Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илтӗнчӗ (тĕпĕ: илтӗн) more information about the word form can be found here.
Тӗттӗмрен пушӑ урапа ҫулпа тӑнкӑртатса килни илтӗнчӗ.

Где-то по темной дороге прогромыхала подвода.

6 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Емельянов!.. — илтӗнчӗ хыҫран, Сергей ӗнерхи Чумакова, ҫуллахи кӗпе вырӑнне шыва кӗнӗ чухне тӑхӑнакан костюмнех тӑхӑннӑскер, аллисемпе кӑмӑллӑн сулкаласа тӑнине курчӗ.

Емельянов! — раздалось за его спиной, и вчерашняя Чумакова, все в том же купальном костюмчике, заменяющем ей летнее платьице, приветливо замахала ему рукой.

3 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

— Ҫурт-йӗр тирпейлесен кӗрсе тухатӑп, — илтӗнчӗ аякран Зинӑн ҫинҫе сасси.

— Как с хатой приберусь, зайду, — тоненько донеслось издали.

2 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Инҫетре Серёжа ашшӗн сасси илтӗнчӗ:

Вдали послышался голос отца.

2 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Хӗрача витре илсе тӗттӗмре курӑнми пулчӗ те ҫав-самантрах кранран шыв юхни илтӗнчӗ.

Взяв ведро, девочка скрылась, и тотчас послышался шум воды из уличного крана.

2 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

— А-а, ку аван япала, — илтӗнчӗ тӗттӗмре унчченхинчен кӑмӑллӑрах сасӑ, унтан такамӑн самӑр кӗлетки юнашар тухса тӑчӗ.

— А-а, это хорошо, — тотчас же раздалось в темноте уже гораздо добрее, и чья-то грузная фигура обозначилась рядом.

2 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

— Любовь Тимофеевна, халь ӗнтӗ эпир плана ытлашшипех тултаратпӑр, — илтӗнчӗ телефон трубкинчен.

— Любовь Тимофеевна, мы теперь перевыполняем план, — услышала я.

Ҫӗршывӑн пур кӗтессисенчен те // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

«Ыйтатӑп» тени хушатӑп тенӗ пек илтӗнчӗ пулас та, командир вара Зоя ыйтнине пурнӑҫлама килӗшрӗ.

Это «прошу» у нее прозвучало как требование, и командир согласился.

Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ҫапла каларӗ пулин те, унӑн сасси шанмасӑртарах калаҫнӑ пек илтӗнчӗ.

Голос его прозвучал неуверенно.

Уйрӑлу // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Шкултан тухсан ман хӑлхана ҫав тери савӑнӑҫлӑн та харӑссӑн кулнӑ сасӑ илтӗнчӗ, эпӗ чарӑнса тӑтӑм.

Выйдя из школы, я остановилась еще на секунду — такой взрыв веселого смеха долетел до меня.

Бал // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Анчах ҫав вӑхӑтра пирӗн ыйтӑва ответленӗ пек, пӳртумӗнче ерипен кула-кула калаҫни илтӗнчӗ, унтан пирӗн пӳлӗм алӑкӗ шӑппӑн уҫӑлчӗ.

Но тут же, словно в ответ нам, на лестнице послышались приглушенные голоса и смех, и дверь нашей комнаты тихо отворилась!

Тавлашса ҫиеле тухни // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вунӑ утӑмранах — умра музыка, юрӑ, ҫынсем калаҫни, кулни илтӗнчӗ.

Но не прошли мы и десяти шагов, как впереди зазвучал шум праздника: музыка, песни, говор, смех.

Уяв // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ҫав вӑхӑтра алӑк витӗр Зоя сасси илтӗнчӗ:

И тут я услышала из-за двери Зоин голос:

Пурте пӗрле // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

— Шӑллӑм… шӑллӑм, — майӗпен ҫеҫ илтӗнчӗ Шерккейӗн сасси, — ҫуртӑм-йӗрӗм кӗл пулса тӑчӗ-им?

— Брат… брат… — едва слышно проговорил Шерккей, — все сгорело, дотла…

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Чарӑн, Тухтар, чарӑн! — илтӗнчӗ шыв хӗрринчен Эпселемӗн хулӑн сасси.

И тут его остановил Элендей: — Хватит, Тухтар, хватит!

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Халӑхсем! — илтӗнчӗ Эпселемӗн чӗтренсе тухан хулӑн сасси.

— Люди! — раздался дрожащий от волнения и старости глуховатый голос Эпселема.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӑлтӑртах выртакан ҫыннисем пурччӗ пулмалла, кравать ҫатӑртатни илтӗнчӗ, кӑштах тӑрсан: — Ҫын пур-и унта? — тесе ыйтрӗ пӗр хӗрарӑм.

В сенях, чувствовалось, спали — скрипнула кровать, а вскоре послышался голос: — Кто там? — спросила женщина.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Нямаҫ тете, — илтӗнчӗ Усалук шӑллӗн сасси.

— Дядя Нямась, — сказал младший сын Узалука.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сасси хупӑ пӳлӗмре калаҫнӑн илтӗнчӗ, пӑхасса та куҫран пӑхса мар, урайнелле пӑхса, аллипе сӗтел шӑлнӑ пек хускаткаласа калать:

Голос еле слышался в закрытой комнате, и не глядел он Савандею и Эпселему в глаза, сметая со стола невидимые крошки.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пулаччи ҫинче ӗххӗмлетсе ӳсӗркелени илтӗнчӗ.

С полатей послышалось легкое покашливанье и кряхтенье, потом голос:

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed