Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кайнине (тĕпĕ: кай) more information about the word form can be found here.
Дорофей ӑҫта кайнине ыйтса пӗлме Сергей дежунӑй патне кайма тӑнӑччӗ ҫеҫ, ҫуртӑн иккӗмӗш хутӗнчен: — Сергей пичче, эпӗ кунта! — тени илтӗнсе кайрӗ.

Сергей хотел было идти к дежурной, чтобы узнать, не знает ли она, куда ушел Дорофей, как из окна второго этажа послышался голос: — Дядя Сергей, я тут!

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Берлина илме епле кайнине астӑватӑн-и?

Помнишь, как шли на Берлин?

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей малти пӳлӗмре курсанах ун пичӗ улшӑнса кайнине асӑрхарӗ: ӑна шуранка теме те ҫук, вӑл темле чирлӗ ҫын пек ӑвӑс тӗслӗ пулса кайнӑ, питҫӑмартисем ҫинче кӑвакрах тымарсем пур.

Сергей и сам, еще в приемной, заметил резкую перемену в лице Федора Лукича: оно было не то чтобы бледное, а какое-то болезненное, восковое, со слабо синеющими на щеках прожилками.

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей, Дорофейпе кӑшт калаҫнӑ хушӑра Савва килне апат ҫиме кайнине пӗлсе, Остроухов патне утрӗ…

Поговорив немного с Дорофеем и узнав от него, что Савва ушел домой обедать, Сергей направился к Остроухову…

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ерипен кӑна пуҫӗ ҫаврӑнать, куҫхаршисем килсе пӗрлешрӗҫ, ҫывӑрса кайнине те сисмерӗ.

Слабо кружилась голова, веки сами сомкнулись, и Сергей не заметил, как уснул.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей, лашасене ырланине итлесе, ача чухнехине, шкула ҫӳренине, ҫитерме кайнине аса илчӗ: «Савва, эсӗ ҫаплах пӑртак суеҫрех иккен», — тесе шухӑшларӗ.

Сергей невольно вспомнил детство, школу, ночное и подумал: «А ты, Савва, все такой же хвастунишка…»

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫӑвӑннӑ май Гришатка сасартӑк аслӑ патшана Савелий Лаптевран салам калама манса кайнине аса илет.

Мылся Гришатка и вдруг вспомнил, что забыл он передать великому государю поклон от Савелия Лаптева.

«Ух!» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Гришатка хӑйне Тоцк ялӗнчен илсе кайнине аса илчӗ.

Вспомнил Гришатка тот день, когда увозили его из Тоцкого.

«Тимлӗ сӑна! Тимлӗ итле!» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Атте хулана кайнине пӗлсен, кӑнтӑрла иртсен ӑна кӗтме тытӑнатӑмӑр.

Узнав, что отец уехал в город, мы после обеда начинали его ожидать.

Атте хулана кайсан // Микулай Павловский. https://www.facebook.com/permalink.php?s ... 4345864182

Ирхине атте хулана кайнине пӗлсен эпир, ачасем савӑнса каяттӑмӑр: ялти лавкара тутлӑрах ҫимеллисем, лайӑхрах япаласем ҫукчӗ — вӗсене ҫынсем хуларан илсе килетчӗҫ.

Утром, когда мы узнавали, что отец едет в город, мы, дети, очень радовались: в деревенской лавке всяких сладостей, хороших вещей было мало — люди их покупали в городе.

Атте хулана кайсан // Микулай Павловский. https://www.facebook.com/permalink.php?s ... 4345864182

— Хамӑрӑннисене кайса курас-ха, — суйрӗ Наталья, анчах ҫав самантрах хӑй Аксинья патне ҫав тери мӗскӗнленме, ҫав тери чуна асаплантарма кайнине туйса илсе, пӗтӗмпе хӗрелсе кайрӗ.

— Своих пойду проведаю, — солгала та и покраснела, впервые поняв, что идет на великое унижение, на большую нравственную пытку.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эпӗ спуска туртрӑм та пуля йынӑшса вӗҫсе кайнине илтсе юлтӑм.

Я нажал спуск и услышал стонущий полет моей пули.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аттен пӗлесчӗ хӑй ывӑлӗн пурнӑҫ йӗрки картлашкисем ҫӗрсе кайнине

Знал бы батя, что у сына подгнили нравственные стропила…

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Подъесаул хӑйӗн кӑпӑка ӳкнӗ лашипе ансӑр урам хушшинелле епле сиктерсе иртсе кайнине лайӑх курчӗ вӑл.

Он видел, как по узкому руслу улицы на взмыленном коне проскакал подъесаул.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Петро Христоня хӑйӗн гвардейски утне урапаран тӑварса утланса ларнине, вӑрӑм урисене чармаклантарса, Петросем ҫинелле пӑхкаласа илсе, сиккипе хутор еннелле кайнине курчӗ.

Петро видел, как Христоня выпряг из арбы своего гвардейца-коня и ударился намётом, раскорячивая длинные ноги, оглядываясь на Петра.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий пуҫӗпех тухса кайнине вӑл халӗ те ӗненмест-ха, ун айӑпне каҫарса, халӗ те кӗтет калла таврӑнасса.

Она все не верила, что Григорий ушел навсегда, и, прощая, ждала его.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий Аксинья куҫӗнчен шӑтарасла пӑхрӗ те, вӑл куҫсем ачаша вӗреннӗ ҫуйкӑн ҫулӑмпала ҫутӑлса кайнине асӑрхаса илчӗ.

Григорий в упор поглядел Аксинье в глаза, увидел, как вспыхнули они балованным отчаянным огоньком.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Дарья Митька Коршунова ҫурса антарнӑ шупка-кӗрен ҫанӑллӑ Таврида ҫынни туртапа туртса янине, унтан ҫавӑнтах, чӗрпеленсе пӗтнӗ туртине кӑларса ӳкерсе, ҫӗре чикеленсе кайнине курчӗ: ӑна хулсӑр Алексей, хӑйӗн тӑхлан пек йывӑр чышкипеле ӗнсерен тӑрӑнтарса, ура кӗллипе ислетме пуҫларӗ.

Дарья видела, как Митьку Коршунова подкосил оглоблей тавричанин в расшматованной розовой рубахе и сейчас же упал навзничь, выронив расщепленную оглоблю, а на него ступил безрукий Алексей, прислонивший к тавричанскому затылку свой кулак-свинчатку.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Петро, алӑ айне лекнӗ ҫынсене чикӗлентерсе ярса, ушкӑн варрине кӗрсе кайнине Дарья курчӗ.

Дарья видела, как Петро втесался в середину, валяя подручных.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Куҫ хӗррипе вӑл Емельян кучер, чӗлӗмӗнчен хӗлхем сирпӗнтерсе, тарҫӑсен пӳлӗмнелле ыткӑнса, сӑрланӑ алӑка кӑрслаттарса хупса кӗрсе кайнине курса юлчӗ.

Мельком видел, как Емельян, развеивая из трубки искры, промелся в кухню, хлопнул крашеной дверью.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed