Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

паллакан (тĕпĕ: палла) more information about the word form can be found here.
Носильщик Бауман паллакан чемоданпа чупса иртсе кайрӗ.

Бегом пробежал мимо со знакомым Бауману чемоданом носильщик.

I сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Анчах хӑйне паллакан бригаден-фюрер, полицире ӗҫлекенскер, кайма хушмарӗ: юлашки ик-виҫ эрне хушшинче кунти районсенче питех лӑпкӑ пулман иккен.

Но знакомый брйгаденфюрер, работавший в полиции, не рекомендовал ему ехать: последние две-три недели в этих районах не так уж спокойно.

XXIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Тепӗр икӗ сехетрен эпӗ Рябовӑна ҫитрӗм те хам паллакан Анпадист ятлӑ пӗр хресченпе пӗрле сунара тухса кайма хатӗрленме тытӑнтӑм.

Часа два спустя я уже был в Рябове и вместе с Анпадистом, знакомым мне мужиком, собирался на охоту.

Бурмистр // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 113–127 с.

Епле пулин те, эпир чылай вӑхӑт хушши кайрӑмӑр; эпир Аркадий Павлычпа пӗр урапа ҫинче ларса пытӑмӑр, юлашкинчен вара мана ҫав тери кичем пулса килчӗ, ҫитменнине тата манӑн паллакан ҫыннӑн темиҫе сехет хушшинче хевти пӗтсе ҫитрӗ те, вӑл либералла калаҫма пуҫларӗ.

Со всем тем, ехали мы довольно долго; я сидел в одной коляске с Аркадием Павлычем и под конец путешествия почувствовал тоску смертельную, тем более, что в течение нескольких часов мой знакомец совершенно выдохся и начинал уже либеральничать.

Бурмистр // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 113–127 с.

Хамӑр именирен пӗр вунпилӗк ҫухрӑмра манӑн пӗр паллакан ҫын, ҫамрӑк помещик, отставкӑри гварди офицерӗ Аркадий Павлыч Пеночкин пурӑнать.

Верстах в пятнадцати от моего именья живет один мне знакомый человек, молодой помещик, гвардейский офицер в отставке, Аркадий Павлыч Пеночкин.

Бурмистр // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 113–127 с.

— Каяр-ха Льгова, — терӗ мана пӗрреччен вулакансем паллакан Ермолай: — унта эпир темӗн чухлӗ кӑвакал тытса тултарӑпӑр.

— Поедемте-ка в Льгов, — сказал мне однажды уже известный читателям Ермолай, — мы там уток настреляем вдоволь.

Льгов // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 59–70 с.

Стёпушка юлташӗ те манӑн паллакан ҫынах пулчӗ: вӑл Петр Ильич графӑн ирӗке янӑ ҫынни Михайло Савельев, Туман тесе ят панӑскер, пулчӗ.

В товарище Степушки я узнал тоже знакомого: это был вольноотпущенный человек графа Петра Ильича, Михайло Савельев, по прозвищу Туман.

Кӗрен шыв // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 29–38 с.

— Хорь килте-и? — тенӗ паллакан сасӑ илтӗнчӗ те, алӑк хыҫӗнчен пӳрте аллине уйра ҫитӗнекен хурӑн ҫырли ҫыххи тытнӑ Калиныч кӗрсе тӑчӗ, ӑна вӑл хӑйӗн тусӗ Хорь валли пухнӑ-мӗн.

— Дома Хорь? — раздался за дверью знакомый голос, — и Калиныч вошел в избу с пучком полевой земляники в руках, которую нарвал он для своего друга, Хоря.

Хорьпе Калиныч // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 3–16 с.

Чӑнах та ӗнтӗ, унӑн хӑшпӗр енчен ҫитменлӗхсем те пурччӗ: тӗслӗхрен, вӑл кӗпӗрнери пуян хӗрсене пурне те ҫураҫма хӑтланса пӑхнӑ, вара хӑйне хӗрне те паман, хӗрӗсем патне хӑтана ҫӳреме чарнӑ хыҫҫӑн та, хӑйӗн хуйхи ҫинчен тусӗсемпе хӑй паллакан ҫынсене чӗререн каласа панӑ, хӗрӗн ашшӗ-амӑшӗсем патне йӳҫӗ персиксем тата хӑйӗн садӗнче ҫитӗнтернӗ ытти тӗрлӗ чӗрӗ ҫимӗҫсем тӑтӑшах парне вырӑнне ярса тӑнӑ; хӑй яланах пӗр анекдот каласа пама юратнӑ, анчах таврара Полутыкина савса хисеплӗ ҫын вырӑнне хунӑ пулин те, унӑн анекдочӗ никама та култарман; вӑл Аким Нахимовӑн сочиненийӗсене тата Пинна повӗҫе мухтанӑ; тытӑнчӑклӑ калаҫнӑ, йыттине Астроном тесе чӗннӗ; однако тесе калас вырӑнне одначе тенӗ; хӑйӗн килӗнче французсен евӗрлӗ кухня тунӑ.

Водились за ним, правда, некоторые слабости: он, например, сватался за всех богатых невест в губернии и, получив отказ от руки и от дому, с сокрушенным сердцем доверял свое горе всем друзьям и знакомым, а родителям невест продолжал посылать в подарок кислые персики и другие сырые произведения своего сада; любил повторять один я тот же анекдот, который, несмотря на уважение г-на Полутыкина к его достоинствам, решительно никогда никого не смешил; хвалил сочинения Акима Нахимова и повесть Пинну; заикался; называл свою собаку Астрономом; вместо однако говорил одначе и завел у себя в доме французскую кухню.

Хорьпе Калиныч // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 3–16 с.

Пӑхнӑҫемӗн вӑл ун сӑн-пичӗ паллакан ҫын сӑн-пичӗ пулнине ытларах туя пуҫларӗ.

И чем более он всматривался в черты ее, тем более находил в них что-то знакомое.

V // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Часах Тарас паллакан ҫынсене нумай тӗл пулчӗ.

Тарас скоро встретил множество знакомых лиц.

II // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Андрий ҫав хӗре тепре костелра тӗл пулчӗ: хӗрача ӑна асӑрхарӗ те тахҫан паллакан ҫынна курсан кулнӑ пек кӑмӑллӑн кулса илчӗ; ҫак хӗрачана вӑл иртсе кайнӑ чух тата тепре курчӗ.

Он встретил ее еще раз в костеле: она заметила его и очень приятно усмехнулась, как давнему знакомому. Он видел ее вскользь еще один раз.

II // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Ҫавӑнпа ӑна ҫар ҫынни хӑй паллакан лавҫа сутса янӑ.

Тогда воин продал его своему издольщику.

Ҫар ҫыннин лашипе ырхан ашак ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Паллакан ҫын чӗнмест.

Замолчал приятель.

Арӑмӗ упӑшкине юратни ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

— Пурпӗрех тӗрӗслесе пӑх-ха эс ӑна, — канаш парать паллакан ҫын, — вилнӗ пек пулса сывламасӑр вырт, эпӗ вара йӑпатса лӑплантарма тесе пырӑп та ӑна тепӗр хут качча тухма ӳкӗте кӗртӗп.

— А ты все-таки испытай ее, — посоветовал приятель, — затаи дыхание и притворись мертвым; а я тогда приду к ней — будто затем, чтобы ее утешить — и начну ее искушать опять выйти замуж.

Арӑмӗ упӑшкине юратни ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Пӗррехинче упӑшки хӑй паллакан ҫынна курать те ҫапла калать:

Однажды муж сказал приятелю:

Арӑмӗ упӑшкине юратни ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Вӗҫӗ-хӗррисӗр баллада юлашкинчен чарӑнчӗ, вут патӗнче ӗҫкӗпе иртӗхекенсем эпӗ паллакан юрра чӑсса ячӗҫ:

Бесконечная баллада наконец прекратилась, и пирующие у костра затянули знакомую мне песню:

XXIII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Вӑл вара эпӗ питӗ лайӑх паллакан юрра пуҫларӗ: Вунпилӗк ҫын виле арчи ҫине…

И запел песню, которая была так хорошо мне известна: Пятнадцать человек на сундук мертвеца…

X сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Пырать вӑл вӑрман ҫулӗпе, ывӑлӗпе кинӗ ҫинчен шухӑшлать, паллакан ҫынсене тӗл пулсан, хӑй мӗншӗн кайни ҫинчен савӑнӑҫпа каласа кӑтартать, палламан ҫынсене курсан, пуҫӗ ҫинчи ҫӗлӗкне илсе сывлӑх сунать.

Идет он лесной дорогой, думает о сыне и невестке и, встречая знакомых, с радостью рассказывает, зачем идет, а увидев незнакомых людей, снимает шапку и здоровается.

Самана // Никита Волков. Илемлӗ литература, 7№, 1941. — 85–88 с.

Хупахра Николая паллакан хресченсем те пур.

В кабаке было несколько знакомых крестьян.

III // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed