Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юнӗ (тĕпĕ: юна) more information about the word form can be found here.
Юнӗ мӗн тума кирлӗ?

Для чего кровь-то?

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Йывӑр, пӑтранчӑк шухӑшсемпе асапланса ирттернӗ темиҫе кунтан, вӑл ҫӗрӗпе ҫывӑрайманскер, ирхине ирех картишне тухрӗ те, сӑнчӑрти Тулун йытӑ юр ҫинче юн юхтарса выртнине курчӗ; тулта тӗттӗм пулнӑ пирки унӑн юнӗ, сӑмала пекех, хуп-хура курӑнать.

Через несколько дней, прожитых в тяжёлом, чадном отупении, он, после бессонной ночи, рано утром вышел на двор и увидал, что цепная собака Тулун лежит на снегу, в крови; было ещё так сумрачно, что кровь казалась черной, как смола.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Упа сӑмсипе хӑй юнӗ ҫине тӑрӑнса аннӑ; пуртӑ шӑмӑ ӑшне питӗ шала кӗрсе кайнӑ-мӗн.

Медведь ткнулся мордой в кровь свою, а топор глубоко завяз в костях.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Хӗвел юнӗ пӗтӗм таврана хӗретсе янӑ.

Кровь солнца окрасила все вокруг.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Апла пулсан та Комо пачах ӳсмен, пӗчӗкех тӑрса юлнӑ: юнӗ пулман-ҫке-ха унӑн.

Несмотря на это, Комо совсем не рос и оставался маленьким: у него ведь не было крови.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Такам ҫак нӳрлӗ, этем юнӗ тумламӗсемпе чӑпарланнӑ стена патне чупса килнӗ те тӑшман персе вӗлернӗ ҫынсен юлашки сӑмахӗсене чӗре-чӗре пӑрахнӑ, анчах халӗ вӑл пирӗн хушӑмӑрта, пирӗн хӗвеллӗ урамсем тӑрӑх ҫӳрет!

Ведь ходит же среди нас, по нашим солнечным улицам кто-то, кому понадобилось бежать к этой сырой, запятнанной кровью стене и выцарапывать последние слова расстрелянных.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Юнӗ вӗриленсе пынӑ май вӑл тарӑннӑн сывлать.

Он глубоко дышал, чувствуя, как кровь разогревается в нем.

Иккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Юнӗ шала кайнӑ пулмалла, тата пӳрленме пуҫланӑ пулас.

Кажется, кровоизлияние внутри и загноение.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Юнӗ ҫывӑрса хытса ларнӑ та, ирхи вӑйсӑр ҫутӑпа хуран курӑнатчӗ.

Кровь запеклась и в слабом утреннем свете казалась черной.

ХСIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӗлернӗ Генри Пойндекстерӗн юнӗ хирӗҫ тавӑрмашкӑн чӗнет.

Кровь убитого Генри Пойндекстера взывает о мести.

LXV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Исидора характерӗнчи хӑш-пӗр енсем урӑх ҫӗршывсенче хӗрарӑма килӗшӳсӗр пек туйӑнса кайма пултарӗччӗҫ ӗнтӗ, анчах ҫак ҫӗршывра вара, хула тулашӗнчи ҫурт час-часах крепость пула-пула тӑнӑ ҫӗрте тата унта пурӑнакан ҫынсен юнӗ тӑкӑнкаланӑ ҫӗрте, ҫавӑ вырӑнлӑ пулнӑ.

Некоторые свойства ее характера, которые в других странах могли бы показаться неженственными, были естественны в стране, где загородный дом сплошь и рядом превращался в крепость, а домашний очаг орошался кровью хозяев.

LV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл агава патне упаленсе пынӑ, ҫулҫӑ вӗҫӗнче курӑнса ларакан пӗр вӑрӑм йӗппине хуҫса илнӗ, ӑна пӗр койотӑн юнӗ ӑшне чикнӗ те ҫырма пуҫланӑ.

Он подполз к растению, отломил один из длинных шипов, торчащих на конце листа, окунул его в кровь койота и стал писать.

LIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Асап куракан ҫынна кактус йӗпписем суранлатса витернӗ те, унӑн юнӗ пит нумай юхнӑ.

Страдалец был изранен шипами кактуса и истекал кровью.

L сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Кактуспа агава йӗпписем унӑн питне тата аллисене суранлатса пӗтернӗ, юнӗ вара тарпа пӗрле хутшӑнса, тумла-тумла аннӑ.

Шипы кактуса и агавы изранили ему лицо и руки, и кровь текла, смешиваясь с потом.

ХLII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Христос юнӗ! — тесе кӑшкӑрса янӑ вӑл, хӑй кӗтни пулманнипе флягӑна ҫиллӗн силлесе.

— Кровь Христова! — вскричал он, в злобном разочаровании встряхивая флягу.

ХLI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Вӑл халь эпир шыраса ҫӳрекен ҫыннӑн юнӗ, — ватӑ плантатор ывӑлӗн юнӗ.

— Это кровь того самого человека, которого мы сейчас разыскиваем: сына старика-плантатора.

XXXIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Урайне вӗсен юнӗ юхса аннӑ.

Их кровь струилась на пол.

XXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫын тымарне касса татсан, вӑл вилет: малтан унан юнӗ юхса тухать, унтан вара ӳт тӑрӑх юн ҫӳреме ҫул та пулмасть.

Если человеку подрезать жилы, он умрет, во-первых, потому, что кровь вытечет, а во-вторых, потому, что крови не будет уже ходу по телу.

Улма йывӑҫҫи // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Муана патша паллӑ панипе Казондо палачӗ патша ури вӗҫӗнче выртакан тӑваттӑмӗш арӑмӗн пырне касса татрӗ, ун юнӗ шӑтӑка юхса анчӗ.

По знаку королевы Муаны палач Казонде перерезал горло четвертой жене — той, которая лежала у ног короля, и ее кровь потекла в яму.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ун ӳтӗнче, ытти чылай тантӑшӗсенни пекех, король раттин юнӗ юхать.

В ее жилах, как и у большинства ее товарок, текла королевская кровь.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed