Corpus of the Chuvash language

Пуринчен ытла Тӗмеркке калаҫрӗ.

Больше говорил Тимеркке.

Тӑван ялта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Ара, Утлас йӑхӗ пирки калать-ҫке вӑл! — сасартӑк тавҫӑрса илчӗ Тӗмеркке старик.

«Ха, это же он про род Утласа говорит! — осенило старика.

Тӑван ялта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Мӗнле вӑл — виҫ тӗрлӗ чӳрече? — ыйтрӗ Тӗмеркке ҫав хушӑра Янтул сӑмахӗн пӗлтерӗшӗ пирки шухӑшласа.

— Как это с тремя разными оконцами? — Тимеркке недоуменно взглянул на Яндула, — разве такие бывают?

Тӑван ялта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тӗмеркке курӑк ҫыххисене пуҫтарса хучӗ те тин Янтул еннелле ҫаврӑнчӗ.

Старик наконец собрал свои травы и повернулся к Яндулу.

Тӑван ялта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул Тӗмеркке патне утса пычӗ, ура ҫинченех аллине тӑсрӗ.

Яндул подошел к нему, с ходу протянул руку:

Тӑван ялта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тӗмеркке старик мунча сулхӑнӗнче пӗлтӗрхи курӑк ҫыххисене суйласа ларать.

Старик сидел в прохладе баньки и перебирал пучки прошлогодних трав.

Тӑван ялта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

…Янтул Тӗмеркке килне ҫӗмӗрттерсе пырса кӗчӗ.

…Яндул буквально ворвался в дом Тимеркке, громко хлопнув калиткой.

Тӑван ялта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тӗмеркке старик, тен, ун ашшӗ-амӑшне те астӑвать?

Постой, а ведь старик Тимеркке может помнить его родителей?

Тӑван ялта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Тен, эс Тӗмеркке мучи тӗлне пӗлместӗн? — чарӑнса тӑчӗ ун умне пӗр хӗрарӑм.

— Ты небось дом Тимеркке ищешь? — перед ним остановилась женщина.

Тӑван ялта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хальхинче Тӗмеркке старик патне терӗҫ.

от деда Тимеркке —

Тӑван ялта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Манран ача та пулмаллаччӗ те унӑн, Тӗмеркке мучи пулӑшнипе хырӑм пӑрахнӑ вӑл.

У нее от меня даже ребенок должен был родиться. Дед Тимеркке помог ей от брюха-то освободиться…

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Тӗмеркке мучи калать — пирӗн вӑрманта нимле хир сысни те ҫук тет.

— Дед Тимеркке говорит, в нашем лесу никогда кабаны не водились.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Халӑх саланса пӗтнӗ-пӗтмен калпайсене чӗнтерсе килтернӗ Тӗмеркке, вӗсене кам улталанине каласа панӑ, лӑйӑх кӑна хӑналаса янӑ…

Когда большая часть людей, отобедав, разошлась, Тимеркке повелел привести обманутых Яндулом чиновников и, угостив от всей души, рассказал, кто подшутил над ними…

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Анчах киремет хуралҫи Тӗмеркке юмӑҫ урӑхла шухӑшланӑ-мӗн.

Но Тимеркке — хранитель киреметя — рассудил по-своему:

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Уй пуҫӗнчи ырӑсем, — тархаслать Тӗмеркке старик.

Добрые покровители наших полей! — обращается к небу старик Тимеркке.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Киремет хурами тавра Тӗмеркке старик тем кӑштӑртатса ҫӳрет.

Старик Тимеркке важно ходил вокруг священного тополя.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Старикки вӑл Тӗмеркке ятлӑ, киремет пӑхакан теҫҫӗ ӑна.

А старика зовут Тимеркке, он хранитель киреметя.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тӗмеркке, Энчуххана каласа парас, киремете парне кӳме хатӗрленсе тӑтӑр тесе вӗсен умне ҫитнеччӗ ҫеҫ, юнашар картишӗнчен пӗчӗк ача макӑрса тухрӗ.

Тимеркке же направился к Энчуххе — сказать, чтобы готовила подношение киреметю. Вдруг из ворот соседнего дома выбежал плачущий мальчонка.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тӑли, ҫӑпати пӗр ҫӗре пуҫтарса Тӗмеркке умне хучӗ.

И положил лапти и онучи перед Тимеркке.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Итле-ха, Тӗмеркке.

— Послушай, Тимеркке.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.