Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Артамашов (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
— Санӑн йӗмпӗҫҫи мӗншӗн ҫуркаланса пӗтнӗ? — ыйтрӗ Артамашов, ҫаплах хӗвелтухӑҫӗ ҫинелле пӑхса.

— А чего у тебя штанина болтается? — спросил Артамашов, продолжая глядеть на восход.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл пирвай лаши ҫинчен анчӗ, ун хыҫҫӑн, пӗр сӑмах каламасӑр, Артамашов та ҫавнах турӗ.

Он первым спешился, за ним, не говоря ни слова, последовал Артамашов.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫеҫенхирти юрӑҫӑсен сассине итлесе, Артамашов куҫхаршисене асаплӑн сиктеркелесе ҫапла шухӑшларӗ:

Прислушиваясь к степным певчим, Артамашов болезненно хмурил брови и думал:

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Евсей ҫине пӑхса, Артамашов хӑйӗн ӑшӗ ҫунса тӑнине туйрӗ.

Артамашов смотрел на Евсея и чувствовал, как внутри у него все горит.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Артамашов саламачӗпе Евсей пичӗ умӗнче хӑмсарса илчӗ те ҫилленсе кулса ячӗ.

— Артамашов помахал плеткой перед лицом Евсея и зло усмехнулся.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ҫук, эсӗ кала-ха мана, тырра ватма кам ирӗк пачӗ-ха сана? — хӑйӗннех печӗ Артамашов, хӑйӗн усал та юнпа хӗрелнӗ куҫӗсемпе Евсей ҫине пӑхса.

— Нет, ты скажи мне: кто тебе позволил учинять потраву хлеба? — стоял на своем Артамашов, косясь на Евсея злыми, налитыми кровью глазами.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Хӗпӗртеме тӑхта-ха, — хыттӑн каларӗ Артамашов.

— Погоди радоваться, — строго сказал Артамашов.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Артамашов!

— Артамашов!

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Ҫук, хаклӑ Евсей Гордеевич, эсӗ ӑслӑ ҫын пулсан та, ҫыру ҫине алӑ пустарассине ун пек тумалла мар, — тет Артамашов.

«Нет, дорогой Евсей Гордеевич, хоть ты человек и умный, а все же так собирать подписи не годится, — говорит Артамашов.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Евсей хӑйне ҫак кун тӳссе ирттерме тивнӗ икӗ аван мар ӗҫ ҫинчен тӗплӗн каласа парать, Артамашов пӗрре ӑна хӗрхенсе пуҫне суллать, тепре хӑйӗн тусӗ ҫине ачашшӑн пӑхса илет.

Евсей подробно излагает Артамашову обе неприятности, которые пришлось пережить ему в этот день, Артамашов то сочувственно качает головой, то ласково смотрит на своего друга.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Малтан ахалех Артамашов патне каймарӑм…

Зря не поехал я сперва к Артамашову…

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Артамашов патне кайма, ҫыру ҫине алӑ пустарас ӗҫе унпа пӗрле шут тытни пӗртен-пӗр тӗрӗс ҫул пулать пек туйӑнчӗ ӑна.

Ему показалось, что ехать к Артамашову и вместе с ним собрать подписи — единственно правильное решение.

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Артамашов патне кайсан аванрах пулать.

Лучше всего ехать к Артамашову.

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Артамашов патӗнче пул — вӑл сана алӑ пусма хатӗр ҫынсене те кӑтартса парӗ.

Побывай у Артамашова — тот тебе еще людей подскажет.

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫӑлтӑрсемпе ҫуталса выртакан ҫеҫенхир, шыв хӗрринчен килекен уҫӑ сывлӑш, лаша ури такӑртатни, кӗпе ӑшнех кӗрсе ҫӳҫентерекен уҫӑ ҫил, — ҫаксем пурте хӑнӑхнӑ тата чӗрене килӗшӳллӗ япаласем пулнипе Артамашов часах савӑнса кайрӗ, вара, лашине уттипе ярса, хуллен кӑна юрлама пуҫларӗ: «Ҫырмиех те тӑрӑх, тарӑн ҫырма тӑрӑх…»

Степь под звездным небом, прохлада, идущая от реки, дробный стук копыт, свежий ветер, лезущий под рубашку, — все это было так привычно и мило сердцу, что Артамашов сразу повеселел и, пуская коня на шаг, негромко запел: «По яру, да по глубокому…»

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кӗпер урлӑ каҫсан, Усть-Невинскине каймалли ҫул ҫине пӑрӑнсан, Артамашов лашине урипе хӗсрӗ те ҫеҫенхир тӑрӑх сиккипе чуптарчӗ.

За мостом, свернув на дорогу, ведшую в Усть-Невинскую, Артамашов пришпорил коня и понесся по степи галопом.

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Артамашов сывпуллашрӗ те, йӗнер ҫине ларсан, Хохлакова каларӗ:

Артамашов попрощался, а когда сел в седло, сказал Хохлакову:

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Артамашов ӑна хирӗҫ кулкаласа пӑхса каларӗ:

Артамашов, улыбаясь хозяйке, сказал:

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Артамашов каллех чӳрече патне кайса тӑчӗ.

Артамашов прошелся к окну и обратно.

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унӑн вӑйӗ мӗнре? — Артамашов сӗтел патне пычӗ.

В чем его сила? — Артамашов подошел к столу.

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed