Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑех the word is in our database.
хӑех (тĕпĕ: хӑех) more information about the word form can be found here.
«Ах, йӗксӗк, сана Николай Антоныч янӑ иккен-ха, — шухӑшласа илтӗм эпӗ. — Экспедици пӗтнинче такам фон-Вышимирский мар, Николай Антоныч хӑех айӑплӑ иккенне эп каллех те кӑтартса памӑп-и-ха, ҫавна пӗлме хушнӑ ӗнтӗ сана!»

«Ага, подлец, — подумал я хладнокровно, — тебя подослал Николай Антоныч. Тебе поручено узнать, не собираюсь ли я снова доказывать, что в гибели экспедиции виноват именно он, а не какой-то там фон Вышимирский!»

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Паллах ӗнтӗ, ку ыйтӑва хӑех татса пама пултарӗччӗ, мӗншӗн тесен вӑл ҫак самантра та ҫак сӗтел хушшинче манпа юнашар ларать.

Конечно, он сам мог бы ответить на этот вопрос, потому что в данную минуту он является моим соседом за этим столом.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чирлӗ ҫын хӑшпӗр сӑмаха чун хавалӗпе калама тӑрӑшать, анчах ун нимӗн те пулмасть, вара вӑл ӗҫ тухманнине сиссе тӗлӗннӗ пек пулать те хӑех лӑпланать.

Больной начинает старательно выговаривать некоторые слова, но, увидя, что из этого ничего не выходит, как будто смущается и умолкает.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӗре курсан вара пурнӑҫ мӗн тумаллине хӑех кӑтартса парӗ.

Увидев же землю, действовать сообразно с обстоятельствами.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Чунупа ыйтатӑн эсӗ, — хӑй сӑмахне хӑех шанса каларӗ Саня, — тултан кӑна юриех ним те мар пек кӑтартма тӑрӑшатӑн.

— Ты просишь в душе, — убеждённо возразила Саня, — а внешне притворяешься, что тебе безразлично.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑн инструктор — шкул начальникӗ, вӑл хӑех хуҫалӑхпа материальнӑй пайӗн заведующийӗнче те ӗҫлет.

Мой инструктор, он же начальник школы, он же заведующий материальной и хозяйственной частью.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл хӑех карчӑка халат тӑхӑнтарчӗ, йӑллисене ҫыхса лартрӗ.

И она сама торопливо надела на старушку, халат и завязала его.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫук, манран ыйтман вӑл, хӑйӗнчен хӑй ыйтса, хӑйне хӑех ответленӗ иккен.

Не меня она спрашивала, а себя и самой себе отвечала.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑй мӗн ҫинчен каланӑ, ҫавӑн пирки вӑл хӑех мӗн тумаллине те палӑртса хунӑ.

Ко всему, о чем она говорила, присоединялось ее решение.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та эпӗ хирӗҫлерӗм, ара, Гоголь хӑех ҫунтарса янӑ пулсан, ун ҫинчен калаҫма та кирлӗ мар.

но я возразил, что раз сам Гоголь ее сжег, стало быть, не о чем и говорить.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл пайне Гоголь хӑех ҫунтарса янӑ иккен.

которую Гоголь сжег,

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ каланӑ пек тусассӑн, юрату ухмахлӑхӗ хӑех иртсе кайӗ те, пурте йӗркеллӗ пулӗ…»

Таким образом любовная дурь пройдет сама собою, и все будет ладно».

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк. Арӗслени // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Лихо ытлашши ухмахах мар-тӑк, ҫак ыйтӑва хӑех сирсе янӑ пулӗччӗ.

Не будь Лихо такой болван, он сам отвел бы этот вопрос.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл самантлӑха кӑна, сывлӑш ҫавӑрма тесе, хӑех чарӑнса тӑрать.

И он сам умолкал на мгновенье — просто чтобы перевести дыхание…

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл: «Ку вӑл темӗнле инквизици», тесе хӑех ӑна киле илсе килнӗ.

Она сказала, что это «какая-то инквизиция», и сама привела его домой.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чиртен чӗрӗлсен вӑл Марья Васильевнӑна хӑех Сочине илсе кайнӑ, санаторинчинчен икӗ хут ытларах тӳлесе «Ривьера» ятлӑ гостиницӑна вырнаҫтарнӑ.

После болезни он сам отвез ее в Сочи и устроил в гостиницу «Ривьера», хотя в санатории было бы гораздо дешевле.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл хӑех пуҫларӗ.

Она сама начала.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑех вара вунӑ ҫул иртсе кайнӑ тесе Даша инке ҫинчен айӑпа сирсе пӑрахрӗ.

и находил для нее только одно оправдание — десятилетнюю давность.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та сенкер кӗленче вазӑсен хушшинче вырнаҫтарнӑ портрет, юр кӗрчӗсем хушшинче, хӑмӑш тенкел ҫинче ларакан паттӑр ҫын — ку ӗнтӗ Даша инке хӑех пек туйӑнать.

Но портрет между вазами голубого стекла, портрет героя, сидящего на фоне снежных гор в камышовом кресле, — это была уже как бы сама тетя Даша.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Пӑр задачӑна хӑех татса парӗ» тесе ҫырнӑ вӑл пӗр страница ҫине.

«Лед сам решит задачу», — было написано вдоль одной страницы.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed