Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аяккалла (тĕпĕ: аякка) more information about the word form can be found here.
— Григорий аяккалла ҫаврӑнса тӑчӗ.

— Григорий отвернулся.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл ачан куҫҫульпе тӗтреленнӗ куҫӗнчен пӑхнӑ май, ун ҫине сӑмакун шӑршипе сывлас мар тесе, пуҫне аяккалла пӑрчӗ.

Он заглянул в затуманенные слезами детские глаза, сдерживаясь, чтобы не дохнуть в лицо сынишки самогонной вонью.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан, Григорий хуравласса кӗтмесӗр, таҫта аяккалла пӑхса, ҫапла каларӗ:

И, не дождавшись ответа, глядя куда-то мимо Григория, сказал:

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫу варринчех шӑнса вилмӗн-ха, тырккас ҫури! — терӗ те сиввӗн Ермаков, хӗрлӗармееца лашипе аяккалла хӗссе, Григорий еннелле ҫаврӑнчӗ.

— Небось не замерзнешь средь лета, суслик! — сурово сказал Ермаков и, оттеснив красноармейца конем, повернулся к Григорию.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Мӗншӗн пытанмаллаччӗ-ши ман? — тӗлӗнем пек пулса ыйтрӗ вӑл, Григорипе танлашсан; хӑй вара ҫапӑҫу хыҫҫӑн ҫаплах йӑвашланса ҫитеймен хӗрелсе кайнӑ хаяр куҫӗсене именчӗклӗн аяккалла тартрӗ.

— И чего бы это мне хорониться? — с кажущимся удивлением спросил он, поравнявшись с Григорием, а сам смущенно отводил в сторону еще не потухшие после боя, налитые кровью, осатанелые глаза.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Куна мӗн пирки эс? — сӳрӗккӗн ыйтрӗ Копылов, ҫанни ҫумне ҫыпҫӑннӑ ҫӳппе аяккалла вӗрсе.

— Это ты насчет чего? — рассеянно спросил Копылов, сдувая с рукава приставшую соринку.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Ҫывӑхарах ямалла-мӗн ӑна, штыкне аяккалла сирмеллеччӗ те прикладпа ҫапса ӳкермеллеччӗ, кайран тармаллаччӗ вара…» — тет вӑл хӑй ӑшӗнче.

Мысленно говорит: «Надо было подпустить его, отвести удар, сшибить прикладом, а потом уж убегать…»

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Степан тин ҫеҫ стакана пушатрӗ те, пулӑ ҫыртасшӑнччӗ пулас, анчах Григорие асӑрхаса, турилккене ҫавӑнтах аяккалла шутарчӗ, ҫурӑмӗпе стена ҫумне тайӑнса ларчӗ.

Степан только что опорожнил стакан и, как видно, хотел закусить, но, увидев Григория, отодвинул тарелку, прислонился спиной к стене.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чупса пытӑм хайхи, тархасласа йӑлӑнатӑп ҫаксене, мучуна тем пулас-килесрен аяккалла туртатӑп, вӑл пур, мӗнле пӑхрӗ тиха ҫинелле — сухалӗ чӗтреме пуҫларӗ, хӑй стена пек шурса кайрӗ.

Подбегла, прошу их, деда хватаю, хочу увесть от греха, а он как глянул на жеребеночка — бороденка на нем затряслась, побелел весь, как стена.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий сиккипе аяккалла вӗҫтерчӗ.

Григорий отскакал в сторону.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аникушка, сура-сура ятлаҫса, аяккалла пӑрӑнса кайрӗ.

Отплевываясь и ругаясь, Аникушка уходил.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хуҫи П пеккине аяккалла илсе лартсан: — Федор Тимофеич, итленӗ пулӑр! — терӗ.

Хозяин убрал П и крикнул: — Федор Тимофеич, пожалуйте!

IV. Тӗлӗнмелле мыскара // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Мажаров пӗр самант ун ҫине нимӗн чӗнмесӗр пӑхнӑ, пӗр авӑк темскер пирки шухӑша кайнӑ, Ксюшӑна вара вӑл унран уйрӑлса таҫталла аяккалла кайнӑ пек туйӑннӑ.

Мажаров, неожиданно посерьезнев, с минуту молча смотрел на него, е ему казалось, что Ксюша ушла от него куда-то вдаль.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Конюх туйине илчӗ, анчах туйи, аллинчен тухса ӳксе, аяккалла сирпӗнчӗ; вара вӑл, алӑк янаххинчен ярса тытса, йӑлӑнакан куҫӗсене председатель ҫинчен илмесӗр ура ҫине тӑчӗ.

Конюх схватился за палку, но она выскользнула из рук и отлетела в сторону; тогда он уцепился за косяк и поднялся, не спуская с председателя умоляющих глаз.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Темскерле, ӑнланмалла мар кӑмӑл ҫавӑрса илчӗ те ӑна, ӑс-пуҫа аяккалла пӑрса ячӗ.

Его заволокло какое-то непонятное настроение и перепутала все его мысли.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе вӑл кӗпи аркипе сӑмсине, куҫӗсене, питне шӑлнӑ, унтан татах аяккалла, ҫӗрпе пӗлӗт пӗрлешекен ҫӗрелле пӑхнӑ: унта, пӗр вӑрман урлӑ, икӗ ҫап-ҫутӑ ҫӑлтӑр, ҫумма-ҫуммӑн курӑннӑ; икӗ ҫӑлтӑрӗ те пӗчӗк ачасем вылянӑ пек, илемлӗн йӑлтӑртатса тӑнӑ.

Изредка она брала подол юбки и молча утирала им нос, или глаза, или щеки, и опять глядела на ту далекую полосу, где сходилось небо с землею и где на самом краю, над лесом, блестели две ясные звездочки, одна возле другой; обе весело мелькали, переливаясь и точно играя, как маленькие дети.

I // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Разъезд командирӗ хӑйӗн усӑк купарчаллӑ лашине вырӑнтан хускатса аяккалла уттарса кайрӗ, унтан йӗнер ҫинче кӑштах ҫаврӑнса, ҫапла сӗнчӗ:

Командир разъезда тронул своего вислозадого вороного коня, отъехал, но потом полуобернулся на седле, посоветовал:

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Хӗрлемес шыв хӗррине анать, — пӑшӑлтатса калать те вӑл юлташне бинокле аяккалла хурать.

— Красный слушается к воде, — шепнул казак товарищу и отложил бинокль.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн усӑк купарчине хум пыра-пыра ҫапрӗ, сӳсленчӗк хӳрине аяккалла юхтарчӗ, мӑйӗпе ҫурӑмӗ шывран ҫӳлтерех курӑнса пычӗҫ.

Вислозадый круп его омывала волна, мочалистый хвост относило на сторону, а шея и спина были наружи.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юланутлӑ ҫын ҫаплах тӑна кӗреймен Прохора сӑнӑ аврипе ыраттармаллах айӑкӗнчен чышса илчӗ, тахӑшӗ ӑна урисенчен ярса тытрӗ, аяккалла сӗтӗрчӗ.

Древком пики всадник больно толкнул еще не пришедшего в себя Прохора в бок, чьи-то руки сцапали его за ноги, поволокли в сторону.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed