Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

манса (тĕпĕ: ман) more information about the word form can be found here.
Ҫӑмламасси хӑй ют ҫӗртине манса сӗмсӗрленсех ҫитрӗ.

Лохматое страшилище совершенно обнаглело, словно забыло, что залетело на чужую территорию.

Мерекке // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 9–13 с.

Ҫакӑн пек ҫара курса тӑркача эпӗ аннепе мӗн калаҫни ҫинчен те, киле таврӑнасси ҫинчен те манса кайрӑм.

При виде такого войска я забыл про разговор с мамой и про то, что нужно возвращаться домой.

VI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Акӑ мӗн каласа пачӗҫ мана: Тимош строительствӑра пурттине манса хӑварнӑ та сакӑр сехет каҫалапа кунта чупса килнӗ.

Мне рассказали следующее: Тимошка забыл на строительстве топор и прибежал сюда за ним часов в восемь вечера.

VI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Манӑн вара ҫав ШЮК-па ӗҫ ҫине ӗҫ те инкек ҫеҫ тупӑнса пычӗ, ҫавсене пула эпӗ ҫырса пыма кӑна мар, вӑхӑтра ӗҫме-ҫиме те манса каяттӑм.

У меня же с этим КВШ было столько дел и всяких неприятностей, что я пить-есть забывал, не то что думать о каких-то записках.

Хамӑр ӗҫсем ҫинчен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Эсир кепкӑрсене манса хӑвартӑр!

Кепки-то забыли!

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Нарсем ҫинче икӗ лӳчӗркеннӗ кӗнеке пур, тата табак хунӑ шӑвӑҫ савӑт манса юлнӑ.

На нарах лежали две потрепанные книжки и забытая жестянка с табаком.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Мӗншӗн вӗсем ҫине никам та пӑхакан ҫук, калӑн ҫав йӑлт манса кайнӑ тесе?

Почему никто не обращает на них внимания, как будто все забыли о них?

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Миша вара шӑпах ҫав вӑхӑтра унӑн портфелӗ тухса ӳкни ҫинчен калама та манса хӑвармарӗ.

Миша при этом заметил, что у него, наверно, осколком выбило из рук портфель.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Ҫавӑнтах эпӗ кӑранташ ҫинчен манса кайрӑм.

Я сразу забыл про карандаш.

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

— Ыйтса пӗлме юрать-и-ха, мӗншӗн хӑвӑр отрядӑр ҫинчен манса кайрӑр эсир?

— А можно узнать, почему вы забыли о своем отряде?

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Чутах манса каяттӑм!

Чуть не забыл!

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Миша хӑй Берендейрен хӑраса ӳкнине маннӑ пек те пулчӗ, ҫак вӑрманта аташма та пулать иккенне те манса кайрӗ.

Маша как будто забыла свой страх перед Берендеем, забыла и о том, что в этом лесу можно заблудиться.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Эпир хулпуҫҫисем урлӑ алшӑллисем уртса янӑ та кӑшт катаран тӑратпӑр, алӑра супӑньпе шӑл тасатмалли щеткӑсем, хамӑр ҫине килсе ӳкнӗ инкек-синкеке эпир ҫаплипех манса кайман-ха.

Мы стояли поодаль с полотенцами на плечах, с мыльницами и зубными щетками в руках и все никак не могли прийти в себя от свалившейся на нас неприятности.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Хуҫи хирӗҫменнине курсан, вӑл тата хытӑрах вӗрме пуҫланӑ, хӑй ҫинчен манса кайсах, ҫул урлӑ, тепӗр енчи тротуар патнелле ыткӑннӑ.

Видя, что хозяин не протестует, Каштанка еще громче завыла и, не помня себя, бросилась через дорогу на другой тротуар.

I. Хӑйне хӑй япӑх тыткаланӑ // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Алӑсем ҫуккине те манса каятӑп.

Забываю, что у меня нет рук.

Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Хама хам тӗрӗслерӗм — сасӑ кӑлармасӑр чӑтаятӑп-и, ҫук-и. Ассистенчӗ, шуйттан мар-и, новокаин яма кашнинчех манса хӑварчӗ.

— Испытывал себя — выдержу или нет, чтоб не пикнуть, А ассистент, черт, все время забывал новокаин вводить.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Кун пек чух вӑл ҫут тӗнчере мӗн пуррипе мӗн ҫуккине те манса каятчӗ, ун умӗнче пурӗ те сӑмсине ҫӳлелле илемлӗн каҫӑртнӑ хаклӑ ҫынни кӑначчӗ.

И он забывал обо всем на свете, кроме этого родного, с задорно вздернутым кверху носиком человека.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

«Ав еплерех!» — ӗнер ӗҫ хыҫҫӑн кӑнтӑрлахи апат ҫиме манса кайнине аса илсе, каҫхи пирки унта шутласси те пулман, хӑйӗнчен хӑй тӗлӗнчӗ вӑл.

«Надо же!» — удивился сам себе, вспомнив, что вчера после работы забыл пообедать, а ужин проспал.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Е тата, тиеме пуҫласа, ҫирӗплетесси ҫинчен манса кайрӑн иккен — штык пырса ҫапасса кӗтсех тӑр.

Увлечешься погрузкой, забудешь о креплении — жди беды.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Тиеме манса кайса кӑмрӑк кӑна ватрӑн пулсан — пӗл: эсӗ икӗ хут йывӑрлӑха лекрӗн.

Увлечешься скалыванием угля, забудешь о погрузке — потом труднее вдвойне.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed