Шырав

Шырав ĕçĕ:

шыва (тĕпĕ: шыв) more information about the word form can be found here.

Халь ӗнтӗ вӑл текех тӗмсем ҫине улӑхса, юханшывсем урлӑ каҫа-каҫа утмарӗ; халь ӗнтӗ вӑл нимӗн шухӑшламасӑрах пӗр анлӑ та пушӑ айлӑм тӑрӑх юхса выртан шарлак шыва май утрӗ.
Больше он уже не поднимался на холмы, не пересекал водоразделов, а брел по отлогому берегу большой реки, которая текла по широкой долине.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Ку лакӑмри шыва ӑсса типӗтме май ҫук, анчах халь вӑл хӑйне хӑй ҫирӗпрех тыткалать, вӑл вӗсене котелокпа ӑсса илчӗ.
Вычерпать воду было немыслимо, но теперь он стал спокойнее и ухитрился поймать их жестяным ведерком.

Вӑл вара хӑйӗн котелокӗпе лакӑмри шыва ӑсса тӑкма пуҫларӗ.
Отвязав жестяное ведерко, он начал вычерпывать воду.

Вӑл шыв тӑрӑласса кӗтме пуҫларӗ, унтан вара тата тепӗр хут шырама тытӑнчӗ те, шыва каллех пӑтратса пӗтерчӗ.
Он опять принялся за ловлю и ловил, пока вода опять не замутилась.

Вӑл ҫав тери пӑлханнӑ пирки, хӑй шыва кӗрсе кӑкӑр таран йӗпеннине те асӑрхаймарӗ.
От волнения он оступился, упал в воду и вымок до пояса.

Шыва ӳкнӗ пӑшал сасси ӑна хӑй ӑҫтине аса илтерчӗ.
Это заставило его опомниться.

Вӑл сивчирпе аптранӑ чухнехи пек чӗтреме пуҫларӗ, аллинчи пӑшалӗ вӗҫерӗнсе шыва шампӑртатса ӳкрӗ.
Он задрожал, словно в лихорадке, и его ружье с плеском упало в воду.

Иккӗмӗш ҫынни, шыври чулсем ҫийӗпе шарлаттарса кӑпӑкланса юхакан сӗт пек шурӑ шыва кӗрсе кайрӗ, вӑл лешне хирӗҫ сӑмах хушмарӗ.
Он говорил равнодушно, и его спутник, только что ступивший в молочно-белую воду, пенившуюся по камням, ничего ему не ответил.

— Э, ара, эсир ҫакна та пӗлместӗр: эпир — шыва путса вилнӗскерсем пек — каллех йӗп-йӗпе.
— Ба, этого вы тоже не знаете: — мы же опять «мокры», как утопленники…

Ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ыйхӑ тарӑнӑшне кура ӑс-тӑн вут-ҫулӑма, сывлӑша, шыва, тӑпрана куҫса пайӑрланать.
По степени глубины сна разум воплощается в огонь, в воздух, в воду, в землю.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Шыва кӗни ӑна уҫӑлтарчӗ.
Купанье освежило её.

Аэлита ирӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Нумайӑшӗ кӳлӗ патне каять те шыва кӗре-кӗре ҫӑвӑнать.
Многие шли к озеру и купались.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Хашисем те, эпӗ те ҫав шыва ӗҫетпӗр.
Хаши и я пили эту воду.

Лось кулса илчӗ, вӗри шыва сыпкӑмларӗ те Кузьмин енне чалӑшшӑн пӑрӑнчӗ:
Лось усмехнулся, хлебнул кипяточку, покосился на Кузьмина:

Ҫулташ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Снаряд ещӗкӗсем хушшинче выртса, вӑл пароход ураписен ҫунаттисем шыва епле янравлӑн ҫапса ҫурнине итлерӗ те, малашне мӗн тӑвасси ҫинчен шухӑшларӗ.
Лежа между снарядными ящиками, он слышал, как пароходные лопасти со звоном раскалывали воду, и думал, как поступить.

6. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Анчах вӗл чӑнкӑ ҫӗрте шуса ӳкрӗ те, кусса кайса шапа пӑттиллӗ симӗс кӳлӗне питех хытӑ шаплатса, шыва чӑмпӑрах сирпӗнтерчӗ.
Но на крутом месте сорвался, покатился и с ужасным шумом и плеском шлёпнулся в пруд.

Буратино Карло ашшӗпе, Мальвинӑпа, Пьеропа тата Артемонпа пӗрле килне тавӑрӑнать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Итле-ха, Дуремар, — терӗ ҫӗлен пуҫӗ, — эсӗ пирӗн питех те илемлӗ кӳлӗре пурӑнакансене пурне те хӑратса ӳкернӗ, эсӗ шыва пӑтрататӑн, эсӗ мана ирхи апат тунӑ хыҫҫӑн выртса ирттерме канлӗх памастӑн…
— Послушай, Дуремар, — сказала голова, — ты перепугал всё население нашего прекрасного пруда, ты мутишь воду, ты не даёшь мне спокойно отдыхать после завтрака…

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

«Вӑл ҫыран хӗррине тухатчӗ те, эпӗ унӑн ҫумӗнчен сӗлӗхсене пуҫтарса илсе, ӑна каллех шыва кӗртсе тӑрататтӑм.
Тогда он выходил на берег, я собирал с него пиявок и опять посылал его в пруд.

Вӑл ҫаппа-ҫарамасланса мӑйӗ таран шыва кӗрсе ларатчӗ те, унӑн ҫара ӳчӗ ҫумне сӗлӗхсем ҫыпҫӑнса сӑрӑнса иличчен кӳлӗрех тӑратчӗ.
Он раздевался, заходил в пруд по шею и стоял там, покуда к его голому телу не присасывались пиявки.

Тортилла тимӗр шапапа шапасене савӑнӑҫлӑн тав турӗ те, шыва сиксе ҫыран хӗрринелле ишсе кайрӗ.
Вежливо поблагодарил черепаху Тортилу и лягушек, бросился в воду и поплыл к берегу.

Буратино кӳлӗре пурӑнакансемпе паллашать, кунта вал тӑватӑ ылтӑн укҫа ҫухални ҫинчен пӗлет тата Тортилла тимӗр шапаран ылтӑн ҫӑраҫҫи илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics