Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Василий the word is in our database.
Василий (тĕпĕ: Василий) more information about the word form can be found here.
«Мӗн варӑ вӑл? Мӗншӗн ун пекех итлет?» — шухӑшларӗ Василий.

«Что это он? Отчего так слушает?» — думал Василий.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий хӑйӗн планӗсем ҫинчен каласа пачӗ, секретарь сӑн-пичӗ епле улшӑнса пынинӗ курчӗ.

Василий рассказывал о своих планах и видел, как меняется лицо секретаря.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Манӑн каллех йӑлӑнмалли пур! — йӑл кулса тата тарӑн та хура куҫӗсене йӑлтӑртаттарса калаҫма тытӑнчӗ Василий.

— Опять у меня докука! — улыбаясь и блестя глубоко сидящими темными глазами, заговорил Василий.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий пысӑк утӑмсемпе пӳлӗм урлӑ утса каҫрӗ, креслӑна сиктерчӗ, ун ҫине ытла йывӑррӑн ларнипе кресло урисем шӑтӑртатса илчӗҫ.

Василий широкими шагами пересек комнату, отодвинул кресло и сел на него так, что ножки скрипнули.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Татах мӗн пулчӗ санӑн, Василий Кузьмич?

— Что у тебя опять стряслось, Василий Кузьмич?

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл пуҫне ҫӗклерӗ, Василин пысӑк кӗлеткине курчӗ, вара сасартӑк Василий пирвайхи хутра килнине аса илчӗ — хура пуҫлӑ, сарлака хулпуҫҫиллӗ, ҫӑра куҫхӑрпӑкӗ хушшине пытаннӑ хӗрӳ куҫсемлӗ ҫак ҫын ун чухне те ҫакӑн пекех, шаккамасӑр, систермесӗр кӗрсе тӑчӗ алӑкран.

Он поднял голову, увидел массивную фигуру Василия и вдруг отчетливо припомнил его первое посещение — вот так же, без стука, без предупрежденья, вырос тогда на пороге этот темноголовый, широкоплечий человек, с горячими, утонувшими в чащобе ресниц глазами.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Хӑнасем кайсан, Василий чӳрече патӗнче нумайччен тӑчӗ.

Когда гости ушли, Василий долго стоял у окна.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

«Кунта ӗҫ тӑмпа улӑхсенче мар, — шухӑшларӗ Василий.

«Тут не в глинах и не в лугах дело, — думал Василий.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Унӑн уҫӑ сасси уҫҫӑнах хурланнипе чӗтренине курса, Василий ӑна сасартӑк пӗтӗм чун-чӗререн шеллерӗ те намӑсланчӗ:

Звонкий голос ее дрогнул такой горькой и откровенной обидой, что Василий вдруг от души понял ее и устыдился.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий куҫӗ умне тоннӑшар пулӑ, кӳлӗ хӗрринчи хур-кӑвакал ферми уҫҫӑн тухса тӑчӗ.

Тонны рыбы и ферма водоплавающей птицы на берегу озера явственно представились Василию.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Ой, Василий Кузьмич, ҫакӑ кӳрентерет те! — хӑвӑрт каларӗ ҫамрӑк хӗр.

— Ой, Василий Кузьмич, в том и обида! — быстро сказала молоденькая.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий ун ҫине ҫутӑ куҫ шӑрҫисене чалӑштарса пӑхрӗ те куҫӗсене ҫийӗнчех куҫхӑрпӑкӗсемпе хупласа хучӗ:

Василий чуть покосился на нее блеснувшим зрачком и сразу прикрыл глаза ресницами:

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий ӑна хӑлха хӗррипе итлерӗ.

Василий слушал ее краем уха.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Санӑн ответ епле пулать, Василий Кузьмич.

— Какой будет твой ответ, Василий Кузьмич?

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӗсем килнин сӑлтавне Василий карчӑкӑн пирвайхи сӑмахӗсенченех ӑнланчӗ, савӑнчӗ те, пӑшӑрханчӗ те, вара калаҫӑва мӗнпе вӗҫлемеллине ҫавӑнтах шутласа хучӗ.

Василий с первых слов старухи понял причину их прихода, обрадовался и встревожился и мгновенно предрешил исход разговора.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Эпӗ санпа, Василий Кузьмич, тӳртен калаҫӑп.

Я с тобой буду прямиком говорить, Василий Кузьмич.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Карчӑка вӗсем ялта тӗрлӗ дипломатиллӗ калаҫу ирттерме маҫтӑр пулнипе хӑйсемпе пӗрле илсе килнине анланчӗ Василий, анчах вӑл ытла калаҫма юратни халӗ хӑйсене те кӑмӑла каймарӗ, карчӑк, йӑлтах урӑхла, хӑйӗн искусствине кӑтартма тӳрӗ килнишӗн савӑнчӗ.

Василий понял, что старуху прихватили с собой как известного в деревне мастера всяких дипломатических переговоров и что сами теперь не рады ее словоохотливости, — старуха же, наоборот, была рада случаю показать свое искусство.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Сан пата эпир, Василий Кузьмич, пысӑк ӗҫпе, пӗр-пӗрне интереслентерекен ыйтупа, эпир пӗр-пӗрне хисепленине асра тытса килтӗмӗр.

— Пришли мы к тебе, Василий Кузьмич, по делу важнейшему, по нашему обоюдному интересу и по нашему взаимному расположению.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий ҫийӗнчех сыхлануллӑрах тытрӗ хӑйне: «Мӗн шӗн килнӗ вӗсем?»

Василий сразу насторожился: «Зачем пожаловали?»

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пӗррехинче, Василий тӑм пирки калаҫса татӑлма «Всходы» колхоза тепӗр хут кайма хатӗрленнӗ чухне кӳршӗсем правление хӑйсемех пычӗҫ.

Однажды, когда Василий собирался еще раз поехать в колхоз «Всходы» и попытаться договориться насчет глин, соседи сами пожаловали в правление.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed