Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илтӗнчӗ (тĕпĕ: илтӗн) more information about the word form can be found here.
Вӑл сасӑ урамӑн тепӗр енче, пӗр картишӗнче илтӗнчӗ.

Оно исходило через улицу на дворе.

Булькӑпа кашкӑр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫӗрле арӑслансемпе леопардсем хартлатни илтӗнчӗ.

Ночью рычали львы и леопарды.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫав вӑхӑтрах вара шыв витӗр сывлӑш тухнӑ чухнехи пек уҫӑмсӑр пӑкӑртатнӑ сасӑ илтӗнчӗ.

Тотчас же послышался глухой шум, похожий на звук, с каким пузырьки воздуха пробиваются сквозь толщу жидкости.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӑртакран: «Мӗн?» — тени илтӗнчӗ хыттӑнах.

Потом послышалось довольно громко: «Что?»

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Владимир Ильич сасси вӑйлӑрах илтӗнчӗ, хӗрнӗҫемӗн хӗрсе пычӗ.

Голос Владимира Ильича становился громче, пламенел.

Реферат // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пӳртрен юрлани илтӗнчӗ.

Из дома послышалось пение.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Алӑк патӗнчен шӑнкӑрав хуллен чӗтренсе илтӗнчӗ.

У дверей тихонько задребезжал звонок.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Урапа чӗриклетни, лашасем хартлатни илтӗнчӗ.

Послышался скрип телеги, фырканье лошадей.

Каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Хыттӑн тем ҫапӑнни илтӗнчӗ, чӳрече кӗленчисем ванчӗҫ, ҫил ҫинче чӳрече карри чӗтренсе илчӗ, урайне чул ӳкрӗ те кусса кайрӗ.

Раздался громкий треск, посыпались стекла, затрепетала на ветру занавеска, по полу покатился булыжник.

Каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Кун пек ҫынсене нимӗнпе те хӑратма ҫук! — ывӑлӗ ҫирӗппӗн каланӑ сасӑ илтӗнчӗ ун хыҫӗнчен.

— Таких людей нельзя ничем запугать! — несется вслед уверенный голос ее сына.

Суд // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Таҫтан ҫӳлтен ывӑлӗн янравсӑр сасси илтӗнчӗ, анчах Бен куҫӗсем нимӗн те курмарӗҫ, вӗсем хура тӗтӗм карса илнӗ пек пулчӗҫ.

Откуда-то сверху послышался приглушенный голос сына, но глаза Бена застилала мгла —

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Никам та сӑпкара выртмасть пулин те, чи кӗҫӗнни Маняша тӑххӑрта пырать пулин те, каҫсерен каллех сӑпка юрри илтӗнчӗ.

По вечерам снова слышалась колыбельная, хотя в колыбели давно уже никто не лежал и самой младшей, Маняше, шел десятый год.

Ҫыру // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Иван Владимирович сасси сиввӗнрех илтӗнчӗ.

В голосе Ивана Владимировича зазвучали холодные нотки.

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Малти пӳлӗмре такам шӑнса хытнӑ аттине юртан тасатса шаккакалани илтӗнчӗ.

В передней кто-то стучал промерзшими сапогами, обивая с них снег.

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Митя, вӑхӑт мӗн чухлӗ? — илтӗнчӗ кабинет алӑкӗнчен амӑш сасси.

— Митя, сколько времени? — раздается голос мамы в дверях кабинета.

Кивӗ кресло // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Сехет чашлатма тытӑнчӗ, ҫав хушӑра хыттӑн йӗни илтӗнчӗ.

Часы зашипели, и раздался громкий плач.

Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫил хӑлхана ҫурасла уласа вӗрнипе, тинӗс шавланипе ун сасси аран-аран ҫеҫ илтӗнчӗ.

Из-за оглушительного рева ветра и моря голос его был еле слышен.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

«Пилигрим» патне ҫитиех илтӗнчӗ пулӗ ҫак хӑрушӑ сасӑ.

Быть может, этот ужасный крик донесся до «Пилигрима»…

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Путакан карап енчен чӑнахах та йытӑ вӗрнӗ сасӑ илтӗнчӗ.

С тонущего корабля действительно доносился собачий лай.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Надежда Самойловна! — илтӗнчӗ тӗттӗмре сасӑ.

— Надежда Самойловна! — послышался в темноте голос.

Эпилог // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed