Шырав
Шырав ĕçĕ:
Кунта савӑнаҫҫӗ, лере — вилӗм, вӗсен Абрумка ҫумӗнче ӗҫсем ҫук, Абрумкӑн — вӗсемпе ӗҫ ҫук, ҫитменнине тата, Абрумкӑна савӑнтармалли май та ҫук.
Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Абрумкӑн чунран тухакан хурлӑхӗ Тёма чӗрине хӑй майлӑ ҫавӑрчӗ.Искреннее, неподдельное горе, звучавшее в его словах, повернуло к нему сердце Тёмы.
Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Хӑш чухне вӑра, савӑнӑҫлӑ вӑйӑ-кулӑ хушшинчех, Тёма умӗн сасартӑк Абрумкӑн сӑнарӗ вӗлтлетсе иртнӗ пек пулать, Тёма хӑйӗн ҫуралнӑ кунӗ ҫывхарса килнине, текех ӗнтӗ ним тума та май ҫуккине аса илет, вара унӑн чӗри салхуллӑн хӗсӗнет.
Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Тёма, Абрумка умӗнче хӑй айӑпа кӗнине туйнӑ пирки, ӗмӗрех хӑйӗн алӑкӗнче тӑракан Абрумкӑн пусӑрӑнчӑк кӗлетки ҫине чунне ыраттармасӑр пӑхма пултараймасть.
Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Мӑйӑрне илсен, Тёма Абрумкӑн хӑрушӑ арӑмӗнчен аяккарах тӑрас тесе, лавккаран васкавлӑн чупса тухрӗ.Получив орехи, Тёма опрометью бросился из лавки, подальше от страшной жены Абрумки.
Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Юнашар пӳлӗм еннелле чалӑшшӑн шикленсе пӑхать, унта, ҫурма тӗттӗмлӗхре кровать ҫинче, Абрумкӑн чирлӗ арӑмӗ выртать.
Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
- 1