Corpus of the Chuvash language

Манӑн пионерсем ҫав-ҫавах пӗр-пӗрин ҫумӗнче ним хускалмасӑр шӑппӑн, салхуллӑн лараҫҫӗ, ҫӳлти вырӑнсем ҫинчен сӑмса-ҫӑвар патӗнчех усӑнса тӑракан урасем ҫине чалӑшшӑн пӑхаҫҫӗ.

А мои пионеры по-прежнему сидели рядышком, серьезные, тихие, поглядывая на свисавшие с верхней полки чужие ноги перед их носами.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл походри тумтирпе, пиҫиххи ҫумӗнче хурҫӑ каска, куҫӗсен айӗнче — ҫул тусанӗ.

Он был в походном обмундировании, на поясе у него висела стальная каска, под глазами темнела дорожная пыль.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унччен те пулмарӗ, канат карта ҫумӗнче эпӗ Аришӑна, Расщепейсен кил хӗрне, курах кайрӑм.

И вдруг я увидела у каната ограждения Аришу, работницу Расщепея.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ун ҫумӗнче, Александр Дмитриевичӑн кабинечӗ пулнӑ тӗлте, халӗ хура, илемсӗр шӑтӑк палӑрса тӑрать.

А там, где когда-то был кабинет Александра Дмитриевича, зияла черная и корявая дыра.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ку мӗне пӗлтерет? — кӑмӑлсӑр ыйтрӗ чӳрече ҫумӗнче ларакан самӑр хӗрарӑм.

— Это что же за дело? — спросила толстая женщина, сидевшая у окна.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кашни ванчӑкӗ ҫумӗнче ун картон хутӗнчен тунӑ ярлӑк, кашни ярлӑкӗ ҫинче хӑҫан тупнине пӗлтерекен дата.

К каждому осколку была привязана ниткой картоночка и на ней обозначена дата находки.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ачи пӑртак аяккарах кайса, Иртеньев ури айне, терраса ҫине йывӑҫ кегельсем ывӑтать, Вячеслав Андреевич вӗсем хыҫҫӑн хӑвалать, аллинче ун авалхи хыпкӑч — вӑл унпа йывӑҫ кегельсене яра-яра илет, тытнӑ пеккисене терраса ҫумӗнче тӑракан шывлӑ каткана пӑрахать.

Мальчуган, отойдя немного поодаль, бросал под ноги Иртеньева на крыльцо террасы большие деревянные кегли, а Вячеслав Андреевич гонялся за ними и хватал старомодными каминными щипцами, после чего швырял пойманную кеглю в стоявшую возле террасы бочку с водой.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫумӗнче — хурал.

И рядом стоял часовой.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Петя хӑй ҫумӗнче мӗн чухлӗ укҫи пур — пӗтӗмпех парса хӑварчӗ, мӗншӗн тесен карчӑк хӑрасах ӳкрӗ, укҫине каялла парасшӑн пулчӗ.

При этом Петя отдал ей всё, что у него было, — должно быть, порядочно, потому что у неё стало испуганное лицо и она стала совать деньги обратно.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах ун чунӗ ҫумӗнче ман ӗҫӗм те сахал.

Но мне до его души было мало дела.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ В. Мускав хулинех кӗрет, ун чухне ку салху вырӑнччӗ-ха, пирӗн пӗр-пӗччен ларакан пӳрт вара хӑлтӑр-халтӑр дача ҫурчӗсен ҫумӗнче темӗнле вырнаҫусӑр пек курӑнатчӗ, хӑйне ҫеҫ пӳлсе хурасах килетчӗ.

Теперь В. — та же Москва, а тогда это было скучное место, и наш неуклюжий одинокий дом, который так и хотелось огородить, выглядел очень странно рядом с дряхлыми дачами, украшенными столбиками, перильцами и резными петушками.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Марья Ивановна ун ҫумӗнче хамӑр шӑпа мӗнле килсе тухасса ангелла лӑпкӑлӑхпа кӗтсе тӑрать.

Марья Ивановна стояла подле нее, с ангельским спокойствием ожидая решения судьбы нашей.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ҫӳлӗ тухтӑр та ун ҫумӗнче ытлашши ҫӳлех курӑнмарӗ.

Даже длинный доктор выглядел в сравнении с ней каким-то не очень длинным.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пурте стена ҫумӗнче ҫакӑнса тӑракан портрет ҫинчи сарлака ҫамкаллӑ моряк ҫинчен калаҫаҫҫӗ…

Все говорят о человеке, портрет которого висит на стене, — портрет моряка с широким лбом, сжатыми челюстями и глубоко сидящими в орбитах глазами…

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петя темле шӗвӗр сӑмсаллӑ ача ҫумӗнче, шухӑша кайса, чӗнмесӗр ларать.

Петя спокойно сидел рядом с каким-то остроносым мальчиком и молчал.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл стена ҫумӗнче пӗрре ман ҫине, тепре Николай Антоныч ҫине пӑхса тӑчӗ.

Она стояла у стены и смотрела то на Николая Антоныча, то на меня.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя стена ҫумӗнче юпа пек хытса тӑчӗ.

Катя стояла у стены, вытянувшись, очень прямая.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя вӗсен ҫумӗнче алӑк ҫине тинкерсе пӑхса тӑчӗ.

Катя стояла подле них и упорно смотрела на ворота.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр вырӑнтан, тарӑн хушӑкран, эпир каллех парӑса антарса иртрӗмӗр, аялта шыв, таҫта ҫӳлте — кӑвак тӳпе, ик еннипе — чӑнкӑ та тӑвӑр ҫырансен ешӗл капламӗ, Унтан каллех, мотора чарса, парӑс ҫӗклесе, эпир Водохранилище тӑрӑх симӗс сӑмсахсем патӗнчен, хирӗҫ пулакан яхтӑсен ҫумӗнче ярӑнса ҫӳреме пуҫларӑмӑр.

Свернув парус, на моторе мы прошли глубокую выемку — узкий тенистый туннель, где внизу была вода, наверху — голубое небо, а с обоих боков — зеленые срезы крутых берегов, Потом опять, остановив мотор, подняв парус, мы скользили по водохранилищу мимо зеленого мыса и встречных яхт.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унӑн ҫумӗнче шпаклевки хӑйпӑннӑ хӑма.

Тут из пазов выколупалась шпаклевка.

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950