Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫӗ (тĕпĕ: куҫ) more information about the word form can be found here.
Сывлӑхсӑр пулнӑран, куҫӗ ытла витӗрех мартан эпӗ ӑна ҫапӑҫӑва каяймасть пуль тенӗччӗ, тӗрӗслем-ха тесе шутларӑм.

Я боялась, что он не сможет пойти в бой, что он слаб, что он плохо видит, — я решилась проверить.

4. Амӑшӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Такам ирӗкӗ летчик ирӗкӗнчен те вӑйлӑрах пулнине, машинистӑн куҫӗ ҫав териех ҫивчӗ пулнине, вӑл поезда тӗлӗнмелле чаплӑн илсе пынине, ӑна тытма ансатах маррине нимӗҫ аванах ӑнланса илнӗ.

Летчик понял, что чья-то не менее упорная воля не уступает ему, что у машиниста железный глаз, расчет удивительный и точный, что не так-то легко его поймать.

2. Тӑшманпа ҫапӑҫни // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Тарӑн куҫӗ тимлӗн пӑхать.

Глубокие глаза глядят зорько.

Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Володя куҫӗ умне ӑшшӑн кулса пӑхакан Ваня тухса тӑчӗ.

Перед глазами Володи стояло улыбающееся лицо Вани.

Чи лайӑх паллӑ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Унӑн куҫӗ, тути, пӗрӗнӗ сӑмси вӗҫӗ те кулкаларӗ.

Смеялись его глаза, губы и даже кончик сморщенного носа.

Чи лайӑх паллӑ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ваня кӗнекене аллинче ҫавӑркаласа пӑхрӗ, уҫкаларӗ, суккӑр ҫын пек йӗркесене пӳрнисемпе хыпашлакаларӗ, ӳкерчӗк таврашне курсассӑн унӑн куҫӗ ҫиҫе-ҫиҫе илчӗ.

Ваня вертел в руках книгу, перелистывая ее, как слепой, ощупывал пальцами строчки, и глаза его оживлялись, когда он встречал картинку.

Чи лайӑх паллӑ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ачин куҫӗ пысӑк, хура, чарӑлса кайнӑ, пӗр куҫҫулӗ те ҫук, хуйхи чӑтма ҫук хӑруш вара.

Большие, черные, по-младенчески открытые, ни слезинки в них, а мука страшная.

Карпеи // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пӗрчӗ-пӗрчӗ хураллӑ йӑмӑх хӗрлӗ ҫуначӗ ун куҫӗ умӗнчех мӗлтлетет.

Алые крылья с черными пятнами мелькали перед глазами.

Карпеи // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Оля тутӑрне куҫӗ патнех туртса лартрӗ, Митя башлык вӗҫӗсене лайӑхрах ҫыхрӗ, Маняша капорӗпе хӑлхисене хупларӗ.

Оля натянула на самые глаза платок, Митя потуже завязал концы башлыка, и Маняша закрыла уши капором.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Куҫӗ хупӑнсанах хӑлхи илтме чарӑнать.

Закроются глаза — перестанут слышать уши.

Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пӳрнисем ан вӗҫерӗнчӗр, куҫӗ ан хупӑнтӑр тесе Володя чавсипе чӗркуҫҫи ҫине тӗрӗнет.

Володя уперся локтями в колени, чтобы не соскользнули пальцы, не закрылись глаза.

Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Амӑшӗн ҫемҫе алли, ырӑ куҫӗ яланлӑх асра юлнӑ…

Навсегда сохранились в памяти мягкая, ласковая рука мамы и глаза, добрые и чуть грустные…

Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Володюшка, чӳречене хуп-ха, сивӗ пулса кайрӗ, — терӗ амӑшӗ, унӑн куҫӗ каллех ӑшшӑн ҫиҫме тытӑнчӗ.

— Володюшка, закрой окно, стало совсем прохладно, — сказала мама, и в глазах ее снова появились веселые искорки.

Кивӗ венец урамӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Куҫӗ таҫта пӑхать, анчах нимӗн те курмасть: вӑл чутах Володя ҫумне ҫапӑнмарӗ.

Глаза смотрели и не видели: он чуть не задел Володю.

Кивӗ венец урамӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Моряк куҫӗ йӑнӑшма пултараймарӗ: ку чӑнах та ҫӗр.

Глаза моряка не могли ошибиться: это была земля.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ним те курӑнмасть-и, Дик? — ыйтрӗ Уэлдон миссис, ҫамрӑк ача инҫете пӑхмалли трубапа куҫӗ патӗнчен илнӗ хыҫҫӑн.

— Ничего не видно, Дик? — спросила миссис Уэлдон, когда юноша опустил подзорную трубу.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Компас яланах ун куҫӗ умӗнче.

Компас всегда был перед его глазами.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Эппин, карап экипажӗ ун куҫӗ умӗнчех путрӗ.

Следовательно, экипаж корабля погиб на его глазах.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫак хӑрушӑ ҫапӑҫу вӗсен куҫӗ умӗнчех пулса иртрӗ, вӗсем вара… путакан юлташӗсене ҫӑлма май тупаймарӗҫ!

Эта страшная сцена разыгралась прямо у них на глазах, и они были бессильны помочь погибающим товарищам!..

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кун пек хутлӑхра кита сӑнама йывӑр, анчах кит тытакан ҫыннӑн хӑнӑхнӑ куҫӗ инҫетрен курӑнакан паллӑсем тӑрӑх: кит шыва мӗнле сирпӗтнинчен е, тӗрӗсрех, кит сывласа кӑларакан пӑс тӑрӑх кит мӗнле ӑратран пулнине пӗр йӑнӑшсӑр уйӑрса илет.

На таком расстоянии кита трудно было рассмотреть, но искушенный глаз китобоя безошибочно улавливал некоторые признаки, различимые даже издали: по фонтанам воды или, вернее, пара, вырывавшимся из дыхал кита, уже можно было определить, к какой породе он принадлежит.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed