Шырав
Шырав ĕçĕ:
Унӑн салхуллӑ сӑн-пичӗ улшӑнман.Ничто не отразилось на равнодушном лице мальчика, когда он услышал, что его ставят в пример.
Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.
Кам кайтӑр ӗнтӗ Карабас Барабасӑн выҫӑ та ҫӗтӗк-ҫурӑк актерёсем вылякан салхуллӑ пьесӑсене курма.Да и кто пошёл бы смотреть у Карабаса Барабаса скучные пьесы и голодных, оборванных актёров!
Ҫӗнӗ пуканесен театрӗ малтанхи спектакльне кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.
Ҫурӑмӗ хыҫӗнче тӑватӑ салхуллӑ полицейскисем ҫӑка айӗнче вӗҫӗ-хӗррисӗр лимонад бутылкисем уҫса тӑраҫҫӗ.За спиной его, под липой, четверо мрачных полицейских то и дело откупоривали бутылки с лимонадом.
Карабас Барабас пусма айӗнчи пӳлӗме ҫӗмӗрсе кӗрет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.
Шӑрӑхпа салхуллӑ пулнӑ пирки унӑн мӑйӑхӗсем усӑнса аннӑ, куҫ хупанкисем ҫыпҫӑнса ларнӑ, унӑн виҫӗ кӗтеслӗ шӗлепки тӑрринче шӑнасем сӗрлетсе тӑраҫҫӗ.От жары и скуки у него повисли усы, веки слиплись, над треугольной шляпой кружились мухи.
Буратино Карло ашшӗпе, Мальвинӑпа, Пьеропа тата Артемонпа пӗрле килне тавӑрӑнать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.
Тӑватӑ ҫӗвӗҫӗ — пӗчченҫи мастер, салхуллӑ рак Шепталло, сӑрӑ Улакатка, пысӑк нӑрӑ Рогач тата шӑши Лизетта, — хӗрачан кивӗ кӗпи-тумтирӗсенчен Буратино валли илемлӗ тумтир ҫӗлеҫҫӗ.
Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона пӑхса вӗрентсе ӳстересшӗн // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.
Кӗрхи салхуллӑ кунсенче, хӗвеле курма мар, ӑна туймасӑр ун ҫинчен манса кайнӑ чухне, — кӗрхи кунсенче темиҫе хут та вӑрманта аташса ҫӳреме тӳр килетчӗ.
XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Хӑш чухне вӑл балалайка каласа салхуллӑ е хаваслӑ юрӑсем юрлать, мӗнле юрӑсем юрласси унӑн кӑмӑлӗ мӗнлерех пулнинчен килет ӗнтӗ.Он иногда поет под балалайку песни грустные или веселые, смотря по настроению.
Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.
Чиркӳ чанӗсем виле пытарнӑ пек тӑнтан тутараҫҫӗ, ҫав салхуллӑ чан сасси яланах хӑлхара тӑрать.Похоронно гудят колокола церквей, — этот унылый звон всегда в памяти уха.
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Салхуллӑ пушӑлӑхран ним те кӗтмелли ҫук, вӑл чӗрере мӗн пур, ҫавна пурне тан ӗмсе туртса ҫеҫ илет.Ничего не обещает унылая пустота, высасывая из сердца всё, что там есть.
IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Сергей хӑйӗн шапа ҫӑварӗ пек ҫӑварне хӑлхасем таран кара-кара ярать, салхуллӑ Максим хӑйӗн пӗлмелле мар тӗслӗ сивӗ куҫӗсемпе вӗсене пӑхса шарламасӑр ларать.
V. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Океан ҫине кун ҫитрӗ, хӑраса ӳкнӗ пек, шурхайнӑ, салхуллӑ та тӗксӗм кун, анчах вӑл ҫапах та темле вӑй-хал, шанчӑк илсе килчӗ.
I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.
Казармӑна кӗрсен, хӑйне евӗрлӗ йывӑр сывлӑш, темиҫе ҫӗр ҫын харлаттарса ҫывӑрнӑ сасӑ мана хытӑ тӗлӗнтерчӗ, хамӑра ертсе пыракан салтакпа пуринчен малта нарсем хушшипе ҫирӗппӗн пуса-пуса утакан Зухин хыҫҫӑн пынӑ мӑй, эпӗ кашни рекрут ҫине ҫӳҫенчӗклӗн пӑха-пӑха илтӗм, кашнинех Семеновӑн ман асра юлнӑ сарлака та тӗреклӗ кӗлеткипе танлаштартӑм, эпӗ унӑн кӑвакарнӑ ҫӳҫӗ тӑрмаланчӑк пулнине, шурӑ шӑлӗсене, йӑлтӑркка куҫӗсем салхуллӑ пулнине астӑватӑп.
ХLIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Эпӗ лакее мӗн пулса иртни ҫинчен пӗлтересшӗнччӗ, хам пачах айӑплӑ маррине ӑнлантарса парасшӑнччӗ, анчах тем пирки ку шухӑша пӑрахӑҫларӑм та чи салхуллӑ кӑмӑлпа каллех хамӑрӑн пӳлӗме таврӑнтӑм.
XVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Мускавра та урӑхла пулатчӗ: пурте, шӑппӑн калаҫкаласа, залра, ӗҫме-ҫиме лартнӑ сӗтел умӗнче, кукамая кӗтсе тӑратпӑр, Гаврило апат хатӗрри ҫинчен пӗлтерме ун патне кайнӑ ӗнтӗ, — сасартӑк алӑк уҫӑлса каять, кӗпе чӑштӑртатни, урасем кӑштӑртатни илтӗнет, вара йӑлмакланӑ курман-илтмен хӑмӑр кӑвак хӑюллӑ калпакпа, (сывлӑхӗ еплине кура) ӑшшӑн кулса е чалӑшшӑн салхуллӑ пӑхса, хӑяккӑн утакан кукамай ярӑнса тухать.
IV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Учитель ман ҫине виҫӗ минута яхӑн пӑхса ларчӗ, сасартӑк сӑн-пичӗ улшӑнчӗ те ҫав вӑхӑтра пӳлӗме кӗнӗ Володьӑна: — Мана тетрадь парӑр-ха: баллсем лартам, — терӗ салхуллӑ сасӑпа.
XI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Тур пулӑштӑр, тур пулӑштӑр… эпӗ нимӗн те пӗлместӗп… тӑхта-ха, ав, вӑл килет пулас, — хушса хутӑм эпӗ салхуллӑ сасӑпа.
XI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ку шӑршӑ мана питӗ тӗлӗнтернӗччӗ, ҫавӑнпа ӑна туйнӑ чухне ҫеҫ мар, ун ҫинчен аса илсенех ман куҫӑм умне салхуллӑ, пӑчӑ пӳлӗм, ҫав хӑрушӑ вӑхӑтри мӗнпур вак-тӗвексем тухса тӑраҫҫӗ.
XXVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑл Бетховенӑн кӑмӑла тивекен сонатине калама пуҫларӗ те мана темле хурлӑхлӑ, йывӑр та салхуллӑ япаласем аса киле пуҫларӗҫ.Она заиграла патетическую сонату Бетховена, и я вспоминал что-то грустное, тяжелое и мрачное.
XI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Халь ӗнтӗ унӑн сӑн-пичӗ паҫӑрхи пек салхуллӑ мар; вӑл хӑйне кӳрентернӗшӗн тивӗҫлипе тавӑрнӑ ҫын савӑнӑҫне палӑртать.
IV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Пӳрте рота комиссарӗ Мирко кӗчӗ, вӑл пысӑках мар, салхуллӑ, куҫлӑхне хӑлхисенчен шпагатпа ҫыхса янӑ.В избу вошел Мирко — комиссар роты, невысокий хмурый юноша в очках, привязанных к ушам веревочками.
6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.