Corpus of the Chuvash language

Тусанпа витӗннӗ пек тӗксӗммӗн курӑнакан хӗвел ҫеҫенхир ҫийӗнче кӗрхилле аялта ҫакӑнса тӑрать.

Тусклое, запыленное солнце по-осеннему низко висело над степью.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӑл ман пата кӗнӗ вӑхӑтра эпӗ хам ҫине витӗннӗ тумтире сирсе пӑрахса ҫав тери хытӑ ҫывӑрнӑ пулнӑ.

Когда он вошел ко мне, я еще спал, сбросив с себя платье.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Вӗсен пуҫӗсем ҫинче вӑрӑм та яка ҫӳҫсем ӳссе ларнӑ, пичӗсем вара ҫап-ҫара, ытти пур ҫӗрте те ӳчӗсем вӗтӗ ҫӑмпа витӗннӗ.

На головах у них росли длинные гладкие волосы, но лица были чистые, а все тело было покрыто только легким пушком.

Пӗрремӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Ҫав шӑтӑк та шап-шур кавирпе витӗннӗ.

Мягкий белый снег, словно ковёр, всё накрыл.

Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Тӑшмана юрпа витӗннӗ уй-хирсем тӑрӑх, вырӑс хӗлӗн сиввисемпе ҫил-тӑманӗсем витӗр хӑваласа пыракан вырӑс салтакӗсем те пысӑк йывӑрлӑхпа инкек-синкек тӳснӗ.

Невероятные лишения и трудности несли и русские солдаты, преследуя врагов по снежным полям, в морозы и вьюги суровой зимы.

VI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

Ҫав тимӗрпе витӗннӗ утлӑ ҫара мӗнле тытса чарнӑ пулӗ?

Что могло сдержать поток бронированной кавалерии?

Павий патӗнчи ҫапӑҫу // В. Сергеев. Дрожжин Олег. Ухӑран — танка ҫитиччен. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 110 с.

Унӑн ҫӑра тусан сийӗпе витӗннӗ тӳремлӗхӗсем эпир иксӗмӗр планетӑсем хушшинче ҫӳрекен ракетӑпа фантазиллӗ вӗҫсе кайса килнӗ хыҫҫӑн курнӑ Уйӑх ҫинчи тинӗссем пек пулса тӑнӑ пулӗччӗҫ.

Ее равнины, покрытые слоем густой пыли, стали бы подобны лунным морям, где мы с тобой бродили после фантастического перелета на межпланетной ракете.

Xӗвел // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Сатурн, Юпитер пекех, газсенчен тӑракан ҫӑра хупӑпа витӗннӗ.

Сатурн, как и Юпитер, одет плотной оболочкой из газов.

Сатурн // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Ку планетӑсем ҫирӗп япаласенчен тӑраҫҫӗ, вӗсем хытӑ хупӑпа — чуллӑ сӑрт-тусемпе витӗннӗ.

Эти планеты состоят из плотного вещества, они одеты твердой корой из так называемых горных пород.

Юпитер // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Марс ҫинче тинӗссем, ешӗл ӳсентӑрансемпе витӗннӗ пысӑк шурлӑхсем пулмалла.

Марсианские же моря, вероятно, просто обширные болота, покрытые зеленой растительностью.

Марс // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Виҫҫӗмӗшсем тата ҫав каналсене нӳрӗ тӑпра ҫинче ҫӑра ӳсентӑрансем витӗннӗ йӗрсем тесе шутлаҫҫӗ.

Третьи думают, что так называемые каналы — полосы влажной почвы, покрытой густой растительностью, более тем ной, чем окружающее пространство.

Марс // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Планета хӗрринчи шурӑ пӑнчӑ — Марсӑн юрпа витӗннӗ ҫурҫӗр ҫӗлӗкне кӑтартать.

Белое пятно на краю планеты — полярная шапка Марса.

Марс // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Пирӗн айра тӗксӗм тӗслӗ пысӑк тӳремлӗх сарӑлса выртать, хӑшпӗр ҫӗрте вӑл ҫуркаланса кайнӑ пӗчӗк сӑртсемпе витӗннӗ.

Под нами огромная темная равнина, кое-где пересеченная трещинами и покрытая редкими холмиками.

Ҫӗртен уйӑх патне ҫитиччен // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Шыва тӑхлан тӗслӗ турӗ, ҫыранри сарӑ йывӑҫ тӗмӗсене, тутӑхнӑ витӗннӗ, тимӗр тӗслӗ хырсене, вӗсен хурарах тураттисене, йӗркипе ларса кайнӑ ялти пӳртсене, чултан тунӑ пек курӑнакан мужик кӗлеткине кӑтартрӗ.

Окрасил воду в цвет свинца, показал на берегах жёлтые кусты, железные, ржавчиной покрытые сосны, тёмные лапы их ветвей, вереницу изб деревни, фигуру мужика, точно вырубленную из камня.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Эпӗ ура ҫине тӑтӑм та, хамӑрӑн хӗп-хӗрлӗ турпассемпе витӗннӗ пек курӑнакан пӳрт ирӗлсе пыни ҫине ӑнран тухса кайнӑ ҫын пек пӑхса тӑтӑм, — ун умӗнчи ҫӗре йытӑ чӗлхисем пек хӗрлӗ чӗлхесем ҫулаҫҫӗ.

Я встал на ноги, очумело глядя, как таяла наша изба, вся в красных стружках, чёрную землю пред нею лизали алые, собачьи языки.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Сӑртран тӗрлӗ тӗслӗ муклашкасем пек — хӗрсем, ачасем чупса анчӗҫ, тусанпа витӗннӗ мужиксем васкавлӑн уткалаҫҫӗ.

С горы цветными комьями катились девки, ребятишки, поспешно шагали пыльные мужики.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Тӗттӗм те сарлака ҫул тӑрӑх вутлӑ тӗкпе витӗннӗ хӑрушла пысӑк кайӑк пек пароход шуса пырать, ун хыҫҫӑн йывӑр ҫунатсем чӗтреннӗ пек ҫемҫен шавлакан шыв юхать.

По тёмной, широкой дороге скользит пароход чудовищной птицей в огненном оперении, мягкий шум течёт вслед за ним, как трепет тяжёлых крыльев.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Коридоралла виҫӗ алӑк тухатчӗҫ, вӗсенчен иккӗшӗн хыҫӗнче проституткӑсем пурӑнатчӗҫ, виҫҫӗмӗш хыҫӗнче — семинаристсем хушшинчен тухнӑ чахоткӑллӑ математик, вӑрӑм, ырхан, хӑрушла сӑнлӑ, хӗрлӗрех тӗслӗ хытӑ ҫӑмпа витӗннӗ, кӗлеткине вараланчӑк кипкесемпе аран-аран пытаркаланӑ ҫын пурӑнатчӗ: кипки ҫурӑкӗсем витӗр унӑн кӑвакрах ӳчӗ ҫӳҫенчӗклӗн ҫутӑлса тӑратчӗ те айӑк пӗрчи шӑммисем курӑнатчӗҫ.

Три двери выходили в коридор, за двумя жили проститутки, за третьей — чахоточный математик из семинаристов, длинный, тощий, почти страшный человек, обросший жёсткой рыжеватой шерстью, едва прикрытый грязным тряпьём; сквозь дыры тряпок жутко светилась синеватая кожа и рёбра скелета.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Вӗсен умӗнче йывӑҫ сулхӑнӗпе витӗннӗ тӑкӑрлӑк выртнӑ.

Тенистый переулок лежал перед ними.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Ҫулҫӳревҫӗсем, пӑлансене хӑваласа, пӑрпа витӗннӗ хирсем урлӑ вӗҫтереҫҫӗ.

Погоняя оленей, мчатся путешественники по гладким ледяным полям.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.