Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Тарӑн the word is in our database.
Тарӑн (тĕпĕ: тарӑн) more information about the word form can be found here.
Миҫе хут, присутствинчен киле таврӑнсан, амӑшӗ алӑк патӗнче куҫҫульпе витӗрех йӗпеннӗ тутӑрне платьен тарӑн кӗсйине пытарман-ши?..

Сколько раз, придя домой из присутствия, мать на пороге дома засовывала взмокший от слез платок в глубокий карман платья…

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Маччаран, тарӑн касса лартнӑ кантӑк витӗр, янкӑр пӗлӗт татӑкӗ курӑнать, ун ҫине пӑхнӑ чух камерӑн таса мар кӑшӑркка стенисене те, тутӑхнӑ решеткесене те курмастӑн, тӗрмере ларнине манатӑн.

Под потолком, из глубокого проема окна, виднеется нестерпимо яркий кусочек неба, и, когда смотришь на него, не замечаешь ни шершавых грязных стен камеры, ни ржавой решетки, забываешь, что сидишь в тюрьме.

«Питех те кирлӗ» // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Унӑн тарӑн куҫӗсенче тӗксӗммӗн вут ҫунатчӗ.

В глубоких глазах горел мрачный огонь.

Каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Акулӑсем унтан тарӑн анмаҫҫӗ.

Акулы этого не делают.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Унтан тарӑн анма кирлӗ мар.

Глубже опускаться и незачем.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Стенасем ҫинче пур ҫӗрте те шултра е вӗтӗ, тарӑн е аран курӑнакан йӗрлӗ ҫав сӑмахсемех палӑраҫҫӗ: «Хуан-Мигуэль-Диац…»

И всюду по стенам, крупные и мелкие, глубокие и едва намеченные, мелькали те же надписи: «Хуан‑Мигуэль‑Диац…»

V // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Хум таппи хӑйӗн тарӑн юррине пуҫлать, ҫыран ӑна хирӗҫ тарӑннӑн йынӑшса-кӗрлесе тавӑрать.

Прибой заводил свою глубокую песню, берег отвечал глубокими стонами и гулом.

IV // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Вӑл тарӑн шухӑша путрӗ: ун пуҫӗнче ҫӗнӗ иккӗленӳ ҫуралчӗ…

Он глубоко задумался: сомнение снова зародилось в его уме…

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Часах пурте, хурал тӑракан улӑпсӑр пуҫне, тарӑн ыйха путрӗҫ.

Вскоре весь отряд, кроме бодрствовавшего гиганта, спал глубоким сном.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл тарӑн шухӑша путнӑ.

Плотный черный мрак закутал его с головой, как плащ.

10. Улмуҫҫи // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Тарӑн куҫӗ тимлӗн пӑхать.

Глубокие глаза глядят зорько.

Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Тӗрӗсмарлӑха мӗн тери тарӑн ӑнланаҫҫӗ вӗсем.

Как они остро чувствуют несправедливость!

Карпеи // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫӳп-ҫапланнӑ картиш урлӑ лаша вити еннелле шыв ҫурнӑ тарӑн канав.

Через замусоренный двор к конюшне протянулась проделанная водой глубокая канава.

Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Янахӗсене малалла кӑнтарса, вӑрӑм сухаллӑскерсем, вӗсем аллисемпе сывлӑша авӑса-авӑса илеҫҫӗ; ҫӑпата сырнӑ урисем хӑйӑр ӑшне тарӑн пута-пута кӗреҫҫӗ.

Вытянув вперед подбородки, обросшие бородами, они руками разгребали воздух; обутые в лапти ноги глубоко зарывались в песок.

Кивӗ венец урамӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫын чунӗн тарӑн пуссине анса хаклӑ сӑмах тупма пикеннипе ҫӗр пирус пӗтерен мӑкӑрлантарса, пӗр пӑт тӑвар ҫиетӗн, тенӗ пек.

Пуд, как говорится, соли столовой съешь и сотней папирос клуби, чтобы добыть драгоценное слово из артезианских людских глубин.

Поэзи ҫинчен фининспекторпа калаҫни // Петӗр Хусанкай. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 78–87 с.

Ял хыҫӗнче — тарӑн васан, ҫав шӑтӑка куллен-мӗн хӗвел анать, хӑй май шуса, сӑпайлӑн та пит меллӗн.

А за деревнею — дыра, и в ту дыру, наверно, спускалось солнце каждый раз, медленно и верно.

Ҫулла дачӑра Владимир Маяковский курнӑ тӗлӗнмелле мыскара // Аркадий Ӗҫхӗл. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 73–77 с.

Вара чунӗнче шалта турӑран пулӑшупа хӳтлӗх пама кӗлтуса, Дик тарӑн шухӑша путрӗ.

И, вознеся в глубине сердца молитву к небу о помощи и покровительстве, Дик глубоко задумался.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вельбот ҫумӗнчен иртнӗ самантра йӑрӑмлӑ кита виҫӗ сӑнӑ татах виҫӗ тӗлтен тарӑн суранлатрӗ.

В тот миг, когда полосатик проносился мимо вельбота, три копья снова нанесли ему три глубокие раны.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унӑн ӑста алли ывӑтнӑ ҫак сӑнӑ китӑн шывран тухса тӑракан какайлӑ ҫурӑмне тарӑн шӑтарса кӗмелле.

Орудие это, брошенное его ловкой рукой, несомненно должно было глубоко вонзиться в мясистую спину кита, горбом выступавшую из воды.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Кун ҫумне тата ҫакна хушса каламалла, — торӗ Уэлдон миссис, — вӑл тӳрӗ чунлӑ та ырӑ кӑмӑллӑ ҫамрӑк, ҫулне кура мар тарӑн шухӑшлама пӗлекен, ӗҫлеме ӳркенмен ҫын.

— К этому надо добавить, — сказала миссис Уэлдон, — что он честный и добрый юноша, не по летам серьезный и очень прилежный.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed