Шырав

Шырав ĕçĕ:

Йытӑ the word is in our database.

Йытӑ (тĕпĕ: йытӑ) more information about the word form can be found here.

Паллах, ҫав йӗрӗнмелле ҫӑткӑн чӗрчунсем мана тытса ҫинӗ пулӗччӗҫ ӗнтӗ, хама телей килсе тухни ҫӑлман пулсан; мана ҫӑлма шанчӑклӑ тусӑм — хамӑн йытӑ Тарӑ чупса ҫитрӗ.
Конечно, я стал бы жертвой этих отвратительных хищников, если бы меня не спас счастливый случай: ко мне на выручку прибежала моя собака Тара, мой верный друг.

ХСIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗ ҫапкаланчӑк йытӑ вӗрни ҫеҫ илтӗне-илтӗне кайнӑ, вӑл койотсем салху уланине хирӗҫ вӗрнӗ.
Лишь изредка врывался лай бродячей собаки, откликавшейся на протяжный вой койотов.

LХХХ сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Чӑн та, ун чухне уйӑх ҫути пурччӗ, ҫитменнине тата ун хыҫҫӑн йытӑ уласа чупатчӗ.
Правда, тогда это было при лунном свете; кроме того, за ней с воем бежала собака.

LXXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Кашкӑрӗ калать: «Эй, йытӑ тус! Манӑн куҫӑмсем пӑсӑлни нумай пулать ӗнтӗ. Сурӑх кӗтӗвӗ тусанӗ куҫа лайӑх тӳрлетет тенине илтнӗччӗ эпӗ, ҫавӑнпа кунта ҫӳретӗп», — тет.
А волк говорит: «То-то и горе, собаченька, что у меня уж давно глаза болят, а говорят — от овечьего стада пыль хорошо глаза вылечивает».

Кашкӑр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Сурӑхсене сыхлакан йытӑ кӑна курать те калать: «Кашкӑр, эсӗ кӑлӑхах тусан ҫинче ҫӳретӗн, куҫна пӑсӑн», — тет.
Овчарная собака увидала его и говорит: «Напрасно ты, волк, в пыли ходишь, глаза заболят».

Кашкӑр йытӑ патне тепӗр хут пырать.
Вот приходит он в другой раз.

Йытӑпа кашкӑр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗр йытӑ картиш хыҫӗнче ҫывӑрса выртнӑ.
Собака заснула за двором.

Ҫапла йытӑ пӗр нимӗнсӗрех тӑрса юлчӗ, тет.
И осталась собака ни при чем.

Йытӑпа унӑн мӗлки // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Шывра йытӑ та, аш та ҫук, тет, хӑйӗн ашне шыв юхтарса кайрӗ, тет.
Того мяса вовсе не было, а свое волною унесло.

Унта тепӗр йытӑ аш йӑтса пырать тесе, вӑл хӑй ашне пӑрахрӗ, тет те, лешин ашне туртса илес тесе, шыва сике лачӗ, тет.
И подумала, что там другая собака мясо несет,— она бросила свое мясо и кинулась отнимать у той собаки.

Пӗр йытӑ каҫма тӑрӑх ҫырма урлӑ каҫать, тет.
Собака шла по дощечке через речку.

Анчах манӑн пӗр усал йӑлам пур: эпӗ, йытӑ сассине илтсен, шухӑшласа илме те ӗлкӗрейместӗп, чупма тытӑнатӑп», — тенӗ.
Одна беда: как только услышу собачий лай, не успею подумать, а уж бегу».

Пӑлан вӑкӑрӗпе пӑлан пӑрушӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗсемпе пӗрле йытӑ улани илтӗннӗ.
Им вторило завыванье собаки.

LVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пӑшалӗ хӑй ҫумӗнче пулнӑ, — йытӑ уланине илтсен, хӳшӗрен сиксе тухнӑ чух, вӑл ӑна пӗрле илсе тухнӑ.
Ружье было при нем он захватил его, когда выскочил из хижины, услышав вой собаки.

LVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пит пысӑк йытӑ чӑтлӑхран ыткӑнса тухса, шыва тапса сикнӗ.
Огромная собака ринулась сквозь заросли и прыгнула в воду.

LIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Йытӑ ҫуккине пӗлсен, вӗсем часах пӗтӗм кӗтӗвӗпе пуҫтарӑннӑ.
Убедившись, что собаки нет, они скоро собрались всей сворой.

— Мӗскӗн йытӑ!
— Бедняга!

Хӑй хальтерех ҫеҫ ҫӑлнӑ ҫынӗ хӑйне юри ҫилленнӗ пек пулса, кӑшкӑрса, туяпа хӗнесен тин ҫеҫ йытӑ пӑрӑнса, пӑрахса кайнӑ.
И только после того, как человек, так недавно им спасенный, с притворной злобой закричал на него и побил костылем, — только после этого пес покорился и ушел.

Шанчӑклӑ йытӑ, хӑй ӑслӑ пулсан та, хӑй юратакан ҫынна мӗншӗн пӑрахса каймаллине ниепле те ӑнланса илеймен.
Верный пес, несмотря на свой незаурядный ум, никак не мог понять, почему он должен покинуть в беде человека, которому он был так беззаветно предан.

Йытӑ ӑна койотсенчен хӑтарнӑ.
Собака спасла его от койотов.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics