Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илет (тĕпĕ: ил) more information about the word form can be found here.
Амӑшӗ сӗтел хушшинче лӑпкӑ ларнӑ пек туйӑнать, вӑл, хӑй мӗн тунине асӑрхамасӑр, сенкер чечекӗн ҫеҫкине тата-тата илет.

Мать сидит у стола как будто совсем спокойно, обрывая голубые цветки гиацинтов.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Людмила Ильинична тетраде ярса илет те хӑй патнелле туртать, ӑна алӑран ямасӑр, ҫапла ыйтать:

Людмила Ильинична торопливо тянет тетрадь к себе, спрашивает, не выпуская из рук:

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Людмила Ильинична экзаменсен расписанине туса ларнӑ каҫа аса илет те тарӑхса каять.

Людмила Ильинична дергает плечом, вспомнив тот вечер, когда она сидела над аккуратно разграфленным листом ватмана и составляла расписание экзаменов.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Людмила Ильинична тарӑхса-ӳкӗнсе илет: хӑй айӑплӑ, пӗтӗмпех хӑй айӑплӑ!

Какая досада! — Людмила Ильинична сама, сама же на себя ее накликала.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Людмила Ильинична асӗнче хӑйне тӳрре кӑларакан, хӳтӗлекен сӑлтавсем шырать, пӗкӗрӗлсе ларакан Виктор ҫине пӑхса илет.

Людмила Ильинична торопливо подбирает и подбирает доводы, отгораживаясь ими, как редким штакетником, от Виктора.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

— Людмила Ильинична, сӑмаха татнӑ евӗр, аллипе сӗтеле ҫапса илет.

 — Людмила Ильинична прихлопывает рукой по столу, подчеркивая бесповоротность своих решений.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Паян хӑй те хай пек мар курӑнакан Людмила Ильинична ҫине Виктор темиҫе хутчен тӗлӗнсе пӑхса илет.

Несколько раз Виктор удивленно поглядывает на Людмилу Ильиничну, такую сегодня не похожую на себя.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Ҫапла шухӑшласа Виктор хӑй пуканне айккинелле сӳрӗккӗн те ерипен шутарса лартать, ҫемьери ҫак уява, пит кӗтмен ҫӗртен пулса тухнӑскерне, хутшӑнас-ши тесе иккӗленнӗ пек пӑхса илет.

Так думает Виктор и медленно, вяло отодвигает стул, словно не решив для себя: а следует ли ему принимать участие в этом неожиданном семейном торжестве?

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Алӑк умӗнче вӗсене, юри тенӗ пекех, Людмила Ильинична кӗтсе илет.

А на пороге их встречает, как будто даже специально ждет, сама Людмила Ильинична.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Кунта каллех Анна Николаевна сӑмах илет, вулакана вӑл каҫхи икӗ кӗтмен калаҫу ҫинчен пӗлтерет

В ней снова берет слово Анна Николаевна и сообщает читателю о двух совершенно неожиданных визитах

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Шухӑшӑмра каллех ӑна, пӗччен лараканскерне, куртӑм: кивӗ, пӑрахӑҫа тухнӑ патронсем тултарнӑ шкатулкине хӑй вырӑнне лартса, ҫав патронсене пӗрремӗш хут тытнине аса илет вӑл халь, юнашарах ун чух — унӑн тусӗччӗ, иккӗш те ҫап-ҫамрӑкчӗ…

Я представил, как он там сидит один, осторожно переставляет шкатулку со старыми, вроде бы отжившими патронами, вспоминает времена, когда в первый раз взял их в руки, а рядом стоял друг, и оба были совсем молодые.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Виктор ҫине те пӑхса илет: ача халь хӑйне хӑй хытарса мар, ирӗклӗнех ларать, кантӑкран пӑхать, — пуҫа савӑнӑҫсӑр та пӗлтерӗшлӗ шухӑшсем пырса кӗнӗ чух, ӑҫта та пулин пӑхмаллах-ҫке.

На Виктора: он сидит теперь не так уж напряженно, просто смотрит в окно, потому что надо же куда-то смотреть, когда в голову приходят важные, но не особенно веселые мысли.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Анна Николаевна, пӗр утӑм каялла чакса, аса илтерсе, доскана пуррипе шаккаса илет

Анна Николаевна делает шаг назад и стучит мелом по доске, напоминая…

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Ачасен йышне шутланӑ пек, вӑл пурин ҫине те пӑхса илет.

Она еще раз окидывает детей взглядом, как пересчитывает.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Кун пирки шухӑшласа, Виктор тути хӗррипе ҫеҫ кулса илет, куҫӗсенче вара, тимлӗн сӑнаса пӑхсан, пӑшӑрханупа тунсӑх ҫеҫ курма пулать.

Думая об атом, Виктор усмехается одним ртом, глаза остаются ни при чем: в них можно подметить тревогу, даже тоску, если внимательно приглядеться.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Вӑл манӑн курткӑна хыпашлать, алӑсенчен ачашласа илет, манӑн атӑсене пӑхкалать, хӑйӗн умӗнче ҫын пулнишӗн, ача пек, нимӗн чӗнмесӗр савӑнать.

Он щупал мою куртку, гладил мои руки, разглядывал мои сапоги и, замолкая, по-детски радовался, что видит перед собой человека.

XV сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Вӑл кашнин умӗнчех кулса илет.

Он улыбался каждому.

XIII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Сымокаев тата хытӑрах ҫӳҫенсе илет, нимӗн ҫук ҫинчех такӑнма пуҫлать.

Help to translate

Хӑнара // Никита Волков. Илемлӗ литература, 7№, 1941. — 82–85 с.

Таниле аллинчи курка чӗтренме пуҫлать, йӗри-тавралла пӑхса илет вӑл, куҫне мӑч-мӑч тутарса хупать.

Кружка в руках Данилы задрожала, он начал оглядываться по сторонам, и хлопать глазами.

Самана // Никита Волков. Илемлӗ литература, 7№, 1941. — 85–88 с.

Ку сӑмаха илтсен, Таниле картах сиксе илет, пӗрре ывӑлӗ ҫине, тепре кинӗ ҫине тинкерсе пӑхать.

Услышав это слово, Данила вздрогнул, вглядываясь то в сына, то в сноху.

Самана // Никита Волков. Илемлӗ литература, 7№, 1941. — 85–88 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed