Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Жилин (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Комаров, Жилин, чӗмсӗр Уйбосем — пиччӗшпе шӑлнӗ, — тата цынга чирӗпе аптранӑ Федичкин (пурте путиловецсем, пӗр цехра ӗҫленӗскерсем) апатланчӗҫ.

Комаров, Жилин, молчаливые братья Уйбо и больной цынгой Федичкин (все путиловцы, из одного цеха) поужинали.

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Жилин вӗсене хӑйне мӗн пулнине пӗтӗмпех каласа панӑ та: — Акӑ ӗнтӗ эпӗ киле те кайса килтӗм, авлантӑм та! Ҫук, турӑ ҫырман курӑнать, — тенӗ.

Рассказал Жилин, как с ним все дело было, и говорит: — Вот я и домой съездил, женился! Нет, уж, видно, не судьба моя.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Салтаксем Жилин тавӑрӑннӑшӑн хӗпӗртенӗ, юлташӗсем пурте ун патне пуҫтарӑннӑ.

Обрадовались солдаты, товарищи собрались к Жилину.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин хӑйне хӑй те пӗлмен, вӑл йӗре-йӗре: — Тӑвансем! Тӑвансем! — тесе анчах тӑнӑ.

А Жилин сам себя не помнит, плачет и приговаривает: — Братцы! Братцы!

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара Жилин хусахсем патне чупса ҫитнӗ.

И подбежал Жилин к казакам.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин, юлашки вӑйне пуҫтарса, каскине аллипе тытса, хусахсем патнелле хӑйне хӑй пӗлмесӗр, сӑхсӑха-сӑхсӑха: — Тӑвансем! Тӑвансем! Тӑвансем! — тесе кӑшкӑрса чупнӑ.

Да уж и Жилин собрался с последней силой, подхватил рукой колодку, бежит к казакам, а сам себя не помнит, крестится и кричит: — Братцы! братцы! братцы!

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин савӑнса кайнӑ, вӑл юлашки вӑйне пухса ту айнелле кайнӑ.

Обрадовался Жилин, собрался с последними силами, пошел под гору.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин лайӑхрах пӑхнӑ та пӑшалсем йӑлтӑртатнине курнӑ; унта хусахсемпе салтаксем тӑнӑ.

Вгляделся — видит: ружья блестят, казаки, солдаты.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин вӑрман хӗррине тухса пӑхнӑ: ҫап-ҫутӑ пулнӑ, ҫеҫенхирте крепость ывӑҫ тупанӗ ҫинчи пек курӑннӑ, ту айӗнче, сулахай енче, ҫывӑхрах вут ҫуннӑ, вучӗ кутӗнче ҫынсем тӑнӑ.

Вышел на край — совсем светло, как на ладонке перед ним степь и крепость, и налево, близехонько под горой, огни горят, тухнут, дым стелется и люди у костров.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Уйӑх шуралса киле пуҫланӑ, сывлӑм ӳкнӗ, тул ҫутӑлса килнӗ, Жилин вӑрман хӗррине тухайман-ха.

Уж стал месяц бледнеть, роса пала, близко к свету, а Жилин до края леса не дошел.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин, вӗсем пынине аякранах илтсе, йывӑҫ хыҫне пытанса хӑтӑлнӑ.

Да Жилин издалека их услыхал, схоронился за дерево.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Нимӗн тума та ҫук, вӑй пур чухне сӗтерӗнес-ха, ларсан тӑраймӑп та. Крепӑҫе эпӗ паянах ҫитес ҫук, ҫутӑлсан, вӑрманта выртӑп, унта кун ирттерӗп те ҫӗрле каллех кайӑп», — тесе шухӑшланӑ Жилин.

«Нечего делать, — думает, — буду тащиться, пока сила есть. А если сесть, так и не встану. До крепости мне не дойти, а как рассветет, — лягу в лесу, переднюю, а ночью опять пойду».

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин вӑрмана ҫитнӗ, никам та хирӗҫ пулман.

Дошел до лесу — никто не попался.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин вӑрман патне ҫывӑхарса пынӑ; уйӑх ту хыҫӗнчен тухнӑ та, кӑнтӑрлахи пек ҫап-ҫута пулса кайнӑ.

Стал подходить к лесу, выбрался месяц из-за гор, — бело, светло совсем, как днем.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин пӗрмаях мӗлке тӑрӑх пынӑ.

Идет Жилин, все тени держится.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӗрлӗ пӗлӗт ҫутӑлнӑҫем ҫутӑлса пынӑ; ту еннелле мӗлке анса, Жилин патне ҫывхарса пынӑ.

Уж зарево посветлело и с одной стороны лощины все светлее, светлее становится; ползет под гору тень, все к нему приближается.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин лаппа кайнӑ; пынӑ майпа хӑй каллӗ-маллӗ пӑхкаласа пынӑ: уйӑх курӑнайман-ха.

Пошел лощиной, идет, сам поглядывает: не видать еще месяца.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин сӑхсӑхса илнӗ те, каска ҫӑри ан шӑлтартаттӑр тесе, аллипе тытса ҫулпа кайнӑ; хӑй урине аран сӗтӗркелесе пынӑ; пӗрмай уйӑх хӗрелсе хӑпарнӑ еннелле пӑхкаласа пынӑ.

Перекрестился Жилин, подхватил рукой замок на колодке, чтобы не бренчал, пошел по дороге, — ногу волочит, а сам все на зарево поглядывает, где месяц встает.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин пашалусене илсе кӗсйине хунӑ.

Взял он лепешки.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Сывӑ пул, Дина, ӗмӗр асӑнӑп сана, — тенӗ Жилин.

— Прощай, — говорит, — Динушка. Век тебя помнить буду.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed