Шырав

Шырав ĕçĕ:

хушши the word is in our database.

хушши (тĕпĕ: хушӑ) more information about the word form can be found here.

— Ӗнтӗ ҫӗр ҫул хушши вырӑс ҫӑкӑрне ҫисе пурӑннӑ пулӗ те!
— Чай, лет сто русский хлеб ели!

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Вӑрҫӑ инкекӗсем вара вӑрах вӑхӑт хушши ҫак вилӗ ӗненӗве хавшатаймарӗҫ.
И долго несчастия войны не могли поколебать эту мёртвую уверенность.

Абдул Маннан офицер пӗлтернӗ тӑрӑх, полици те, вӑрман управленийӗ те нумай ҫул хушши Талукдера арестлеме хӑтланнӑ.
Офицер Абдул Маннан сообщил, что и полиция, и лесное управление в течение многих лет пытались арестовать Талукдера.

Бангладешра 70 ытла тигра вӗлернӗ браконьера тытнӑ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/28755.html

Ӑна 20 ҫул хушши тытайман.
За ним охотились 20 лет.

Бангладешра 70 ытла тигра вӗлернӗ браконьера тытнӑ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/28755.html

Салху, начарланса кайнӑ, хӑрушла йӑнӑш тунине ӑнланса илнипе ӑнран каяс патне ҫитнӗ монах Столыгин темиҫе ҫул хушши хӑйӗн кулленхи ӗҫӗсене автомат пек туса пынӑ, хӑйӗн ӑшӗнчи кӗрешӳпе асапсене пуринчен те пытарнӑ.
Мрачный, исхудалый, задавленный горьким сознанием страшной ошибки, монах Столыгин исполнял несколько лет, как автомат, свои обязанности, скрывая от всех внутреннюю борьбу и страдания.

Малалла ҫырас вырӑнне каласа пани // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Мӗскӗн, вӑл пӗр ҫирӗм ҫулхи чӗрӗ ҫын пек мар, нумай вӑхӑт хушши чирлесе пурӑннӑ хыҫҫӑн вилнӗ, анчах пытарма маннӑ ҫын тӗслӗ пулнӑ.
Несчастный был скорее похож на мертвеца, умершего после изнурительной болезни и которого забыли схоронить, нежели на живое существо лет двадцати.

Адъютант пулсан вара вӑл князьпе пӗрле балсене, хӑна апачӗсене ҫӳренӗ те унӑн залӗнче темиҫешер сехет хушши нимӗн тумасӑр ларнӑ.
Адъютантом он ездил с князем на балы и обеды и праздно сидел по нескольку часов у него в зале.

Ҫавӑн пек ҫынсенчен пӗри вӑл — граф Милорадович пулнӑ — паттӑр, илемлӗ, ҫав тери хӑюллӑ, нимӗн ҫинчен те шутламанскер; Александр ӑна вунӑ хутчен парӑмсенчен хӑтарнӑ; кунпа пӗрлех вӑл хӗрарӑмсем хыҫҫӑн сӗтӗрӗннӗ, укҫа шутне пӗлмесӗр тӑкнӑ, лӗпӗрти пулнӑ, тӗнчери чи ӑшӑ кӑмӑллӑ ҫынсенчен пӗри пулса тӑнӑ, салтаксен идолӗ пулнӑ, пӗр саккуна та пӗлмесӗр, темиҫе ҫул хушши Петербурга тытса тӑнӑ, юлашкинчен, юри тенӗ пекех, ӑна Николай патша пулса тӑнӑ пӗрремӗш кунӗнчех вӗлерсе пӑрахнӑ.
Один из полнейших типов их был граф Милорадович, храбрый, блестящий, лихой, беззаботный, десять раз выкупленный Александром из долгов, волокита, мот, болтун, любезнейший в мире человек, идол солдат, управлявший несколько лет Петербургом, не зная ни одного закона, и как нарочно убитый в первый день царствования Николая.

Темиҫе ҫул хушши вӑл ҫухалнӑ пек, кӳрентернисене тӳссе, чӗмсӗр пурӑннӑ.
Несколько лет оставалась она потерянной, оскорбляемой и безгласной.

V // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Валериан Андреевич ахальрен мар хӗрӗх ҫул хушши стряпчий пулнӑ; вӑл Столыгин вӑхӑта юри тӑсасшӑн пулнине, ҫавӑнпа та хӑйӗн вӑхӑта сая яма юраманнине уҫҫӑнах курнӑ.
Валериан Андреевич недаром лет сорок был стряпчим; он видел, что Столыгин выигрывает время, что следственно ему его терять не следует.

Тӑватӑ ҫул хушши ӑҫта пулнӑ вӑл, мӗн тунӑ?
Где он был, что делал в продолжение целых четырех лет?

Ун чухне хальхи пек мар — ҫулсем питӗ вӑрӑм пулнӑ, ҫавӑнпа та вӗсем Парижа пӗр-икӗ уйӑх хушши сӗтӗрӗнсе кайнӑ.
Тогда еще существовали пространство и даль, не так, как теперь, месяца два тащились они до Парижа.

IV // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Тит, ҫирӗп кӑмӑллӑрах пулнӑскер, пуринчен те малтан хӑйне алла илсе, пӗр ҫирӗм ҫул хушши улпут приказӗсене кӑшкӑрса ҫӳренӗ ҫирӗп сасӑпа каланӑ:
Тит, как более сильный характер, первый пришел в себя и снова тем повелительным голосом, которым отдавал барские приказы лет двадцать, сказал:

II // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Вӑл чиркӳри кӗлӗ йӗркине юратнӑ тата ӑна питӗ лайӑх пӗлнӗ, вӑл ҫамрӑк тияккӑна хӑй патне киле чӗнтерсе, пӗр виҫӗ уйӑх хушши, кашни кун, кадилӑпа мӗнле сулкаламаллине тата амвон ҫинче ҫур кӗлеткепе ҫаврӑнса тӑрса, ораре ҫӗклесе мӗнле юрламаллине вӗрентнӗ; тияккӑн вара чӑнах та ҫур кӗлеткепе ҫаврӑнса тӑрса юрлама пит ӑста пулса ҫитнӗ, ҫавӑн пирки Можайскри купецсем ятарласах ӑна курса киленме пынӑ та.
Он был любитель и знаток богослужения, он на дом к себе призывал молодого диакона и месяца три всякий день учил кадить и делать возглас, поднимая орарь с полуоборотом на амвоне; диакон действительно так мастерски делал возглас и пол-оборота, что можайские купцы приезжали любоваться.

Пӗр вунӑ ҫул хушши гвардире службӑра пулнӑ хыҫҫӑн, вӑл граждански службӑна куҫнӑ, советник пулнӑ, кайран темле коллеги президенчӗ пулнӑ та временщиксенчен пӗринпе питӗ ҫывӑх тӑнӑ.
Послуживши лет десять в гвардии, он перешел в гражданскую службу, был советником, был впоследствии президентом какой-то коллегии и в большой близости с кем-то из временщиков.

Ку пусма Настасьйӑна уйӑрса панӑ пӗчӗкҫеҫ пӳлӗме илсе пынӑ; ҫак пӗчӗкҫеҫ пӳлӗме илесшӗн вӑл вунпилӗк ҫул хушши ӗмӗтленнӗ, ӑна пӗрмай ыйтнӑ.
Лестница эта шла в маленькую каморку, отведенную Настасье; эта каморка была цель ее желаний, предмет домогательств ее в продолжение пятнадцати лет.

I // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Кӑвакрах ҫутӑ темиҫе секунд хушши пӗтӗм тавралӑха ялтӑртаттарса тӑчӑ те сӳнчӗ.
Голубоватый свет осветил на несколько секунд окрестность и погас.

XI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Ҫыран хӗррипе будка хушши?
— А от будки до берега?

Х // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Темиҫе кун хушши вӑрманта пӗр вырӑнта тӑрса каннӑ лашасем кунта чарӑннипе кӑмӑлсӑрланчӗҫ пулас.
Застоявшиеся в лесу, отдохнувшие лошади, видно, не были довольны.

Акӑ вӑл, вӗҫӗ-хӗррисӗр сарӑлса выртакан вӗри пушхир тӑрӑх нумай вӑхӑт хушши утнӑ, унтан унӑн ури сасартӑк, кӗтмен-шухӑшламан ҫӗртен, сивӗ ҫӑла пырса пуснӑ ҫулҫӳревҫӗ пек, хаваслӑн кӑшкӑрса ячӗ:
И, словно путник, который долго шел по бескрайней пустыни и, не ведая сам, ступил ногой в прохладный ручеек, закричала ликующе:

IX // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics