Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

курӑкӗ (тĕпĕ: курӑк) more information about the word form can be found here.
Курӑк ӑшӗнче кашни пусӑмрах шултра шӑнкӑрма курӑкӗ пек, кӗр чечекӗсем — сарӑ, кӗрен, тӗксӗм-кӑвак чечексем — йӑлтӑртатса лараҫҫӗ.

В траве на каждом шагу вспыхивали яркие осенние цветы — желтые, пурпуровые и темно-синие, похожие, на крупные колокольчики.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Темиҫе тӗле те чарӑнса пӑхрӗ Михеев, пӗринче вырӑнӗ лайӑх, анчах курӑкӗ нӳрӗрех пек туйӑнать; е тата тӳрем хӑйӑрлӑ вырӑна тӳнсе каяс тесе те шутлать, анчах выртас тенӗ ҫӗрте шултӑра кӑткӑсем курӑнса каяҫҫӗ.

То Михееву казалось, что местечко хорошее, а трава как будто бы сырая; то вдруг хорошая песчаная лужайка, на которой он уже думал развалиться, вдруг наполнялась крупными, быстро ползущими муравьями.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Лавӗсем ҫине тинӗс курӑкӗ тиенӗ; Корабельнӑйра темӗнле полк хирӗҫ пулчӗ, ут утланнисем ҫывӑхранах ирте-ирте каяҫҫӗ.

Опять полковые повозки с турами; какой-то полк встретился на Корабельной; верховые проезжали мимо.

12 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Хӑшӗсем аманнисене тиенӗ, хӑшӗ тинӗс курӑкӗ, пӗри темӗнле хӗрарӑмӗ, сӗтел-пукан турттарса пырать.

С ранеными, с турами, одна с мебелью, которую везла какая-то женщина.

10 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Кусем полкри лавсем пулчӗҫ, вӗсен ҫине тӳпемиех тинӗс курӑкӗ тиенӗ.

Высоко наложенные турами, которые толпились у въезда.

10 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Вӑрман курӑкӗ ҫинче сывлӑм кӗмӗл пек ялтӑраса выртать.

Лесная трава, еще мокрая от росы, серебряной тропкой стелется под ногами.

Дуня инкепе Тимка // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Шурӑ чавкапуҫ курӑкӗ тутлӑ шӑршӑ сарать, ҫӑмлӑ тӗкӗлтурасем кахалланса сӗрлеҫҫӗ, Чижик чӗрҫи ҫине сӗмсӗр шӑрчӑксем сиксе лараҫҫӗ, — лараҫҫӗ-лараҫҫӗ те урисене суллакалаҫҫӗ, унтан каллех малалла сикеҫҫӗ…

Сладко пахла белая кашка, лениво гудели шмели в пушистых меховых шубках, вспрыгивали на колени Чижику озорные кузнечики, — посидят, посучат ножками и дальше запрыгают…

Климушка пахчара // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Кашкӑр качакана калать: «Качака тус, санӑн аяла анмалла; кунта ҫӗр те тикӗсрех, курӑкӗ те тутлӑрах», — тет.

Он ей и говорит: «Пошла бы ты вниз: тут и место поровнее, и трава тебе для корма много слаще».

Кашкӑрпа качака // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин ӑна тимле пуҫланӑ: — Эпӗ инҫе каймастӑп, ҫав ту ҫине анчах улӑхатӑп, ман сирӗн халӑха эмеллеме эмел курӑкӗ тупас пулать; атя манпа пӗрле, эпӗ, тарас тесен те, каскапа тарас ҫук; ыран эпӗ сана ҫӗмӗренпе ухӑсем туса парӑп, — тенӗ.

Стал его Жилин уговаривать: — Я, — говорит, — далеко не уйду, — только на ту гору поднимусь: мне траву нужно найти — ваш народ лечить. Пойдем со мной; я с колодкой не убегу. А тебе завтра лук сделаю и стрелы.

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӑч-пӑч чӑпар лаша картишӗнче чулсем ҫинче тӑма юратмасть, вӑл прерин ҫемҫе курӑкӗ ҫине каясшӑн пит туртӑнать.

Крапчатому не нравится стоять на камнях во дворе, он рвется на мягкую траву прерии.

XXVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Кӑвак пӗлӗт тата кӑвакрах туйӑна пуҫланӑ, симӗс курӑкӗ тата ешӗл симӗсрех туйӑннӑ.

Синева неба стала казаться глубже, изумруднее казалась зелень.

ХIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ пӗлетӗп — ҫыр хӗрринче ҫав эмел курӑкӗ нумай.

Я знаю, что на обрыве много этого зелья.

VIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Унӑн вырӑнӗ прерин симӗс курӑкӗ ҫинче.

Его постель — зеленая трава прерии.

VII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӗсен инҫе утмалла пулмарӗ — тепӗр икӗ-виҫӗ минутран хурхух курӑкӗ хушшинче вӗсем хӑвӑллӑ ватӑ тункатана курчӗҫ: ун йӗри-тавра пыл хурчӗсем хытӑ сӗрлеҫҫӗ.

Им не пришлось далеко ходить — через две-три минуты они увидели среди зарослей молочайника старый дуплистый пень, вокруг которого громко жужжали пчелы.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шывӑн икӗ хӗррипе тем тӗрлӗ курӑк та ӳсет: ҫутӑ тӗспе ялтӑртатакан ҫӳлелле карӑннӑ чӗкеҫ курӑкӗ, хӗҫ курӑкӗ, лили, ломонос, имҫам курӑкӗпе сунчӑк евӗрлӗ курӑк, алоэ, упасарри, ырӑ шӑршӑллӑ тӗмсем.

Вдоль реки поднимались два ряда зарослей; в них, блистая яркими красками, теснились ласточник, шпажник, лилии, ломонос, бальзаминовые и зонтичные растения, алоэ, древовидные папоротники, благоухающие кустарники.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шурлӑхсенче купӑста ҫулҫи пек пысӑк ҫулҫӑллӑ шыв курӑкӗ ӳсет.

На болотах какие-то водяные растения с большими, как у капусты, листьями.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шыв хӗрринчех чей курӑкӗ кашласа ӳсет; унтан салтак тӳми чечеклӗ ӗшне пуҫланать; хӑй витӗр хӗвел пайӑркисене сӑрхӑнтарса, тӗксӗм симӗс чатӑр пек хӑвалӑх сарӑлса ларать.

У воды густые розовые заросли иван-чая, за ними поляна, покрытая ромашками, темным шатром раскинулась ива, процеживая сквозь зеленые пряди солнечные лучи.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Тепӗр вунӑ минутран «Пилигрим» пассажирӗсем ҫӗр хӑвӑлне типнӗ шыв курӑкӗ сарса апатланма ларчӗҫ.

Через десять минут пассажиры «Пилигрима» уже устроились в гроте на подстилке из сухих водорослей.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тен, кунта мӗнле те пулин тинӗс курӑкӗ ӳсет пулӗ?

Может быть, тут какая-нибудь морская трава?

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Акӑ тинӗс курӑкӗн пӗр пайӑрки ишет; акӑ шыв ҫинче вӑрӑм авкаланчӑк тӗрӗ пек шыв курӑкӗ выртать; тата акӑ хумсем хӑма татӑкне ярӑнтараҫҫӗ, вӑл кунта ӑҫтан лекнине ҫав тери пӗлес килет.

Вот плывет пучок морской травы; вот длинная водоросль лежит на воде легким волнистым узором; а вот волны колышут обломок доски, и так хочется отгадать, откуда он здесь взялся.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed