Шырав
Шырав ĕçĕ:
«Дунька упӑшкин» — Медников юратакан лӑпкӑ, чее, пӑшӑлтка ҫын сӑмахӗсенче чӑнах та тӗрӗсси пурччӗ.В словах Дунькина Мужа, кроткого, хитрого наушника, любимого Медниковым, — была правда.
Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.
Унӑн рабочийӗсенчен пӗри, кукӑр ураллӑ салху ҫын, «Дунька упӑшки» тенӗскер, хӑйӗн хуҫи ҫинчен ҫапла калатчӗ:Один из его рабочих, унылый, кривоногий человек, по прозвищу Дунькин Муж, говорил о своём хозяине:
Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.
— Дунька!
Хаклӑ хӑна // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.
Ҫапла-ҫке, ухмах эсӗ, Дунька!
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
А эсӗ, Дунька, пӗл: ӗмӗрте ӗҫ тухмасть сан кунпа!
VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Дунька, ӑҫта эсӗ? — ҫинҫе сасӑпа ҫухӑрса ячӗ тахӑшӗ аялта, хурал пӳрчӗн крыльци умӗнче.— Дунька, ты где? — тоненьким голосом пищало внизу у крыльца караулки.
16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
Дунька, кӑларса ывӑт кушака картишне.
4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
— Дунька!
4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
Ун умне станицӑри хӑйӗн чун савнийӗ (казаксем хӑйсен еркӗнӗсене ҫапла чӗнеҫҫӗ) Дунька тухса тӑчӗ.В станице ему представлялась Дунька, его душенька , как называют казаки любовниц.
VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Ак ҫапла: кайрӑмӑр эпӗр — эпӗ, Анисия Егоровна, Ненила, Дунька…
Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936
- 1