Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫирӗппӗн the word is in our database.

ҫирӗппӗн (тĕпĕ: ҫирӗппӗн) more information about the word form can be found here.

«Митюк, — ҫирӗппӗн тӗллерӗҫ вӗсем куҫӗсемпе аслӑ ывӑлне, — пирӗн те укҫа пӗлӗтрен ҫуса тӑмасть.
Help to translate

Ав, вӗрен Петюкран! // Василий Сипет. «Тӑван Атӑл». — 2005, 2№ — 72-73 с.

Ну, юрӗ, ҫӗр ҫывӑрмастӑп та, пурӗпӗр сыхласа тытатӑп», — ҫирӗппӗн палӑртса хучӗ вӑл.
Help to translate

IV // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Историн паттӑрла тапхӑрӗсене тивӗҫлипе асра тытни граждансемпе обществӑна хамӑр ҫӗршыв – Раҫҫей тавра пӗрлештерме пулӑшакан витӗмлӗ вӑй пулнине тата малашне те ҫаплах пулассине ҫирӗппӗн шанса тӑратӑп.
Уверен, память о героических страницах нашей истории была и остается цементирующим фактором объединения граждан и общества вокруг нашей страны – России.

Олег Николаев Тӑван ҫӗршыв хӳтӗлевҫин кунӗпе саламлани // Олег Николаев. https://glava.cap.ru/news/2023/02/21/ole ... tnika-otec

Раҫҫей ҫыннисем Тӑван ҫӗршыва кирек хӑш саманара та хӑюллӑн, ҫирӗппӗн тата паттӑррӑн хӳтӗленӗ.
Россиянам во все времена были присущи мужество, стойкость и проявление героизма в деле защиты своего Отечества.

Олег Николаев Тӑван ҫӗршыв хӳтӗлевҫин кунӗпе саламлани // Олег Николаев. https://glava.cap.ru/news/2023/02/21/ole ... tnika-otec

— Ну, ҫитӗ тата! — терӗ вӑл ҫирӗппӗн, хӑйне каллех милицире ӗҫлекен ҫын пек туйса.
Ну, довольно! — промолвил он сурово, снова ощущая себя деятелем рабочей милиции.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

— Ҫутат кӑштах! — ҫирӗппӗн татса каларӗ вӑл конвоира.
— Посвети! — повелительно потребовал он у конвойного.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Лаша ҫинчен татӑлса аннӑ офицер патӗнчен темӗнле усал шӑршлӑ япаларан пӑрӑннӑ пек демонстрантсем аяккарах парӑнчӗҫ те ҫирӗппӗн малалла утрӗҫ.
Обойдя, словно какую-то падаль, упавшего под лошадь офицера, демонстранты стремительно двигались вперед:

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Пурнӑҫра хӑй сахал мар йывӑр инкек-синкек тӳссе ирттерни лайӑх сисӗнет пулин те, унӑн сӑнӗ ҫирӗппӗн те кӑмӑллӑн курӑнать.
Лицо этого человека, хоть и носило печать пережитых тяжелых испытаний, было энергичное и приветливое.

— Мастерскойсене пӗр ҫын та каймасть, — лӑпкӑн та ҫирӗппӗн татса каларӗ комсомол ячейкин секретарӗ Фретич.
— Никто не пойдет в мастерские, — спокойно и твердо ответил секретарь комсомольской ячейки Фретич.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

— Эсӗ, тӑванӑм, аҫу ҫырӑвӗсене пуҫтарса чик те упра вӗсене, — терӗ вӑл Пенишорӑна лӑпкӑн, анчах ҫирӗппӗн тухакан сасӑпа.
— Ты, братец, собери-ка письма отца и храни их, — спокойным, но твердым тоном сказал он Пенишоре.

— Кӑтарт! — терӗ вӑл ҫирӗппӗн, — ӗҫӳпе кӑтарт эсӗ!
— Докажи! — сказала она твердо, — докажи на деле!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Чи малтанах вӑл шкул директорӗн политики ытти хуҫасен вӑрӑ-хурахла политикинчен нимӗнпе те уйӑрӑлса тӑманнине, унтан вара, хӑйсене кӳрентернӗшӗн тарӑхнӑ вӗренекенсем ҫирӗппӗн протестленине, вӗсем хӑюллӑнах кӗрешӗве хутшӑннине кӑтартса парать.
Во-первых, что политика директора школы ничем не отличается от грабительской политики всех хозяев вообще. И, во вторых, что ученики, ущемленные в своих интересах, решительно переходят к протесту, к борьбе.

— Юлташсем! — терӗ Фретич ҫирӗппӗн.
— Товарищи! — продолжал Фретич серьезно.

Техникӑна пӗлессишӗн пирӗн, ҫӑкӑр татӑкӗшӗн кӗрешнӗ пекех, ҫирӗппӗн кӗрешес пулать…
За знание техники мы должны бороться точно так же, как за порцию хлеба…

Колесников шӑпланчӗ те пуҫне ҫирӗппӗн каҫӑртарах тытрӗ.
Колесников замолчал и гордо поднял голову.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Аякка-аякка илтӗнекен хурҫӑ шавӗпе сунтал ҫумне ҫапӑнакан мӑлатук янӑравӗ пек, Володя Колесниковӑн сасси ҫирӗппӗн, вӑйлӑн, сулӑмлӑн илтӗнет:
Как звон стали, разносящийся широко-широко, как гулкий звон молота о наковальню, размеренно, попадая точно в цель, раздавался голос молотобойца, удар за ударом:

— Яшкана эпир пӗр кашӑк та сыпмастпӑр, — терӗ Володя ҫирӗппӗн, — урайне те тӑкмастпӑр.
— Мы не притронемся к супу, — сказал Володя сдержанно, но решительно, — и не выплеснем его на Пол.

Халӗ миҫе сехет-ха? — ыйтать вӑл ҫирӗппӗн.
Который теперь час? — спрашивает эн строго.

Кӑна Виктор вӑл алӑ панинчен, утнинчен, хӑйӗн сӑмахӗсене пӗр иккӗленмесӗр, ҫирӗппӗн каланинчен туйрӗ.
Это чувствовалось по его рукопожатию, по походке, по уверенному тону.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Анчах та вӑл ҫакӑн пек йывӑрлӑхсене ҫирӗппӗн чӑтса ирттерет, кӑна хӑйӗн чӑтӑмлӑхне тӗрӗслесе пӑхмалли экзамен вырӑнне шутласа, уншӑн хӑй ӑшӗнче савӑнать те.
Но он не обращал внимания на эти лишения и втайне даже гордился ими, считая, что таким образом он как бы держит экзамен на стойкость.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics