Шырав
Шырав ĕçĕ:
Йывӑҫ ҫумне аяла тахҫанах ҫапнӑ хӑма татӑкӗ те упраннӑ, ун ҫине: «Громила, пирӗн шанчӑклӑ тус», — тесе ҫырни те лайӑхах палӑрать.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Тепӗр кунне вара Громила вилсе кайрӗ.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Тенор акӑ Громила сӑмсине тӗккелесе, ӑна епле ачашшӑн ҫуланине ачасем курса тӑчӗҫ.Ребята видели, как Тенор совался носом в морду Громиле, трогательно лизал его.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
— Громила!..
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
…Темӗн пысӑкӑш лапсӑркка Громила, чылай ватӑлса ҫитнӗскер, хӑйӗн йӑвинче нимӗн хускалмасӑр выртать.…Громадный лохматый Громила, уже старый годами, неподвижно лежал в конуре.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
— Громила вилет вӗт, — салхуллӑн пӗлтернӗ Витюшка, пиччӗшне кӗпер патӗнчи ҫул ҫинче хирӗҫ пулса.— Громила-то у нас умирает, — жалобно сообщил Витюшка, встретив брата на дороге у моста.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Тенорпа Громила та вӗсем патӗнчех явӑнса ҫӳреҫҫӗ.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Тепӗр чухне тата вӗсем патне Громила та пырса каять.
Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Кӗл тиенӗ ешчӗке Громила чӑнласах туртать, анчах Тенор апла мар, вӑл чӑхӑмлама, кутӑнланма хӑтланчӗ.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Вӑл чӳречерен Громила хӑлхисене усса, салхуллӑн килне чупса кайнине курса юлчӗ.В окно он видел, как Громила, опустив уши, уныло поплелся домой.
Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Громила малтан та ҫавӑн пек хӑтланнӑччӗ-ха.
Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
— Шурка, сан пата Громила килчӗ!
Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Громила вара Сашӑна ӗлӗкхи пуп ҫурчӗ умне ҫитичченех ӑсатса ячӗ; унта пӗрремӗш класс вырнаҫнӑ.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Сашӑна шкула ӑсатма Тенорпа Громила пычӗҫ.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Громила та хӑйӗн хура хӳрине хуллен вылятса илчӗ.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Громила анасласа илчӗ те хупах евӗрлӗ усмак хӑлхисене выляткаларӗ.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Громила апла мар: тепӗр чухне вӑл вӑрӑм та сарӑ асав шӑлӗсене хаяррӑн шатӑртаттарса илет.А Громила порой ворчит, угрожающе оскалив длинные желтые клыки.
Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Громила — пысӑк та ҫӑмламас, хуп-хура.
Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
- 1