Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тавҫӑрса (тĕпĕ: тавҫӑр) more information about the word form can be found here.
Корней, хӗрӗ мӗншӗн тилмӗрсе, пӑлханса пӑхнине тавҫӑрса илме тӑрӑшса, хӑй те ун ҫине шӑтарас пек пӑхрӗ, унтан нимӗн шарламасӑр аллине илчӗ те, хулпуҫҫисене ҫӗклентерсе, вӗтӗ ҫумӑр пӗрӗхекен нӳрӗ ҫиле хирӗҫ малалла утрӗ.

Корней пристально посмотрел на дочь, стараясь угадать, что таилось за ео смятенным, просящим взглядом, затем молча отнял руку и, втянув голову в плечи, зашагал дальше навстречу сырому, моросящему ветру.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Корней сывлӑш ҫавӑрса илчӗ те, тавҫӑрса илнинчен тӗлӗнсе кайнӑ пек, сасартӑк ӑнланмасӑр, хурлӑхлӑн ыйтрӗ:

Корней передохнул и вдруг, словно пораженный внезапной догадкой, спросил с недоумением и горечью:

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл темӗнле кӗнекесене урайне ӳкерсе, юлашкинчен ҫутӑ ҫутма тавҫӑрса илчӗ те сӗтел ҫинчи лампӑн кнопкине пусрӗ.

Свалив на пол какие-то книги, он наконец догадался зажечь свет и нажал кнопку настольной лампы.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тавҫӑрса ил вара, пуҫна ват — кам енче пулчӗ вӑл тавлашура, мӗн шутларӗ хӑй ӑшӗнче?

Догадывайся потом, ломай голову, чью сторону он занял в споре, что про себя решил.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Акӑ вӑл!» — терӗ Любушкина хӑй ӑшӗнче, хӑйне ахальтен ҫеҫ панӑ пек ыйтура темӗн ырӑ марри пытанса тӑнине хӑвӑрт тавҫӑрса илсе.

«Вот оно!» — сказала себе Любушкина, легко разгадав за наивной простотой вопроса таившуюся неприятность.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Темскер асӑрханӑ пулас, — шухӑшларӗ Любушкина, халлӗхе хӑй пӑшӑрханнине нимӗнпе те палӑртмасӑр, Иван Фомич мӗн ыйтса пӗлесшӗн пулнине унӑн пит-куҫӗнчен тавҫӑрса илме тӑрӑшса.

«Видно, что-то приметил, — думала она, ничем пока не выдавая своего беспокойства и пытаясь по выражению лица Ивана Фомича определить, что он хочет у нее выведать.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аниҫҫе чӗнмерӗ, упӑшки ҫине куҫӗсене мӑчлаттармасӑр, тӳрех пӑхрӗ, вара Ксени ҫавӑнтах аппӑшӗн эрех туянма укҫа ҫуккине тавҫӑрса илчӗ, анчах Аниҫҫе, пиччӗшӗпе Ксени умӗнче упӑшкине лайӑх мар тӑвасран хӑраса, укҫа ҫукки ҫинчен уҫҫӑн калама хӑяймасть.

Не ответив, Анисья смотрела на мужа в упор, не мигая, и Ксения первая поняла, что у тетки просто нет денег на водку, но она не решается сказать об этом Егору открыто, боясь сконфузить его перед братом и племянницей.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑйсене хирӗҫ вирхӗнсе килекен казаксемпе хӗрарӑмсем ҫинелле пӗрре пӑхсах Иван Алексеевич хӑйсемшӗн вилӗм ҫывхарнине тавҫӑрса илчӗ.

При первом взгляде на бежавших навстречу им казаков и баб Иван Алексеевич понял, что это — смерть.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Вилесем илсе килеҫҫӗ», — тавҫӑрса илчӗ Григорий,вӑкӑр кӳлнӗ лав ҫинелле пӑхса.

«Битых везут», догадался Григорий, поглядывая на бычиную подводу.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дарья, сӑмах мӗн пирки пулассине тӗтреллӗн тавҫӑрса, ним шарламасӑр ун хыҫҫӑн утса кайрӗ.

Дарья, смутно догадываясь о цели разговора, молча пошла за ней.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан ӑс-тӑнӗнче пурнӑҫ тараси хӑш еннелле тайӑлса пынине уҫҫӑнрах тавҫӑрса, вӑл халтан кайса, салхуллӑн шухӑшларӗ:

И домыслами обнажая жизнь, затравленно, с тоской додумал:

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий татах темскер ыйтасшӑнччӗ, анчах подполковник Георгидзен темле чӑтӑмсӑр ҫирӗп пит-куҫне курчӗ те халӗ ыйтса-тӗпчесе тӑни вырӑнсӑррине тавҫӑрса илчӗ, ҫур сӑмахрах такӑнчӗ.

Григорий хотел еще что-то спросить, но выражение лица подполковника Георгидзе, как-то напряженно собранное, заставило почувствовать неуместность расспросов, и Григорий на полуслове осекся.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Иван Алексеевич тепӗр вунӑ минут пулӗ калаҫрӗ, хӑйӗн ыйтӑвӗ ҫине хуравлас вырӑнне Штокман хӗрсех харлаттарнине илтрӗ те тинех тавҫӑрса илчӗ, пыра килсе капланнӑ ӳслӗке чарма хӑтланнипе куҫҫулӗ тухиччен хӗрелсе кайнӑскер, чӗрне вӗҫҫӗн утса пӳртрен тухрӗ.

А Иван Алексеевич еще минут десять продолжал говорить, опомнился, когда на вопрос Штокман ответил храпком, и вышел, ступая на цыпочках, багровея до слез в попытках удержать рвущийся из горла кашель.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл мӗскер каланине нимӗҫ сасӑран тавҫӑрса илчӗ.

По голосу его немец догадался о смысле ответа.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Нивушлӗ Багратион?!» — тавҫӑрса илеймен Суворов.

«Неужто Багратион?!» — недоумевает Суворов.

Хура пӗлӗт // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Ачасем ҫамкисене картлантарса ларнӑ, тавҫӑрса илеймен.

Сидят ребята, морщат лбы, соображают.

Шкул // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Ку унӑн пуҫӗнче майдана кайнӑ чух тӗвӗленсе пиҫрӗ; анчах кун пирки Григорие те, Христоньӑна та шарламарӗ; вӗсене темскер урӑххи канӑҫ паманнине уҫӑмсӑррӑн тавҫӑрса, халӗ вӗсемпе асӑрханарах калаҫма шут турӗ.

Решение это выспело в нем, пока шли к майдану, но ни Григорию, ни Христоне Иван Алексеевич не сказал о нем, смутно понимая, что они переживают что-то иное, и в глубине сознания уже опасаясь их.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл йӗри-тавра пӑхса илчӗ те, ӳсӗр пуҫпа ӑҫта килсе ҫакланнине тавҫӑрса, хӑйне тата анчахрах пулса иртнӗ инкек ҫине чӑтма ҫук тарӑхса кайрӗ.

Он огляделся, — сообразил, куда попал пьяным невзначаем, и затрясся от злости на самого себя, на случившееся.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

«Ҫӗрле пулнӑ…» — тӗтреллӗн тавҫӑрса илчӗ те Пантелей Прокофьевич тилхепене ҫилӗллӗн карӑнтарса туртрӗ:

«Ночь…» — туманно сообразил Пантелей Прокофьевич и ожесточенно дернул вожжи:

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий ашшӗн шухӑшне тавҫӑрса илчӗ пулин те ыйтмасӑр чӑтаймарӗ:

Григорий отгадал отцовский замысел, но все же спросил:

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed