Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Васич (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Кӳреннипе кӑмӑлӗ хуҫӑлнӑ Павӑл сигар туртса ячӗ те, Васич ҫинчен, леш усал ҫынвӗлерен ҫинчен, мӗнпур четниксем ҫинчен шухӑшланӑ май пӳлӗм тӑрӑх каллӗ-маллӗ утма тытӑнчӗ.

Павле зажег папиросу и начал ходить по комнате, расстроенный, оскорбленный, беспорядочно думая о Васиче, об идиоте-убийце, о четниках вообще.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Эп сире вилсен те ылханап! — кӑшкӑрчӗ Васич тухнӑ чухне.

— Знай, и мертвый я буду ненавидеть вас! — крикнул, уходя, Васич.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Хӑвӑн корольушӑн эсӗ, Васич поручик, миҫе серба вӗлернӗ?

— Погоди, поручик Васич, а сколько сербов зарезал и убил ты за своего короля?

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Йӗркеллӗ пул кӑштах, эсӗ буржуалла романсем вуланӑ вӗт-ха, — чӑрсӑррӑн ответлерӗ Васич, «буржуалла» сӑмаха тӑрӑхларах каласа.

Выдерживай хотя бы стиль, об этом ты уж мог прочитать в буржуазных романах, — дерзко ответил Васич, с иронией произнося слово «буржуазных».

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Автан авӑтнӑ сасса тӳсеймен пек, Васич пуҫне ҫӗклерӗ те: — Мана хӗҫпӑшал инкеке кӗртсе ӳкермен пулсан, эсӗ манпа ҫакнашкал калаҫайман пулӑттӑн, — терӗ.

Васич, не дожидаясь когда он кончит, поднял голову и сказал: — Не подведи меня оружие, ты бы так не говорил со мной.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Эппин саншӑн пурпӗрех… — терӗ те Васич, самантлӑха тӑнне ҫухатнӑ пек, вара хыттӑн кулса ячӗ, вӑрахчен ахӑлтатрӗ вӑл.

— Значит, тебе все равно… — каким-то отсутствующим голосом произнес Васич и вдруг беззвучно засмеялся, он долго смеялся.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пӳрнисем чӗтренине Васич ан куртӑр тесе, вӑл вӗсене хыттӑн чӑмӑртарӗ.

Он сжал кулаки, чтобы Васич не видел, как у него дрожат пальцы.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Павӑл Васич патне пычӗ те ӑна тишкерсе пӑхрӗ.

 — Павле остановился перед Васичем, обжигая его взглядом.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Павӑл ура ҫине тӑчӗ, пӳлӗм тӑрӑх утса ҫаврӑнчӗ, вара, Васич ҫине пӑхмасӑр: — Ҫук! — тесе хучӗ.

Павле прошелся по комнате и, не глядя на Васича, сказал: — Нет!

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫав ҫичӗ ҫулшӑн ҫеҫ… — Васич ҫирӗппӗн те ҫине тӑрса калаҫать.

Только ради тех семи лет… — Васич говорил твердым, энергичным голосом.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Васич пуҫне пӑрчӗ, куҫне хупрӗ, кӑшт чӗнмесӗр тӑрсан, каллех калаҫма тытӑнчӗ:

Васич отвернулся, закрыл глаза и, немного помолчав, сказал:

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кун ҫинчен эпир кайран калаҫӑпӑр! — тарӑхса пӳлчӗ ун сӑмахне Васич.

Мы об этом как-нибудь позже поговорим! — с раздражением перебил его Васич.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Васич сӑмахӗнче Павӑл мӑшкӑларах каланине сиссе илчӗ.

Павле не был уверен, что Васич говорит это без иронии.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Васич пуҫне сӗлтсе илчӗ те унӑн куҫхаршийӗсем тӗлӗнмелле ҫӳлелле ҫӗкленчӗҫ, сиввӗн кулнипе тути чалӑшрӗ.

 — Васич тряхнул головой и удивленно приподнял брови; губы его искривились в холодную улыбку.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Павӑл патне кӗрсен, Васич ларчӗ те, Павӑла асӑрхаман пек пулса, кантӑкран пӑхма пуҫларӗ.

Когда Павле вошел, Васич сидел на скамейке и смотрел в окно, делая вид, что не замечает его прихода.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Ку эсӗ-и, Васич?

— Это ты, Васич?

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

«Васич», — шухӑшларӗ вӑл.

Васич! — молниеносно пронеслось в сознании.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

«Васич мар-ши?» — шухӑшларӗ вӑл, юман хыҫне пытанса.

«Уж не Васич ли это?» — подумал он, прячась от пуль за дубом.

27 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Васич четниксен Левачри бригадин командирӗ.

— Васич сейчас командир бригады четников в Леваче.

23 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:
  • 1

Menu

 

Statistics

...more detailed