Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑнланмалла (тĕпĕ: ӑнлан) more information about the word form can be found here.
— Ӑҫта ку урапан умӗ, ӑҫта хыҫӗ — нимӗн те ӑнланмалла мар.

— Не разберешь, где у нее зад, где перед…

Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.

Вӑл мӑшӑрлӑ, пурӑнакансем ҫине пӑхнӑ та вӗсен пурнӑҫӗ ӑна яланах ӑнланмалла мар пек, уҫӑмлӑ мар пек туйӑннӑ; ҫав хушӑрах леш упӑшкасем ӑслӑ шухӑшсемпе пуҫа ҫӗмӗрмен, вӗсен ним шырамалли, тупмалли ҫук пекех, арлӑ-арӑмлӑ, лӑпкӑ та ӑнлануллӑ пурӑннӑ.

Глядел он на браки, на мужей, и в их отношениях к женам всегда видел сфинкса с его загадкой, все будто что-то непонятное, недосказанное; а между тем эти мужья не задумываются над мудреными вопросами, идут по брачной дороге таким ровным, сознательным шагом, как будто нечего им решать и искать.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ку паҫӑрхи ыйту мар, халӗ ӑна урӑхла ӑнланмалла: эпӗ юлас пулсан… мӗнле тивӗҫпе юлатӑп?

— Это не давешний вопрос, теперь он имеет другой смысл: если я останусь, то… на каких правах?

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Мӗнле ӑнланмалла ман кӑна?

— Как я должен понимать это?

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ҫапла, — ӑнланмалла татса каларӗ Обломов, — эсӗ тӗрӗс тӑватӑн!

— Да, — внятно и решительно сказал он, — ты права!

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Лешӗ: доверенность ҫинче темӗнле ӑнланмалла мар пункт пур, терӗ те ҫавна тӗпчесе пӗлме тытӑнчӗ.

Тот прочитал доверенность, объявил, что в ней есть один неясный пункт, и взялся прояснить.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Сасартӑк ӑнланмалла мар, чирлӗ, салху шухӑш вӗҫсе иртрӗ вара ҫавӑнтах ман пуҫра:

И вдруг странная, болезненная, тоскливая мысль промелькнула у меня в голове:

XII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Анчах ӑнланмалла мар именӳ йывӑррӑн пусарса лартрӗ ман чӗлхене.

Но странная робость отяжеляла мой язык.

XI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Ку темӗнле ӑнланмалла мар, эпӗ чухлаймастӑп.

Это что-то мудрено, я не понимаю.

XII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Мӗнех вара, Ольга Обломов пӑхмассерен кашнинчех ӑнланмалла хирӗҫ пӑхса ответ парайманни, унӑн сассинче, тепӗр чухне, хӑй пӗррехинче, те тӗлӗкре, те чӑнласах янӑрани илтӗнменни.

Что ж за дело, что не на всякий взгляд ее он отвечает понятным взглядом, что не то звучит иногда в его голосе, что ей как будто уже звучало однажды, не то во сне, не то наяву…

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Итлӗр, ним систерсе те мар, тӳррӗн те ӑнланмалла калатӑп: эсир мана юратмастӑр тата юратма та пултараймастӑр.

Послушайте, без всяких намеков, скажу прямо и просто: вы меня не любите и не можете любить.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл ӗмӗтсен тыткӑнне лекмерӗ, ӑнсӑртран ҫулҫӑ чӗтренине, каҫхи курӑнусене, ҫӗрле такам унӑн хӑлхи патне пӗшкӗнсе уҫӑмсӑррӑн, ӑнланмалла мар, темӗн каланӑ пек, вӑрттӑн пӑшӑлтатнине парӑнмарӗ.

Она не вдалась в мечтательность, не покорилась внезапному трепету листьев, ночным видениям, таинственному шепоту, когда как будто кто-то ночью наклонится над ее ухом и скажет что-то неясное и непонятное.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл тем каланӑ пек, ӑнланмалла пӑхать.

Взгляд ее был говорящ и понятен.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

«Мӗн ӑнланмалла мар-ха кунта? — шухӑшларӗ Обломов. — Ку ҫӑмӑл пек туйӑнать».

«Чего тут не понимать? — подумал он, — кажется, просто».

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Каярахпа Илья Ильич тӗнче — ӑнланмалла япала иккенне, вилесем шӑтӑксенчен тухманнине, улӑпсем курӑнсанах вӗсене балагансене хупса хунине, вӑрӑ-хурахсене тӗрмене лартнине хӑех курать; анчах усал мӗлкесене ӗненни пӗтсен те, шиклӗх юлашкийӗ, ӑнланса илмелле мар кичемлӗх, чӗрере юлатех.

Илья Ильич и увидит после, что просто устроен мир, что не встают мертвецы из могил, что великанов, как только они заведутся, тотчас сажают в балаган, и разбойников — в тюрьму; но если пропадает самая вера в призраки, то остается какой-то осадок страха и безотчетной тоски.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫынпа хӑйӗнпе те тем чухлех ӑнланмалла мар япаласем пулса иртеҫҫӗ: чылайччен аванах пурӑнать ҫын — ним те ҫук, унтан сасартӑк ӑнланса илмелле мар палкама пуҫлать е ют ҫын сассипе кӑшкӑрма тытӑнать, е каҫсерен ыйхӑ тӗлӗшпе аташса ҫӳрет; тепри кӗтмен ҫӗртенех кукӑрӑлса ӳкет те, ҫӗр ҫинче тапкалашма тапратать.

И с самим человеком творилось столько непонятного: живет-живет человек долго и хорошо — ничего, да вдруг заговорит такое непутное, или учнет кричать не своим голосом, или бродить сонный по ночам; другого, ни с того ни с сего, начнет коробить и бить оземь.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Пӗр виҫӗ хутчен что сӑмаха куҫаркаласа лартрӗ, анчах капла пуплев ӑнланмалла тухмасть е икӗ что юнашар пулаҫҫӗ.

Раза три переставлял что, но выходило или бессмыслица, или соседство с другим что.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Карчӑк ури-мӗнӗпех вырӑн ҫине хӑпарса ларнӑ та, пӗкӗрӗлнӗскер, пуҫне аллисемпе ярса тытнӑ, хӑй, каллӗ-маллӗ сулкаланса, темӗн ӑнланмалла мар мӑкӑртатать.

Старуха сидела с ногами на постели и, сгорбившись, обхватив голову руками, качалась взад и вперед и что-то невнятно бормотала.

VII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Эсир хуть мӗнле те пулин калӑр… хуть ӑнланмалла пулмасан та…

Вы хоть как-нибудь скажите… хоть и непонятно…

VI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Крылов ансат, пурне те ӑнланмалла чӗлхепе карап теорийӗ ҫинчен лекцисем вулама пуҫлать.

Крылов стал читать лекции по теории корабля простым, понятным для слушателей языком.

Ҫирӗм улттӑмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed