Corpus of the Chuvash language

Ҫапӑҫакансем малтанласах питӗ хӑрушшӑн тытӑҫма пуҫларӗҫ.

Первое столкновение было ужасно.

II сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ӑна ҫак пушхир, хӑйӗн никам ҫӗнтерейми вӑйӗпе васкамасӑр, хӑрушшӑн пусса лапчӑтнӑ пек, вӑл пӑтранчӑк шарлак шыв ҫине кукленсе анчӗ.

Он присел на корточки посреди мутного ручья, словно бескрайняя пустыня подавляла его своей несокрушимой силой, угнетала своим страшным спокойствием.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Гусев вӗсем енне ҫаврӑнса пӑхрӗ, чалӑшшӑн елпӗрсе кулчӗ, аппарат патне пырса малтан кӗпе-йӗм, ытти япала хунӑ икӗ михӗ кӑларчӗ, люка таччӑн пӑрса лартрӗ, унтан, салтаксене люк ҫине тӗллесе кӑтартса, маузерне аллипе шеплеттерчӗ, пӳрнипе юнарӗ, пит-куҫне хӑрушшӑн пӗркелентерчӗ.

Гусев оглянулся на них, усмехнулся криво, пошёл к аппарату, вынул из него два мешка с бельишком и мелочами, крепко завинтил люк, и, указывая на него солдатам, — хлопнул по маузеру, погрозил пальцем, скосоротился ужасно.

Марсиансем // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл питех те хӑрушшӑн уласа театртан урамалла сиксе тухрӗ.

Со страшным воем он выскочил из театра на улицу.

Ҫӗнӗ пуканесен театрӗ малтанхи спектакльне кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Стена ҫинче ташлаҫҫӗ ӗмӗлкесем, — Эпӗ нимӗнрен те хӑрамастӑп-ҫке, Питех чӑнкӑ пусма картлашкисем Мана хӑрушшӑн туйӑнмаҫҫӗ-ҫке.

Пляшут тени на стене — Ничего не страшно мне, Лестница пускай крута, Пусть опасна темнота.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Тӑмана вӗсене тата ытларах хӑратас тесе мачча ҫинче хӑрушшӑн ахӑрса ларать.

Сова для увеличения паники дико захохотала на чердаке.

Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Кунта пуканесем каллех ытаклашма, чуптума, тӗккелеме, чӗпӗтме тата вучахра питех те хӑрушшӑн ҫунса пӗтесрен хӑтӑлса юлнӑ Буратинона ыталаса чуптума пуҫларӗҫ.

Тут куклы опять начали обнимать, целовать, толкать, щипать и опять обнимать Буратино, так непонятно избежавшего страшной гибели в очаге.

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ун илемлӗ куҫӗсем хӑрушшӑн ҫунатчӗҫ.

Его красивые глаза жутко горели.

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ман ӗмӗрте мӗн чухлӗ лайӑх ҫын ним тулккӑсӑр пӗтнине аса илсен, хӑрушшӑн туйӑнса каять!

Жутко вспомнить, сколько хороших людей бестолково погибли на моем веку!

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫав юрӑсене итлесе эпӗ юрӑҫӑран тата этемсем тӗлӗшӗнчен унӑн илемлӗ влаҫ пулнинчен шутсӑрах кӗвӗҫеттӗм; чӗрене тем хӑрушшӑн хумхантаракан япала пырса кӗрсе ӑна ыратмаллах сарӑлтарса яратчӗ, макӑрас килетчӗ тата юрлакан ҫынсене: «Эпӗ сире юрататӑп!» тесе кӑшкӑрас килетчӗ.

У меня эти песни вызывали горячее чувство зависти к певцу, к его красивой власти над людьми; что-то жутко волнующее вливалось в сердце, расширяя его до боли, хотелось плакать и кричать поющим людям: «Я люблю вас!»

XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пит нумай ҫинипе вар-хырӑма пӑсса вӗсем ӗлӗкхи пекех час-часах чирлеҫҫӗ, ҫавӑн пекех чирӗсем мӗнли ҫинчен пӗрне-пӗри тӗпӗ-йӗрӗпе каласа кӑтартаҫҫӗ, карчӑкӗ ҫавӑн пекех хӑрушшӑн та ҫилӗллӗ турра кӗл тӑвать.

Всё так же часто они хворают, расстраивая себе желудки обильной едой, так же подробно рассказывают друг другу о ходе болезней, старуха так же страшно и злобно молится богу.

VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Смурый салтака ячӗ те, аллисене ҫурӑм хыҫнелле пытарса, хир сысни пек шӑртсене тӑратса, шӑлӗсене хӑрушшӑн йӗрсе пӑрахса халӑх патнелле пыма тытӑнчӗ.

Смурый выпустил солдата и, спрятав руки за спину, пошёл на публику кабаном, ощетинившись, страшно оскалив зубы.

VI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пурӑнӑҫ хӑрушшӑн татӑлассине кӗтсе, пӗр аякран тепӗр аяк ҫине ҫавӑрӑнса выртма хӑраса, нумайччен эпӗ ним тапранмасӑр выртаттӑм.

Долго я лежал неподвижно, боясь перевернуться с боку на бок, ожидая страшного конца жизни.

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Саша эпӗ тулашнине темле тӗлӗнмелле пӑхрӗ: ҫӗр ҫине ларса, ҫӑварне кӑшт карса, куҫхаршисене чалӑштарса, вӑл нимӗн чӗнмесӗр мана астуса пӑхса ларчӗ, эпӗ пӗтерсессӗн, вӑл васкамасӑр тӑчӗ те тумтирне силлерӗ, сюртукне хулпуҫҫи ҫине ҫакрӗ те, ним пӑшӑрханмасӑр, хӑрушшӑн каларӗ:

Саша отнёсся к моему буйству странно: сидя на земле, он, приоткрыв немножко рот и сдвинув брови, следил за мною, ничего не говоря, а когда я кончил, он, не торопясь, встал, отряхнулся и, набросив сюртучок на плечи, спокойно и зловеще сказал:

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӗсем хӑйсен килӗсем патне йӑпшӑнса ҫитеҫҫӗ те кӗл-кӑмрӑксем патӗнче хӑрушшӑн уласа, вӗрсе йынӑшса ҫӳреҫҫӗ.

Они пробивались к своим домам и целую ночь лаяли и выли вокруг пожарищ.

34 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Колонна тӑрӑх: «Нимӗҫсем! Хӑвӑртрах!» — тесе кӑшкӑрни хӑрушшӑн янӑраса иртсен ҫеҫ Павӑл тӑна кӗчӗ.

И когда по колонне быстро и тревожно пронеслось: «Немцы! Скорее!» — Павле очнулся от забытья.

32 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Инҫетре малтан кӗрлени ҫеҫ илтӗнетчӗ, халӗ вара унта хумсем ахӑрашни, хӑрушшӑн шавлани илтӗнет.

Отдаленный рокот сменился яростным ревом и гулом разбушевавшихся волн.

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Таврара шӑв-шав янӑрать, туратсем хуҫӑлни, вут хӑрушшӑн кӗрлени, кайӑк-кӗшӗк кӑшкӑрни, тискер кайӑксем улани янӑраса тӑрать.

Шум, треск ветвей, глухой гул огня, крик птиц и рычание зверей наполняли воздух.

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Вара сасӑсем чарӑнчӗҫ те вӑрман пӗр хӑй кӑна, — «Кунта эпӗ патша, эпӗ хуҫа, эпӗ кунта пуринчен те вӑйлӑрах!» — тенӗ пек, каллех хӑрушшӑн кашла пуҫларӗ.

И только когда голоса утихли, он снова грозно зашумел, как бы говоря: «Я тут царь, я властелин, я тут сильнее всех!»

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Ҫав вӑхӑтра Вавжон икӗ аллине те хӗрӗн ырхан хулпуҫҫийӗсем ҫине хучӗ те ҫавӑн пекех лӑпкӑн та хӑрушшӑн малалла тӑсрӗ.

Между тем обе его руки опустились на ее исхудалые плечи, и он продолжал все с тем же страшным спокойствием:

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.