Corpus of the Chuvash language

Шӑв-шав чарӑнчӗ, анчах кӗҫ тепре илтӗнчӗ, ку хутӗнче вара малтанхинчен вӑйлӑрах пулчӗ.

Шум затих, затем опять повторился, на этот раз еще сильнее.

Каҫхи сунар // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 27–32 с.

Чул кӗмсӗртетсе анса каймарӗ, сывлӑшра вӗҫни, унтан кӗҫех шыва шаплатса ӳкни ҫеҫ илтӗнчӗ.

Камень не покатился по обрыву, а полетел по воздуху; я услышал, как глубоко внизу он упал в воду.

Тайгари каҫ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 16–22 с.

— Тӗрмере те сас-хура илтӗнчӗ ҫавӑн пирки, — терӗ Пикмӑрса.

— И в тюрьме эти слухи были, — говорит Бикмурза.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Кам унта? — илтӗнчӗ шалтан арҫын сасси.

— Кто там? — наконец-то донеслось изнутри.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫын пур-и? — хӑюсӑр илтӗнчӗ унӑн сасси.

— Эй, есть кто-нибудь? — послышался его несмелый голос.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӗнле вӑрӑ? — хыттӑн илтӗнчӗ страшникӗн хулӑн сасси.

Какой вор? — загремел бас стражника.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ӗнер ҫта пултӑн терӗм сана? — сасси хытӑрах илтӗнчӗ страшникӗн.

— Я тебя спрашиваю: где ты был вчера? — повторил стражник, чеканя каждое слово.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Пикмӑрса, теп, Пикмӑрса! — илтӗнчӗ унӑн сасси.

— Бикмурза, — послышался ее полушепот.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пикмӑрсан сӑмахӗ шӳтленӗ пек илтӗнчӗ, пӗрене ҫине чӗкеҫ ушкӑнӗ пек ларса тухнӑ ҫынсем кӑмӑллӑн кулкаларӗҫ.

Мужики приняли слова Бикмурзы за шутку и дружно расхохотались.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӗрлӗ вӑрмана, — илтӗнчӗ упӑшкин сасси.

В Красный лес! — донесся голос Бикмурзы.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Катара тем шатӑртатнӑ пек илтӗнчӗ, тем ҫӗмрӗлчӗ, унтан пӳрт ларнӑ вырӑнта хура тусан мӑкӑрланса ҫӗкленчӗ.

Мало кто из них обратил внимание на какой-то треск и грохот в отдалении, и поднялась пыль, окутавшая все на свете.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йыснаҫӑм, йысна, — халь-халь мӑшкӑллас пек илтӗнчӗ Тухтар ӑна ҫапла чӗнни, — анчах эс луша хӑратӑн, Элентей хӑта сан мулӑнтан пӗр пусне хӗрӗнмест, вӑл хӑвнах юп курма каласа ячӗ манран.

Эх, дядя, дядюшка, — словно в насмешку назвал Тухтар Шерккея, — напрасно ты всего боишься: дядя Элендей не возьмет от тебя и копейки, так и велел тебе передать, мол, пусть живет да радуется, не боится никого…

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӑлтӑрта ура кӑптӑртатни илтӗнчӗ.

В сенях послышались шаги, говор.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Алексей Егорчӑ!.. — ҫине-ҫине илтӗнчӗ кӑштах хӑюланнӑ атьсен сасси.

— Алексей Егорыч! — донеслось разом со всех сторон.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑхӑт нумай та иртмерӗ, юнашарти чиркӳ чанӗн сасси те малтанхипе тава кӗнӗн илтӗнчӗ.

Через минуту зазвонили на соседней церкви.

X. Янташ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тултан каллех ура сасси илтӗнчӗ, Тухтар пӑлтӑра тухрӗ.

В это время с улицы донеслись звуки шагов и голоса, Тухтар вышел в сени.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Леш пӳртне Тухтар туса пачӗ-ҫке пире, — илтӗнчӗ тӗпелтен сасӑ.

— Да дом-то этот нам Тухтар и построил, дай бог ему здоровья, — донеслось из переднего угла.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Э, Василий Петрович килет иккен-ха, — илтӗнчӗ Тухтарӑн хаваслӑ сасси.

— А-а, Василий Петрович, проходите, — не скрывая радости, пригласил Тухтар.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Часах пӳртрен тухнӑ сасӑ илтӗнчӗ.

Из-за двери донесся глухой голос:

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Аппаҫӑм, ан ҫилленсе юл… — хуллен ҫеҫ илтӗнчӗ Тимрук сасси.

— Не сердись на меня, сестра… — тихо проговорил Тимрук.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.