Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хырӑмӗ (тĕпĕ: хырӑм) more information about the word form can be found here.
Эмиль ашшӗ вырӑн ҫинчехчӗ-ха, грелка вырӑнне унӑн хырӑмӗ ҫине хуран хупӑлчи хӑпартса хунӑ.

Папа Эмиля был, как я уже сказала, в постели, а вместо грелки у него на животе лежала крышка от котла.

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Марианнелундран хыпар илсен кӑна вӑл кӑштах лӑпланчӗ, анчах та хырӑмӗ ҫаплах ыратрӗ-ха унӑн.

Потом, правда, они получили вести из Марианнелунда, и он успокоился, но живот у него всё болел.

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Хумханнипе унӑн хырӑмӗ ыратма пуҫланӑ иккен те, ӑна вырӑн ҫине вырттарчӗҫ.

До того разволновался, что у него заболел живот и ему пришлось лечь в постель.

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Тӗрӗссипе, ҫак самантра Командирша пачах та выҫӑ мар, вӑл паян сыртан пӗҫернӗ кукӑле тӑраничченех ҫинӗ, ҫапах та, кам пӗлес пур, тен унӑн кӗҫех хырӑмӗ выҫса каять?

Правда, сейчас Командирша была сыта, она до отвала наелась сырным пирогом, но, как знать, может быть, ей скоро снова захочется подкрепиться?

Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

— Ку хака илтсен Эмилӗн хырӑмӗ пӑчӑртанса ыратса кайрӗ.

У Эмиля даже заныло в животе, когда он услышал эту цену.

Юнкун, октябӗрӗн 31-мӗшӗнче, Эмиль лашаллӑ пулать тата Петрель-фрупа пӗтӗм Виммербю ҫыннисене вилесле хӑратса пӑрахать // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Шӑп ҫав вӑхӑтра хырӑмӗ выҫнипе киле таврӑннӑ ашшӗ кухня алӑкне уҫса ячӗ те Лина аллинчен вӗҫерӗннӗ чашӑк ун пуҫӗ ҫине ӳпне выртрӗ.

Никто, собственно, так и не понял, как это случилось, но папа, который, как назло, именно в этот момент распахнул дверь кухни, надеясь наконец пообедать, оказался опять с миской на голове.

Тунтикун, июлӗн ҫирӗм саккӑрмӗшӗнче Эмиль пальт валли хатӗрленӗ чустана ашшӗн пуҫӗ ҫине тӑкса яни, унтан сарайӗнче ҫӗрӗмӗш кӗлетке касса кӑларни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Кун хыҫҫӑн унӑн цирк курас кӑмӑл пӗтрӗ, хырӑмӗ тата ытларах выҫса кайрӗ.

После этого ему сразу расхотелось смотреть цирк, да к тому же он ещё больше проголодался.

Вырсарникун, июлӗн саккӑрмӗшӗнче, Эмиль... // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Унӑн пуҫӗ питӗ аван ӗҫлет, анчах хырӑмӗ те выҫать.

Голова у него работала хорошо, и есть ему тоже хотелось.

Ытларикун, майӑн 22-мӗшӗ. Эмиль яшка савӑтне пуҫа тӑхӑнни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Ман умра, тарӑн кресло ҫинче, хӗрлӗрех тӗслӗ, куштӑрканӑ аллисене хырӑмӗ ҫине лӑпкӑн хурса, вӑрӑм та типшӗм старик ларать, аллисем унӑн ытти ҫынсенни пысӑкӑшех, темелле.

Передо мной сидел в глубоком кресле длинный, сухой старик, спокойно сложив на животе нормального размера коричневые сморщенные руки обычной человеческой величины.

Республика королӗсенчен пӗри // Александр Алга. Горький М. Америкӑра. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 76 с. — 46–61 с.

Анчах мана ҫавӑн пек ҫыннӑн хырӑмӗ тинӗсре ҫӳрекен пысӑк пароход трюмӗ пек туйӑнатчӗ пулин те, — эпӗ унӑн урипе брюки мӗн вӑрӑмӑш иккенне шухӑшласа кӑларма пултараймастӑм.

Однако, представляя ёмкость живота такого джентльмена подобной трюму хорошего морского парохода, — я не мог вообразить длину ноги и брюк этого существа.

Республика королӗсенчен пӗри // Александр Алга. Горький М. Америкӑра. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 76 с. — 46–61 с.

Лена вара, хырӑмӗ тутӑ пулнӑ пек тата вӑл ҫитӗнсе ҫитнӗ хӗрача пулнӑ пек, генерала хисеплӗн пуҫ тайса ҫапла каланӑ:

Лена, как будто сытая и как будто почти взрослая, вежливо поклонилась «генералу».

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Виҫҫӗр страница ҫинче буржуйсен хырӑмӗ пӑсӑлни ҫинчен роман ҫавӑрттарса хуни вӑл тема-и?

А развести на трехстах страницах роман о тоске буржуазного брюха — это тема?

XXXII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Пуртӑ вӑл — акӑ мӗн пӗлтерет: вӑл Ветрова пӗрре сулнипех, пӗрре ҫапнипех вӗлерсе пӑрахрӗ, вара ытти аллӑ тӑхӑр судьясен нимӗнех те тумалли ҫукчӗ пек, Ветровпа пӗрле тата икӗ надзиратель пырса кӗмен пулсан, калас пулать — Ветров вӑл лутра та чӑмӑркка ҫынччӗ, пуҫӗпе хырӑмӗ — арбуз ҫинче арбуз ларнӑ пекехчӗ.

Топор — это значит, что он убил Ветрова сразу, с одного удара, и пятидесяти девяти другим судьям уже нечего было делать, если бы с Ветровым не было еще двух надзирателей. Надо сказать — Ветров был низенький и круглый, голова и брюхо — как арбуз на арбузе.

XX сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Кительне вӗҫертрӗ, мӑнтӑркка хырӑмӗ вара диван тӑрӑх чуста пек, сарӑлса кайрӗ.

Расстегнул китель, ожирелое тело расползлось по дивану тестом.

XII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Хӗрарӑмӑн пӗтӗмпех ҫыхса пӗрнӗ, пупӑн — пурте шалпар: ҫул ҫине ҫӳренӗ чух тӑхӑнмалли чей ҫырли тӗслӗ чӑштӑртатакан пурҫӑн ряси те, усӑнса аннӑ ҫавра хырӑмӗ те, пит-куҫӗ те, ҫур кӑкӑрне ҫити ӳснӗ пысӑк сухалӗ те, лаптак сӑмсаллӑ, сарлака кунчаллӑ хӗрлӗ атти те ҫавах.

У дамы все было подтянуто, у попа — все распущено: и дорожная шелковая шуршащая ряса густого вишневого колера, и круглое вислое брюхо, и щеки, и окладистая, на полгруди, борода, и даже тупоносые, с рыжими широчайшими голенищами сапоги.

XX сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Вӑл чӑннипех типтерлӗ, кӑвак тӗслӗ пасар пирӗнчен ҫӗленӗ ҫухипе хырӑмӗ ҫине йӑлтӑркка ука лартнӑ сӑхман тӑхӑннӑ.

Одет он был как следует, в серый нанковый кафтан с глянцем на воротнике и на желудке.

Кантур // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 128–147 с.

Хырӑмӗ те хура ҫӗлен хырӑмӗ пек хӗп-хӗрлӗ курӑнать.

И пузо желтое, как у гадюки.

VIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Анчах та кашниех ӗнер ҫинипех тутӑ пулмалла, мӗншӗн тесен, тӗрӗссине пытарма ҫуках ӗнтӗ, пурте темскер пек кӳпсе тултарнӑ, эпӗ ҫӗрле никамӑн та хырӑмӗ ҫурӑлманнинчен тӗлӗнсе тӑратӑп.

Только, верно, всякий еще вчерашним сыт, ибо, некуда деть правды, понаедались все так, что дивлюсь, как ночью никто не лопнул.

VII // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Вӑл ӗнтӗ йӗме те, кӑшкӑрма та пӑрахнӑ, хырӑмӗ майӗпен хӑпара-хӑпара анни ҫеҫ вӑл вилме ӗлкӗрейменнине, юлашки сывлӑшне кӑларма хатӗрленсе кӑна выртнине кӑтартса парать.

Он уже не плакал и не кричал, и только по тихо опускавшемуся и подымавшемуся животу его можно было думать, что он еще не умер или, по крайней мере, еще только готовился испустить последнее дыханье.

VI // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Кушакӑн хырӑмӗ выҫса ҫитнӗ пулнӑ.

Кошке захотелось поесть хлеба.

Йытӑ, кушак тата упӑте ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed