Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пулмарӗ (тĕпĕ: пул) more information about the word form can be found here.
Анчах Николай кунта та парӑнасшӑн пулмарӗ.

Но Николай и тут не хотел сдаваться.

Вунӑ кун // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Куннехинче пиччен тухса тарма май пулмарӗ.

На этот раз брату уйти не удалось.

Вунӑ кун // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Чӑн та, ку ҫапӑҫура пире нимӗнле пулӑшу та кирлӗ пулмарӗ; нимӗҫсем, вун-вуник салтакпа темиҫе офицер вилли пӑрахса хӑварса, Гутка ялӗнчен каялла тапса сикрӗҫ.

Бой закончился тем, что немцы, потеряв убитыми с десяток солдат и офицеров, отступили от Гутки.

Отрядсем пӗрлешеҫҫӗ // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Пирӗн партизансем енчен нимӗнле ҫухату та пулмарӗ.

Партизаны обошлись без потерь.

Отрядсем пӗрлешеҫҫӗ // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Унӑн радиоприемникӗ ӑҫта выртни ҫинчен эпӗ ыйтса пӗлмерӗм, — тӗпчесе тӑма кӑмӑл та пулмарӗ.

Где у него радиоприёмник, я не стал расспрашивать, не до того.

Присяга // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Ҫак ҫапӑҫура эпир тӑшманӑн ҫирӗм салтакӗпе пӗр офицерне пӗтертӗмӗр, хамӑрӑн ҫухату пачах та пулмарӗ.

В этом бою противник потерял около двадцати человек, а нам опять посчастливилось — обошлись без потерь.

Хӗл ҫывӑхарать // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Ҫапах та тытӑҫуран хӑтӑлма пулмарӗ.

Но столкновения предотвратить не удалось.

Тытӑҫу // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Олегпа ман тӗлпулу, ҫапла вара, хаваслӑ тӗлпулу пулмарӗ.

Невесёлой вышла моя встреча с Олегом.

Нимӗҫсем // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Олег хӑйӗн кукамӑшне, ҫитменнине тата чирлӗскере, ниепле те пӑрахса хӑварасшӑн пулмарӗ.

Как же не хотелось Олегу оставлять свою бабушку, да ещё больную!

Ҫула тухма хатӗрленни // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Эпӗ ывӑла, эшелон кӗтсе илсе, пӗрле тухса каясси ҫинчен ӗнентерме тӑрӑшрӑм, вӑл мана итлесшӗн те пулмарӗ.

Я старалась уверить сына, что нужно подождать эшелон, ехать вместе, но он и слушать не хотел:

«Анне, яр мана!» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Уйрӑласси ачасемшӗн кӑмӑллах пулмарӗ, вӗсен калаҫӑвӗ те, темле, ҫыпҫӑнмарӗ.

Грустно ребятам было разлучаться, и разговор у них не клеился.

Анлӑ ҫул // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

— Анне, эпӗ вӗт Гришӑна та Днепр ҫине кайма чӗнтӗм, анчах вӑл каясшӑн пулмарӗ.

— Понимаешь, я ведь и Гришу звал на Днепр, да он не захотел.

Тӑвӑл // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

— Манӑн вунтӑватӑ ачаччӗ, анчах сан Олег пек канӑҫли пӗр ача та пулмарӗ.

— Четырнадцать детей у меня было, но такого спокойного, как твой Олег, — ни одного.

«Хамах тупӑнтӑм» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Вӗлерессе никама та вӗлерме пулмарӗ, анчах икӗ нимӗҫӗ самаях аманнӑ.

Убить никого не удалось, только двоих ранили.

Спадщан вӑрманӗн хуҫисем // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Никам та трибуна ҫине тухса сӑмах калакан пулмарӗ.

Никто не выступал, не произносил речей.

Спадщан вӑрманӗн хуҫисем // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Укҫине тӳлерӗмӗр, анчах тутанса пӑхса пулмарӗ.

Заплатили, а не притронулись.

Кофе тата пирожнӑйсем // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Анчах ку ҫитӗнӳ нумая пыраймарӗ, ҫирӗп те пулмарӗ.

Но успех оказался мнимым и кратковременным.

XX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Манӑн ӑраскалӑм пулмарӗ, ҫавӑнпа манӑн вилес пулать: анчах, Марк Красс, эсӗ те, пур юлташӑмсем те эпӗ хӑравҫӑ пулманнине, тарманнине, амансан та римлянина тивӗҫлӗ пек ҫапӑҫнине пӗлеҫҫӗ, ҫавӑнпа хӗрхенме ыйтатӑп ликторсен розгисем манӑн ҫурӑма ан варалаччӑр, вӗсем мана тӳрех пуртӑпа касчӑр.

Судьба оказалась против меня, и я должен умереть: но так как ты, Марк Красс, знаешь, как знают все мои товарищи по оружию, что я не был трусом и не бежал, а храбро сражался, как подобает римлянину, хотя и был ранен, — то я прошу у тебя милости: пусть розга ликторов не оскверняет моей спины, пусть они меня ударят, но только топором.

XX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Тарӑхса ҫитнӗ Спартак аслӑ званине йышӑнасшӑн пулмарӗ.

Возмущенный Спартак делал все, чтобы отклонить высшее звание.

XIX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Сехет ҫурӑ иртсен тин авгурсем хӑйсен ӗҫне пӗтернӗ: паллӑсем римлянсемшӗн лайӑх, мӗншӗн тесен парне выльӑхӗсен ӑшӗнче нимӗнле усал пӑнчӑ та шыраса тупма пулмарӗ, тенӗ.

Только через полтора часа авгуры смогли сообщить, что знамения благоприятны для римлян, ибо ни одного зловещего пятнышка нельзя было заметить на внутренностях жертв.

XV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed