Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Ой, Петенька, — терӗ вӑл ачашланса.
IX // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 15–35 с.
Асту, Миша, йӗпенсе ан вырттӑр Петенька, чирлеме пултарать.
3 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.
— Петенька, ывӑлӑм! тесе чуптурӗ Соня макӑрма тытӑннӑ пепкене, пӗчӗк пӳрнисене тути патне ҫыхартса.
5 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.
Эппин, Петенька, сан ача пулман?
4 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.
Хамӑр ывӑла Петя тейӗпӗр: Пьер, Петенька, Петюша.
1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.
— Сымокаев, Петенька, Петруха, мур сӗтӗрсе килесшӗ, миҫе ҫул, миҫе хӗл! — тет чӑпар кепелли, ҫумӗнчи ҫынна мӑйран ыталаса илсе.
Хӑнара // Никита Волков. Илемлӗ литература, 7№, 1941. — 82–85 с.
— Петенька, чунӑм, ылттӑнӑм! — кӑшкӑрса йӗрсе ячӗ Феня, Боринӑн шурса кайнӑ пуҫне кӑкри ҫумне чӑмӑртаса.— Петенька, милый, родной! — то шептала, то кричала Феня, прижимая бледную голову Борина к груди.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.
Эпӗ ӗнтӗ Петенька, тахҫантанпах профессионаллӑ революционер.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.
— Петенька, чунӑм! — кӑшкӑрса ячӗ Феня.
Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.
Шутласан та, шутламасан та пӗр ҫул: эпӗ санпа пымастӑп, Петенька, мӗнпур шутлани те ҫавӑ ҫеҫ.Тут решай не решай — один путь: не поеду я с тобой, Петенька, вот и все решение.
7 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.
Петенька сывах иккен, ӳссе кайнӑ вӑл, фотоӳкерчӗкӗнчен пӑхсан ӗлӗкхинчен те ытларах амӑшӗ сӑнарлӑ пулнӑ.Петенька был здоров, очень вырос, судя по фото, и стал ещё больше похож на мать.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Петенька мӗнле ӳсни ҫинчен те Катя каласа панӑччӗ ӗнтӗ, — хурарах кӑна имӗш, шӑлтах вӑхӑтсӑр ҫӗр айне кӗнӗ Саша сӑнарлӑ.Уже Катя рассказала, какой стал Петенька, — смуглый и чуть-чуть косит, одно лицо с покойной сестрой.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Унпа курнӑҫрӑмӑр та тухса кайма хатӗрленсе ҫитрӗмӗр кӑна — Петенька пирӗн чирлесе ӳкрӗ.
Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Петенька пысакланчӗ, ӳсрӗ, шӑпах ял ачи пулса тӑчӗ, сӑмсине те хӗвел ҫиекен пулчӗ, хӗвелпе пиҫӗхнӗ урисенчи ҫемҫе ҫӑмӗ те ылттӑн тӗслӗ пулса кайрӗ.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
«Петенька, сан сӑнарлах пулчӗ, сан пекех пысӑк сӑмсаллӑ.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
- 1