Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Питне (тĕпĕ: пит) more information about the word form can be found here.
Вӑл текех упӑшки ҫине пӑхмарӗ, ҫӳҫне тирпейлесе ҫыхрӗ те, типшӗмскер, ҫӳлӗ те курпунлӑрахскер, крем сӗрсе тултарнӑ питне йӑлтӑртаттарса, ура ҫине тӑчӗ.

Не обращая больше внимания на мужа, она стянула в узелок волосы и поднялась — сухопарая, высокая и сутулая, блестя жирно смазанным лицом.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Серафимӑ тутисене йӗрӗнчӗклӗн чалӑштарчӗ, питне тӑрӑхларах ҫаврака тӗкӗр патне ҫывхартрӗ, тӗкне татса хуратнӑ куҫ харшисене тикӗслесе тухрӗ те ӑна пӳрнипе сурчӑкласа якатрӗ.

Серафима презрительно скривила губы, приблизила лицо к овальному зеркалу, пощипала, выравнивая, черненые брови, примяла их, послюнявив палец.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тӑнлавран хӗстерет, питне юн тулса килчӗ, тепӗр утӑмранах тӗшӗрӗлсе анассӑн, урӑх тӑрас ҫук пек туйӑнать.

Ломило виски, лицо набухало кровью, казалось, еще шаг — он упадет и больше не встанет.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Сире, паллах, никам та ирӗксӗр пӗрлештермест, — терӗ вӑл, нимӗн тума пӗлмен Любушкинӑн тӗл-тӗл хӑмла ҫырли пек хӗрелсе кайнӑ питне сӑнаса.

— Настаивать на вашем объединении никто, конечно, не будет, — сказал он, наблюдая за растерянным, в малиновых пятнах лицом Любушкиной.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах Корней питне кӑшт-кашт йӗпетсе илчӗ те, хӑйне ырана хӑварма юраман ӗҫсем кӗтнӗ пек, васкама пуҫларӗ.

Но Корней наскоро сполоснул лицо, заторопился, будто ждали его неотложные дела.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе вӑл кӗпи аркипе сӑмсине, куҫӗсене, питне шӑлнӑ, унтан татах аяккалла, ҫӗрпе пӗлӗт пӗрлешекен ҫӗрелле пӑхнӑ: унта, пӗр вӑрман урлӑ, икӗ ҫап-ҫутӑ ҫӑлтӑр, ҫумма-ҫуммӑн курӑннӑ; икӗ ҫӑлтӑрӗ те пӗчӗк ачасем вылянӑ пек, илемлӗн йӑлтӑртатса тӑнӑ.

Изредка она брала подол юбки и молча утирала им нос, или глаза, или щеки, и опять глядела на ту далекую полосу, где сходилось небо с землею и где на самом краю, над лесом, блестели две ясные звездочки, одна возле другой; обе весело мелькали, переливаясь и точно играя, как маленькие дети.

I // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Пантелей Прокофьич алӑ сулчӗ, питне пӗркелентерчӗ.

Пантелей Прокофьевич махнул рукой, сморщился.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксинья ялан тенӗ пекех чавсаланса, питне ал тупанӗпе тӗревлесе выртрӗ, ун ҫине куҫне пӗр мӑчлаттармасӑр тенӗ пек пӑхрӗ.

Аксинья обычно лежала облокотившись, подперев щеку ладонью, смотрела, почти не мигая.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксинья, чарӑн… — именчӗклӗн мӑкӑртатрӗ Григорий, питне пӑркаласа, Прохор ҫинелле пӑхасшӑн мар пулса.

Аксинья, перестань… смущенно бормотал Григорий, отворачивая лицо, избегая глядеть на Прохора.

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Снаряд асар-писеррӗн шартлатнипе сывлӑш хумӗ ӑна лашинчен чылай аякка сирпӗнтерсе ячӗ те, ӳкнӗ хыҫҫӑн вӑл, вӗри ҫӗр ҫинче ал тупанӗпе питне пӗҫертсе, татах темиҫе чалӑш шуса кайрӗ.

Мощная волна сотрясенного разрывом воздуха далеко отбросила его от коня, и уже упав, он еще несколько саженей скользил по траве, обжигая о землю ладони и щеку.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Старик, чӗлпӗре аллинчен ярса, кивӗ казак карттусне хывса тытрӗ, утнӑ ҫӗртех сӑхсӑхса, питне хӗвеланӑҫ еннелле пӑрчӗ.

Старик выпустил из рук налыгач, снял старенькую казачью фуражку; крестясь на ходу, повернулся на восток лицом.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Прохор тӑрантасла танлашрӗ те курпун сӑмсаллӑ офицер, сысна ҫури сассине куҫне чарса пӑрахса итленӗ май, питне пӗркелентернине, кӑвак каракуль ҫӗлӗкӗпе кӑлӑхах хӑлхине хупласа тытма тӗрмешнине курчӗ…

Прохор, поравнявшись с дрожками, видел, как горбоносый офицерик морщился, с остановившимся взглядом прислушиваясь к поросячьему визгу, как тщетно пытался прикрыть уши своей серой каракулевой папахой…

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дарья конвоирсем ҫывӑхнерех хӗсӗнкелесе тухрӗ те хӑйӗнчен темиҫе утӑмра, конвоир лашин лачкам йӗпе купарчи хыҫӗнче, Иван Алексеевичӑн чугун тӗсӗ ҫапнӑ питне асӑрхарӗ.

Дарья пробилась к конвойным и в нескольких шагах от себя, за мокрым крупом лошади конвоира увидела зачугуневшее от побоев лицо Ивана Алексеевича.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл Иван Алексеевича тепре чӑпӑрккипе туртса касрӗ, питне шӑмми патӗнчен пуҫласа сарлака янах варринчи путӑкӗ таран ҫурса ячӗ.

Он ударил Ивана Алексеевича еще раз плетью, рассек ему лицо наискось от надбровной кости до крутого, с ямочкой посредине, подбородка.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Кӗҫ каятпӑр-и? — чӑтӑмсӑррӑн ыйтрӗ лавҫӑ хӗрарӑм, питне хӗвел тивесрен кӗптесе ҫыхнӑ тутӑрне тути ҫинчен сирсе.

— Ну, скоро будем ехать? — нетерпеливо спросила подводчица, сдвигая с губ кутавший от загара лицо головной платок.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксинья каҫ пуличченех кравать ҫинче выртрӗ, унтан, куҫҫульпе тӑртаннӑ питлӗскер, вырӑн ҫинчен тӑрса питне ҫурӗ те ҫӳҫне тураса тирпейлерӗ, евчӗсем килес умӗнхи хӗр пек, васкаса тумланма пуҫларӗ.

Аксинья до вечера пролежала на кровати, потом встала, опухшая от слез, умылась, причесалась и с лихорадочной быстротой, как девка перед смотринами, начала одеваться.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сӗтел ҫине сарлака туталлӑ, лаптак шӑллӑ, питне чечче чирӗ шатралатса пӗтернӗ сердобец теветкеллӗн сиксе хӑпарчӗ, янӑравлӑн кӑшкӑрса ячӗ:

А на стол молодо вскочил один из сердобцев, длинноротый и плоскозубый, с изъеденным оспою лицом, зычно крикнул:

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чӗрӗп сыснанни майлӑ пӗчӗк питне ҫӗрелле пӗшкӗртнӗ те, мӑшлата-мӑшлата, йӗплӗ ҫурӑмӗпе типӗ хытхура тунисене чӑштӑртаттарса, шӑши йӗрӗпе хӑвӑрт шуса пырать.

Еж торопко подвигается вперед по мышиному следу, опустив крохотную свиную мордочку, сопя и черкая иглистой спиной по сухим бурьянным былкам.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пушмак пӳшкӗнне хытарам пек туса, тӗрӗссипе питне Григорирен пытарасшӑн пулса, ҫӗрелле пӗшкӗнчӗ, ыйтрӗ:

Нагнувшись, будто бы для того, чтобы завязать ремешок у чирика, а на самом деле пряча от Григория лицо, спросила:

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эсӗ мӗн пӗрехмай питне пӗркелентерсе пыратӑн, юлташ?

Ты что это, товарищ, все морщишься?

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed