Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑмака the word is in our database.
кӑмака (тĕпĕ: кӑмака) more information about the word form can be found here.
Ҫаплах пӗлтер ӑна: ватӑ ухмах, те, чакса пӗтернӗ те килелле тапӑлтатса килет, ӑшӑ кӑмака патне хӑҫан ҫаврӑнса ҫитессе сунмасть те, тесе кала…

Так и передай ей: старый дурак, мол, кончил отступать и наступает обратно к дому, не чает, когда до печки доберется…

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӑмака мӑрйисем ҫеҫ палӑраҫҫӗ, вӗсем патӗнчех тата ҫӗр пӳртсем пур.

Одни только печные трубы да возле них — землянки.

Ҫул ҫинче ҫырса пынӑ журнал // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Хӑшӗсем пушар автомобилӗ пек шӑхӑртса наҫилккесемпе чупа-чупа иртеҫҫӗ, пысӑк снаряд ӳксе тунӑ шӑтӑк патне ҫитеҫҫӗ те унта темӗн те пӗр тултараҫҫӗ; теприсем «Раз, два — туртӑр» тесе команда парса, йӑтӑнса аннӑ чулсем айӗнчен тутӑхнӑ тимӗр татӑкӗсене турта-турта кӑлараҫҫӗ; ыттисем те тӳннӗ кӑмака кирпӗчӗсене ҫӗкле-ҫӗкле чупаҫҫӗ тата ыттисем авӑннӑ пӑтасене тӳрлетеҫҫӗ…

Одни, завывая, как сирена пожарных автомобилей, мчались с носилками и, добежав до воронки от тяжелого снаряда, сбрасывали в нее мусор; другие под команду «Раз, два — взяли!» выдергивали из-под хлама ржавые куски железа; третьи семенили, прижав к груди кирпичи от развалившейся печки; четвертые выпрямляли гвозди, стуча по ним камнями…

IV сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Кунта ҫулӑн икӗ майӗпе те кӑмака мӑрйисем курӑнса тӑраҫҫӗ, вӗсене уйӑх ҫутатать, унта-кунта ваннӑ кирпӗч туллиех, кӑмрӑкланнӑ пӗренесем нумай, вӗсен айӗнчен тимӗр кравать ванчӑкӗсем курӑнса тӑраҫҫӗ.

По обеим сторонам дороги здесь торчали печные трубы, освещенные луной, валялись кирпичи да обгорелые бревна, из-под которых виднелись спинки железных кроватей.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ҫӗр пӳрт варринче тимӗр кӑмака тӑрать.

Посреди землянки стояла железная печь.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Вӗсем ӑна, хӗсӗнкелесе, вырӑн пачӗҫ те, Григорий кӑмака ҫумне пырса ларчӗ.

Они потеснились, и Григорий устроился возле печки.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Каҫхине лампа ҫутинче Пантелей Прокофьевич атӑ ҫиппине пӗтӗрсе пӗтерчӗ те тӑпӑлса тухнӑ хӑмӑт пӗвенне ҫӗлеме ларчӗ; ҫипӗ ҫӗрӗкскер пулчӗ-и е старикӗн ахаль ӑшӗ тӑвӑнса ҫитнӗ, сӑмалаллӑ ҫип икӗ хутчен умлӑ-хыҫлӑ татӑлчӗ те — ӑна ҫакӑ ҫеҫ кирлӗ пулчӗ: хӑрушла ятлаҫса, Пантелей Прокофьевич ура ҫине сиксе тӑчӗ, хыҫсӑр пукана ӳкерсе, кӑмака патнелле тапса ячӗ те, йытӑ пек хӑрӑлтатса, сӑранне шӑлӗсемпе ҫыртса ҫурма тапратрӗ.

Вечером при огне Пантелей Прокофьевич ссучил дратву, начал сшивать распоровшуюся хомутину; то ли нитки были гнилые, то ли старик нервничал, но дратва оборвалась два раза подряд — этого было достаточно: страшно выругавшись, Пантелей Прокофьевич вскочил, опрокинул табурет, отбросил его ногой к печке и, рыча, словно пес, принялся рвать зубами кожаную обшивку на хомуте.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӑмака ҫумне тайӑнса тӑнӑ вӑтам пӳллӗ арҫын, кӗлеткипе хускалмасӑр, Григорий еннелле ҫаврӑнса пӑхрӗ.

Невысокий мужик, прислонившийся к печи, не меняя положения, оглянулся на Григория.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ильинична кӑмака умнелле йӑпӑртатрӗ, анчах Григорий алӑка хупса тухрӗ те ӗнтӗ.

Ильинична метнулась к печке, но Григорий уже хлопнул дверью.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Наталья ура ҫине тӑчӗ, пиҫӗ хулла тӗвӗлесе кӑмака патне пӑрахрӗ те яланхи пек мар ҫирӗп сасӑпа хуравларӗ:

Наталья встала, завязала узлом гибкую хворостину, бросила ее к печи и ответила с несвойственной ей твердостью:

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Макӑрса пӗтнӗ шуранка сӑнлӑ Наталья кӑмака умӗнче тӑрать.

Заплаканная, бледная Наталья стояла у печки.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗр кулкаласа та аллисене сӑтӑркаласа, вӑл темиҫе хутчен сӗтелпе кӑмака хушшинче сӗнкӗлтетсе ҫӳрерӗ.

Несколько раз проковылял он от стола до печки, улыбаясь и потирая руки.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вутӑ ҫӗклесе кил кӑмака хутма…

Неси дров печь затоплять…

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӑмака умӗнче Аксинья мӑнаккӑшӗ кӑштӑртатать.

Около печи суетилась Аксиньина тетка.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл вара кӑмака патӗнче тӑнӑ ҫӗртех сак ҫине лак кайса ларчӗ, вӗретнӗ сӗт ярса хунӑ кӑкшӑма упӗнтерсе ячӗ.

А та как стояла возле печи, так и присела на лавку, опрокинув корчажку с топленым молоком.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӑмака умӗнче аппаланнӑ хушӑра вӗсем чылайччен шӑкӑлтатса калаҫрӗҫ.

Возясь у печи, они подолгу разговаривали.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӳртре кӑмака хутса хӑтланмасть вӑл, лаҫра вут хурса кӑнтӑрлахи апат пӗҫерет те каллех мӑнукӗсем патне пӳрте кӗрет.

Печь в доме не топила, а разводила огонь в летней кухне, готовила обед и снова уходила в дом к детишкам.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ватӑлса ҫитерехпе ку мана кӑмака ҫинчен те анма памӗ ак, пӑта ҫинех тирсе лартӗ!

Этот при моей старости на печку не иначе как шилом будет подсаживать!

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӑмака кӗтессинчи хӑмаран аллисемпе тытса, старик ҫӗре анчӗ, костылӗсене хул хушшине чиксе, сӗтел патнелле уксахласа ҫитрӗ.

Уцепившись за деревянный бортик печки, старик опустился на руках на пол, сунул под мышки костыли и проковылял к столу.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗн эсӗ, амӑш ытла та пархатарсӑр ҫак? — кӑмака ҫинче ларакан старик кӑвакарнӑ пуҫне кӑшт ҫӗклесе чӗтрентерсе илчӗ.

— Да ты что это, мать, растешь такая беспонятная! — вскинулся на печке старик и затряс седой головой.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed