушку — не видать мне больше матушки.

Пӗр патша ывӑлӗпе патша хӗрӗ Гуландаз ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

— Савнӑ аннеме килсе ҫитнӗ ятпа саламлатӑп, ун аллине чуптума ирӗк ыйтатӑп.

— Имею честь поздравить с приездом милую мамашу и целовать ее ручку.

ХLII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Аттем пӗр ҫӗрте выртать, аннеме урӑх ҫӗре пытарнӑ.

Отец у меня в одном месте зарыт, мать — в другом.

Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.

Мӗнле хуйхӑ-суйхӑсем пырса ҫапрӗҫ-ши манӑн ырӑ аннеме?

Какие тяготы переживает мать?

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Мӗн сӑмахланине сана халь каламастӑп, аттуш эсӗ ӑнсӑртран атте умӗнче персе ярсан, атте пире аннеме иксӗмӗре те ҫапса пӑрахать: мана ҫӗрле хурӑнлӑха ҫӳренӗшӗн, аннене Палля тетепе ӗҫнӗшӗн.

О чем — пока не скажу, а то ты ненароком выпалишь при отце, тогда нам с матерью он обеим всыплет: мне — за то, что в березняк по ночам шастаю, матери — за то, что с дядей Паллей выпивала.

Виҫҫӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Акӑ мӗн пӗлтерчӗ вӑл: аттепе аннеҫӗм хушшинче хӑрушӑ харкашу пулса иртнӗ (хӗр-тарҫӑсен пӳлӗмӗнче йӑлтах илтӗннӗ; вӗсем нумай япала ҫинчен французла калаҫнӑ пулин те, горничнӑй хӗр Маша, пилӗк ҫул Парижра пӗр ҫӗвӗҫӗ патӗнче пурӑннӑскер, йӑлтах ӑнланнӑ); аннеҫӗм аттене тӗрӗс мар пурӑннӑшӑн, кӳршӗри пикепе курнӑҫнӑшӑн айӑпланӑ; атте малтан тӳрре тухма хӑтланнӑ, унтан тарӑхнӑ та аннеме «унӑн ҫулӗсем ҫинчен астутарнӑ», вара аннеҫӗм макӑрса янӑ; аннеҫӗм тата ватӑ княгиньӑна вексель панине асӑннӑ, княгиня ҫинчен те, унӑн хӗрӗ ҫинчен те япӑх каланӑ; атте вара ӑна юнаса хӑратнӑ.

От него я узнал, что между отцом и матушкой произошла страшная сцена (а в девичьей все было слышно до единого слова; многое было сказано по-французски — да горничная Маша пять лет жила у швеи из Парижа и все понимала); что матушка моя упрекала отца в неверности, в знакомстве с соседней барышней, что отец сперва оправдывался, потом вспыхнул и в свою очередь сказал какое-то жестокое слово, «якобы об ихних летах», отчего матушка заплакала; что матушка также упомянула о векселе, будто бы данном старой княгине, и очень о ней дурно отзывалась и о барышне также, и что тут отец ей пригрозил.

XIX // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

— Виҫесӗр, аннеме ӗненнӗ пек, эсир куна пӗлетӗр, — терӗ Ольга хуллен.

— Безгранично, как матери, — вы это знаете, — отвечала она слабо.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Сан пирки суранланса, кӗҫ-вӗҫ тупӑка каяс пек уйӑхӗпех выртни сана ҫителӗклӗ пулмарӗ пулас, эсӗ манӑн аннеме те пӗтерес терӗн пулмалла? — терӗм.

— Видно тебе не довольно, что я, благодаря тебя, ранен и целый месяц был на краю гроба: ты и мать мою хочешь уморить.

Пиллӗкмӗш сыпӑк. Юрату // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл арӑмне каланӑ: ун тупсӑмне аттемпе аннеме те каламарӑм; сана калӑп-и ара? тенӗ.

Он сказал ей: отцу моему и матери моей не разгадал ее; и тебе ли разгадаю?

Тӳре 14 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

8. Леш яш ачасем ҫывӑрма выртиччен арӑм вӗсем патне ҫурт тӑррине улӑхнӑ та 9. каланӑ вӗсене: эпӗ пӗлетӗп — ку ҫӗре Ҫӳлхуҫа сире панӑ: эсир пире сехӗрлентерсе пӑрахрӑр, ҫак ҫӗр ҫинче пурӑнакансем пурте сирӗнтен хӑраса тӑраҫҫӗ; 10. эпир илтнӗ ӗнтӗ: эсир Египетран килнӗ чухне Ҫӳлхуҫа [Турӑ] сирӗн умӑрти Хӗрлӗ тинӗс шывне мӗнле типӗтнине, Иордан леш енче аморрейсен икӗ патшине — Сигона тата Ога — эсир мӗн кӑтартнине, мӗнле тӗп тунине пӗлетпӗр; 11. ҫакӑн ҫинчен илтсессӗн пирӗн чӗремӗрсем хавшаса ӳкрӗҫ, вара [пирӗн хушшӑмӑртан] сире хирӗҫ тӑмашкӑн никамӑн та хал тупӑнмарӗ: сирӗн Ҫӳлхуҫа Туррӑр ҫӳлте тӳпере те, аялта ҫӗр ҫинче те Турӑ пулса тӑрать-мӗн; 12. апла Ҫӳлхуҫа [Туррӑр] ячӗпе ман умра тупа тӑвӑр: эпӗ сире ырӑ тунӑ пек, эсир те манӑн аттем килне ырӑ тума пулӑр, 13. манӑн аттемпе аннеме, пиччем-шӑллӑма, аппам-йӑмӑкӑма тата вӗсен мӗнпур кил-йышне чӗрӗ халлӗн хӑварӑпӑр, пирӗн чунӑмӑра вилӗмрен хӑтарӑпӑр тесе мана шанчӑклӑ паллӑ парса шантарӑр, тенӗ.

8. Прежде нежели они легли спать, она взошла к ним на кровлю 9. и сказала им: я знаю, что Господь отдал землю сию вам, ибо вы навели на нас ужас, и все жители земли сей пришли от вас в робость; 10. ибо мы слышали, как Господь [Бог] иссушил пред вами воду Чермного моря, когда вы шли из Египта, и как поступили вы с двумя царями Аморрейскими за Иорданом, с Сигоном и Огом, которых вы истребили; 11. когда мы услышали об этом, ослабело сердце наше, и ни в ком [из нас] не стало духа против вас; ибо Господь Бог ваш есть Бог на небе вверху и на земле внизу; 12. итак поклянитесь мне Господом [Богом нашим], что, как я сделала вам милость, так и вы сделаете милость дому отца моего, и дайте мне верный знак, 13. что вы сохраните в живых отца моего и матерь мою, и братьев моих и сестер моих, и всех, кто есть у них, и избавите души наши от смерти.

Нав 2 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:
  • 1

Menu

 

Statistics

...more detailed