Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Лукерья (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Лукерья уҫса хунӑ арча умне чӗркуҫленсе ларнӑ та упӑшки валли кӗпе-йӗм шырать; сайра хутран сӗтел енне ҫаврӑнса ӑшшӑн пӑхса илет, Степана ачана пӑхманшӑн ачашшӑн хӑтӑркалать, арчара кӗпе-йӗм шыранӑ хушӑра вара телейлӗ те хуйхӑллӑ та куҫҫулӗсене уншӑн та, куншӑн та пӗр тан юхтарать…

Лукерья стояла на коленях у открытого сундука и выбирала белье для мужа; изредка, оборачиваясь к столу, она улыбалась, ласково ругала Степана за то, что он плохо смотрит за малым, и, начиная рыться в сундуке, роняла в него и счастливые и горестные слезы — и тех и других в равной доле…

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ҫиччӗмӗшӗнче-и? — ыйтрӗ Лукерья.

— Седьмого? — спросила Лукерья.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Лукерья Трофимовна, Тоня!

Лукерья Трофимовна, Тоня!

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Саланас пулать, — сӗнчӗ Лукерья Бояркина.

— Разойтись бы, — предложила Лукерья Бояркина.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Лукерья ҫӑматтине шӑпӑрпа шӑлса тасатрӗ, ассӑн сывласа илчӗ:

Лукерья обмела веником валенки, вздохнула:

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Мӗн эсӗ, майра, йӳле ярса ҫӳретӗн? — ыйтрӗ Анфиса Марковна, Лукерья крыльца ҫине хӑпарсан.

— Ты что это, бабонька, нараспашку бегаешь? — спросила Анфиса Марковна, когда Лукерья поднялась на крыльцо.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах упӑшки нумайранпах хыпар ямасть ӗнтӗ, Лукерья вара хыпар кӗтсе, Макариха патне ытти хӗрарӑмсенчен тӑтӑшрах килкелесе тӑрать.

Но муж давно уже не присылал весточек, и Лукерья, ожидая их, чаще других наведывалась в дом Макарихи.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Хӑйӗн Степанӗ таҫта ҫывӑхрах ҫӳрет, Мускав патне кайман тенӗ хыпара илтсен, Лукерья упӑшки мӗн чухлӗ ҫывӑхра, ӑна ҫавӑн чухлӗ хӑрушлӑх сахалтарах хӑратать тесе лӑпланнӑ тата хавасланнӑ.

С тех пор как Лукерья узнала, что ее Степан где-то поблизости, а не уехал к Москве, она успокоилась и повеселела, словно бы, чем ни ближе был Степан к ней, тем меньше ему грозила опасность.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Лукерья калиткерен кӗрсенех калаҫма тытӑнчӗ:

Лукерья заговорила еще от калитки:

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ӗҫ пӗтсен, Анфиса Марковна крыльца ҫинчи юра шӑлса антарнӑ вӑхӑтра, хура кӗрӗкне йӳле янӑ пысӑк кӑкӑрлӑ Лукерья Бояркина калиткерен кӗрсе тӑчӗ, унӑн кӑвак ҫӑм тутӑрӗ ҫине юр ларнӑ, — вӑл йывӑҫ айӗпе иртсе килнӗ чух йывӑҫ ӑнсӑртран силленсе турачӗ ҫинчи юра ун пуҫӗ ҫине тӑкнӑ пулас.

Когда закончили работу и Анфиса Марковна стала обметать веником крыльцо, в калитке показалась Лукерья Бояркина, полногрудая, в распахнутой дубленой шубе и серой шали, легонько притрушенной снежком, — проходила, должно быть, под деревом, и дерево нечаянно тряхнуло над ней заснеженной веткой.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ман ҫинчен кам та пулин ҫӑвар уҫсан вара, Лукерья, манӑн та Уҫӑппа юнашар ҫакӑнса тӑмалла пулать.

А обо мне кто пикнет — тогда мне, Лукерья, рядом с Осипом быть.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Асту, эпӗ систернине каласа ан пар! — терӗ Ерофей Кузьмич, Лукерья ҫине хӑвӑрт пӑхса илсе.

— Гляди, меня не выдай! — сказал Ерофей Кузьмич, бросив на Лукерью быстрый взгляд.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Мӗн ҫак эсӗ, Кузьмич? — терӗ Лукерья, алӑк янаххи ҫумне такӑнса.

— Да что ты, Кузьмич! — сказала Лукерья, клонясь на косяк двери.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Вӑл Лукерья умне пӗшкӗнчӗ те, ӑнлантарса каларӗ:

— Он нагнулся к Лукерье, пояснил:

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Эпӗ сан пата, Лукерья, пит пысӑк та секретлӑ ӗҫпе килтӗм-ха.

— А я к тебе, Лукерья, по важнейшему секретному делу зашел.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Начар, Кузьмич! — ӗсӗклесе илчӗ Лукерья.

— Плохо, Кузьмич! — всхлипнула Лукерья.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Килелле кайнӑ чух вӑл пӗр минутлӑха Лукерья Бояркина патне кӗрсе тухрӗ.

Направляясь домой, он заглянул на минуту к Лукерье Бояркиной.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Серёжка! — тин ҫеҫ тӑна кӗнӗ пек пулчӗ Лукерья.

Сережка! — кое-как опамятовалась Лукерья.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Сӗтел хушшинче ларакан Марийкӑпа Лукерья хӑраса хытсах кайрӗҫ.

Марийка и Лукерья так и замерли за столом от страха.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Марковна, пӑхма пуҫла-ха эппин маншӑн та, — терӗ Лукерья.

— Марковна, начинай и мне, — попросила Лукерья.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed