Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чей the word is in our database.
чей (тĕпĕ: чей) more information about the word form can be found here.
Чей хатӗрленӗ, арӑмне чӗнет, вара лешӗ те тӑхӑнса тухать.

Сделает чай, кликнет ее, она тоже уж одета выходит.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Чей ӗҫме уйӑхне 10 тенкӗ ҫитет вӗт?

Ведь на чай десять рублей в месяц довольно?

XXI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Дмитрий, кил чей ӗҫме.

— Дмитрий, иди чай пить.

XIX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тата икӗ кунтан учитель вӗсем каллех чей ӗҫсе ларнине курчӗ, каллех ӗҫместӗп терӗ те Марья Алексевнӑна йӑлтах лӑплантарчӗ.

Через два дня учитель опять нашел семейство за чаем и опять отказался от чаю и тем окончательно успокоил Марью Алексевну.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Федя часах чей ӗҫсе тӑранчӗ те вӗренме кайрӗ.

Но Федя скоро кончил чай и отправился учиться.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Тавтапуҫ сире; эпӗ килте ҫеҫ чей ӗҫетӗп.

— Благодарю вас; я пью чай только дома.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫапла ӗнтӗ, Лопухов пӳлӗме кӗчӗ те ҫемье, ҫав шутрах Верочка та, чей ӗҫсе ларнине курчӗ; ну, паллах ӗнтӗ, ҫемье те, ҫав шутрах Верочка та, учитель пӳлӗме кӗнине курчӗҫ.

Итак, Лопухов вошел в комнату, увидел общество, сидевшее за чайным столом, в том числе и Верочку; ну, конечно, и общество увидело, в том числе и Верочка увидела, что в комнату вошел учитель.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Унӑн ашшӗ, Рязань мещенӗ, мещен пурнӑҫӗ енчен илсен, ҫителӗклех пурӑннӑ, урӑхла каласан, унӑн ҫемйи вырсарникун ҫеҫ мар, ытти кунсенче те аш яшки ҫинӗ, кашни кун чей ӗҫнӗ.

Отец его, рязанский мещанин, жил, по мещанскому званию, достаточно, то есть его семейство имело щи с мясом не по одним воскресеньям и даже пило чай каждый день.

II // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫапла вӑл каҫпа пычӗ те ҫемьери ҫынсем пурте чей ӗҫсе ларнине курчӗ.

И когда пришел вечером, то застал все семейство за чаем.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Чей ӗҫсе пӑхмасӑрах-и?

Help to translate

Застава хыҫне // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 75–89 стр.

Чей ӗҫсе пӑхмасӑрах-и?

И чайку не выпьете?

Застава хыҫне // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 75–89 стр.

— Амӑшӗ ҫаван пекех тутлӑ чей тепӗр курка илсе пычӗ.

— Мать вернулась с другою чашкою такого же прекрасного чаю.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эпӗ хам укҫа тупма пуҫласан, яланах ҫакӑн пек чей ӗҫетӗп» — Тавтапуҫ сире, аннемҫӗм.

Когда у меня будут свои деньги, я всегда буду пить такой чай, как этот». — Благодарю вас, маменька.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— «Епле тутлӑ вӑл вӗри те ҫӑра чей сахӑрпа хӑйма нумай янӑ пулсан!

«Как вкусен чай, когда он свежий, густой и когда в нем много сахару и сливок!

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Чей куркинчи ҫурри таран ҫӑра та тутлӑ хӑймана курсан, Верочкӑн ӗҫес килсе кайрӗ.

Чай, наполовину налитый густыми, вкусными сливками, разбудил аппетит.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ларатӑп та: епле чей ӗҫмесӗрех ҫывӑрма выртрӗ-ха ку Верочка! тесе шухӑшлатӑп.

Сижу, да и думаю: как же это Верочка легла спать без чаю?

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Верочка, чей ӗҫес килмест, тесе тӳрех хӑйӗн пӳлӗмне кайрӗ, — Марья Алексевна ачаш сасӑпа: «Верочка, кил-ха ман пата!» — терӗ, епле йывӑр, епле йывӑр пулчӗ-ши ӑна ҫапла каламашкӑн.

И опять, чего ей стоило, когда Верочка пошла прямо в свою комнату, сказавши, что не хочет пить чаю, — чего стоило Марье Алексевне ласковым голосом сказать: — Верочка, подойди ко мне!

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Хуҫа ывӑлӗ вӗсем патне кӗчӗ те ҫур сехет ытла ларчӗ, чей те ӗҫрӗ.

Хозяйкин сын, зашедши, просидел больше получаса и удостоил выкушать чаю.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Чей парӑр-ха, каласа кӑтартӑп.

— Давайте чаю, расскажу.

I. Ухмах // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вӑл питӗ кӑмӑлласа, ҫӗрпе хӗвелӗн техӗмлӗ шӑрши кӗрекен икӗ хӑяр ҫисе ячӗ, ун хыҫҫӑн пӗр кружка чей ӗҫрӗ те сӗтел хушшинчен тухрӗ.

Он с удовольствием съел два огурца, так вкусно пахнущих землей и солнцем, запил кружкой взвара и встал из-за стола.

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed