Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кондратьевӑн (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Сергейпе Кондратьевӑн анчах мар, тухса калакансен пурин те ҫӗнӗ Героя саламлама чӗререн тухакан ӑшӑ сӑмахсем нумай тупӑнчӗҫ, Стефан Петровича темле аван мар пек те пулса кайрӗ.

Не только у Сергея и у Кондратьева, а у каждого, кто подымался на крыльцо, нашлось столько хороших, от сердца идущих слов, что Стефану Петровичу становилось как-то даже неловко.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кондратьевӑн ҫырӑ куҫӗсем кӑмӑллӑ — вӗсенче яланах ҫынсене кӑтартман темле савӑнӑҫ пурӑнать, куҫӗсем шӑтарас пек тинкерсе пӑхаҫҫӗ: «Эсӗ мана темӗн те пӗр каласан та, эпӗ, хаклӑ тусӑм, сан шухӑшна малтанах пӗлсе тӑратӑп», — тенӗ пек туйӑнаҫҫӗ.

Приятными были у Кондратьева карие глаза — в них постоянно жила какая-то скрытая улыбка, и взгляд их был так внимателен и проницателен, точно говорил: «Ты там что мне ни рассказывай, а я, дорогой, все твои мысли наперед знаю…»

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Заводра кӳренме пултараҫҫӗ — Григорий халӗ Кондратьевӑн питӗнчен хӑюллӑнах пӑхрӗ.

На заводе могут обидеться — Григорий смело смотрел в лицо Кондратьева.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Анчах «Светлый путь» колхозра нумай хут пулнӑ Кондратьевӑн тимлӗхне анлӑ та тӳрем урам мар, правлени умне «ГАЗ-б7» чупса ҫитнӗ самантра урамра мӗн пулса иртни ҫавӑрса илнӗ.

Между тем Кондратьева, много раз бывавшего в «Светлом пути», привлекала как раз не сама улица, широкая и ровная, а то, что происходило на улице в тот час, когда к правлению подкатил ГАЗ-67.

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кондратьевӑн темӗнле ҫынсене хӑй патнелле туртакан вӑй пур пек туйӑннӑ Сергее, ҫавӑнпа ун патне, тимӗр таткисем магнит ҫумне ҫыпӑҫнӑ пек, ҫынсем хӑйсем кая хӑварма ҫук ӗҫӗсемпе, шухӑшӗсемпе, хуйхи-суйхисемпе савнӑҫӗсемпе пыраҫҫӗ; ун патне куҫа курӑнман ҫипсем пырса ҫыхӑнаҫҫӗ те каллех пур еннелле те саланаҫҫӗ; ҫак ҫипсен ячӗсем Рощенски районӗн кулленхи ӗҫӗпе пурнӑҫӗ.

Сергею казалось, что Кондратьев обладает какой-то притягательной силой, и поэтому к нему, как металлические частицы к магниту, тянутся люди со всякими своими житейскими делами, со своими думами, горестями и радостями; к нему сходятся, на нем скрещиваются и от него снова расходятся те невидимые нити, имя которым — будничная жизнь Рощенского района.

XXVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ун чухне эпир пурнӑҫ ҫине те ӳкӗнмӗпӗр — вӑл пире хӑваласа иртеймӗ! — Кондратьевӑн хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ тӗксӗм пичӗ ҫинче кулӑ палӑрчӗ.

Вот тогда и на жизнь не пожалуемся, она нас не обгонит! — И смуглое, загорелое лицо Кондратьева расплылось в улыбке.

XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак докладсен тезисӗсене аван ҫырнӑ пулмалла, мӗншӗн тесен Кондратьев питӗ интересленсе листа хыҫҫӑн листа тимлӗн вуланипе Сергейпе Виктор тӳсӗмсӗр сӗтел патне пыра-пыра тӑнине те, кабинет тӑрӑх уткаласа ҫӳренине те асӑрхаман; вӗсен хӗрсе кайнӑ тата хумхануллӑ пит-куҫӗсенчен, нумай та ҫӑткӑннӑн туртнинчен Кондратьевӑн пӗр сӑмахне те пулсан илтессе тӳсӗмсӗр кӗтни курӑннӑ…

Видимо, тезисы этих докладов были составлены хорошо, ибо Кондратьев читал лист за листом с интересом и с таким вниманием, что не замечал, как Сергей и Виктор нервничали и то подходили к столу, то расхаживали по кабинету; по их взволнованным лицам, по тому, как много и с какой жадностью они курили, было видно, что им не терпелось скорее услышать хоть одно слово Кондратьева…

XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кун каҫ енне сулӑннипе хӗвел чылай аяла аннӑ, хӗвел пайӑркисем райкомӑн уҫса пӑрахнӑ чӳречисем витӗр чалӑшшӑн ӳксе, Кондратьевӑн алӑ ҫине хунӑ шурӑ ҫӳҫлӗ пуҫне, шӑртлӑ куҫхаршисене, ҫамкаран ҫӳлерех хуҫлатса тытнӑ пӳрнисем хушшинчи ҫӳҫне ҫутатаҫҫӗ.

Солнце опускалось к низкому полудню, и косые лучи, падая в раскрытое окно райкома, освещали склоненную на руку седую голову Кондратьева, его жесткие брови и напряженно согнутые выше лба пальцы с пучочками черных волос.

XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кондратьевӑн хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ, ҫилпе куштӑрканӑ пичӗ пӗр самант хушшинчех улшӑнчӗ, куҫӗсем тимлӗнрех, те сиввӗнрех пӑхма пуҫларӗҫ, — ҫынсене ун пек итлеме никам та пултарайман пулӗ, вӑл халӗ Сергей мӗн каланине уйрӑмах тимлӗн итленӗ, мӗншӗн тесен унӑн кашни сӑмаххинче Кондратьев типпӗн отчет туса панине мар пӗтӗм чун-чӗререн тухакан чӗрӗ ӗҫе курнӑ.

Загорелое и обветренное лицо Кондратьева сделалось сосредоточенным, а взгляд пытливым, строгим, — пожалуй, никто не умел так, как он, слушать других, он обратил особое внимание на то, что сейчас говорит Сергей, потому что в каждом его слово Кондратьева видел не сухой отчет, а реальное дело, исходящее от всей души.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кондратьевӑн чун-чӗри савӑнать, вӑл вара, картузпа сулласа, калать:

Кондратьев, махнув картузом, говорит:

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Халӗ Татьяна сиссе илчӗ: Кондратьевӑн Татьянӑпа кашни сӑмаха ӑнланмалла калаҫас килнӗ, Татьяна вара, хӑй пурне те ӑнланни ҫинчен каласшӑн пулнӑ пек, пуҫӗпе сӗлтнӗ.

Теперь Татьяна почувствовала: Кондратьеву хотелось с Татьяной поговорить с пониманием каждого слова, Татьяна же, пытаясь показать, что все понимает, кивала головой.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сергей Мускава тухса кайиччен Кондратьевӑн плана халех кабинетра мар, калас пулать, вырӑна тухса никама шанмасӑр, хӑйӗн пӑхса тӗрӗслес килчӗ.

Кондратьеву хотелось теперь же, никому не доверяя, еще раз самому посмотреть и уточнить план не в кабинете, а, так сказать, на местности.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кондратьевӑн та кӑмӑл-туйӑмӗ уҫӑлса кайнӑ: вӑл шӳтленӗ, кулнӑ; унӑн ҫилпе куштӑрканӑ, хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ типшӗмрех пичӗ нихӑҫан та ҫакӑн пек савӑнӑҫлӑ та кӑмӑллӑ пулман.

Настроение Кондратьева тоже поднялось: он шутил, смеялся; никогда еще до этого его обветренное и загорелое на солнце худое лицо не было таким радостным и приветливым.

XXIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кондратьевӑн та ӑсӗ ҫитет темелле, ҫамрӑк та мар ӗнтӗ вӑл, ҫапах та ӑна ирӗк парать, пулӑшать…»

Да и у Кондратьева ума достаточно, хотя сам уже и не молод, но все равно дает ему свободу, помогает…»

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Наталья Павловна, Кондратьевӑн арӑмӗ, ӗнтӗ ҫамрӑк мар хӗрарӑм, туллискер, яланах ачаш та кӑмӑллӑ пит-куҫлӑскер, районти библиотекӑра ӗҫлет.

Наталья Павловна, жена Кондратьева, женщина немолодая, полная, с лицом добродушным, служила в районной библиотеке.

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пӗчӗк ачасем кунта ҫук, Кондратьевӑн икӗ ывӑл, иккӗшӗ те авланнӑскерсем, ашшӗ-амӑшӗ патӗнчен тахҫанах тухса кайнӑ: асли — инженер — Донбасра заводра ӗҫлет, кӗҫӗнни — ҫарта.

Малых детей здесь не было, а два сына Кондратьевых, оба женатые, давно уехали от родителей: старший — инженер — работал в Донбассе, на заводе, а младший находился в армии.

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Сӗр ҫинчи ҫутӑсем» романӑн пӗрремӗш кӗнекинче С. Бабаевский парти райкомӗн секретарӗ Кондратьевӑн сӑнарне хӑйӗн пӗрремӗш «Ылтӑн Ҫӑлтӑр кавалерӗ» романӗнче ҫырнинчен татах лайӑхрах кӑтартса парать.

Help to translate

Семен Бабаевский // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 5–6 с.

«Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем» романӑн пӗрремӗш кӗнекинче вулакана паллӑ геройсен — Сергей Тутариновӑн, Николай Кондратьевӑн, Стефан Рагулинӑн, Семен Гончаренкӑн тата ыттисен ӗҫне кӑтартса панӑ.

Help to translate

Семен Бабаевский // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 5–6 с.

Страницăсем:
  • 1

Menu

 

Statistics

...more detailed