Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫемҫе the word is in our database.
ҫемҫе (тĕпĕ: ҫемҫе) more information about the word form can be found here.
Палисадник хыҫӗнчи йывӑҫсем ҫинче ҫемҫе пас шерепеленсе тӑрать.

За палисадником — на деревьях нежный бахромчатый иней.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Картиш тӗлӗнче хурчка пек ҫаврӑнакан ҫил юлашки сӑмахсене Григорий патне илсе ҫитереймерӗ; Петрона лаши мӗнӗпех пурҫӑн пек ҫемҫе тусан хупласа илчӗ, вара Григорий, нимӗн илтеймесӗр, аллипе сулчӗ те вите патнелле утса кайрӗ.

Ветер, коршуном круживший над двором, не донес до Григория конца фразы; Петра с лошадью спеленала шелковая пыль, и Григорий, не расслышав, махнул рукой, пошел к конюшне.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑвала!.. — амак ҫапнӑ пек хӑйӑлтатса кӑшкӑрса ячӗ пӗтӗмпе кӑвакарса кайнӑ пан, йӗнерӗ ҫинчен ҫемҫе суха касси ҫине персе анса.

Гони!.. — паралично хрипел посиневший пан, падая с седла на мякоть пахоты.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Акӑ тепӗр ҫултан сирӗн действительнай службӑна каймалла, — ку тӗлте урядник, аллине кролик тӗкӗнчен ҫыхнӑ ҫемҫе перчетке тӑхӑнса, хӑйӗн сӑмахне ҫапла вӗҫлерӗ:

Вот через год идтить вам в действительную, — тут урядник, натягивая на руку пышную, из кроличьего пуха, перчатку, закончил:

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ильинична, Наталья хӗвне ҫемҫе пашалусем чиксе тултарса: — Дуняшкӑна илсе каймастӑн-и, вӑкӑрсене хӑвалама? — тесе пӑшӑлтатрӗ.

Ильинична совала Наталье в кофту мягких бурсаков, шептала: — Может, Дуняшку бы взяла погонять быков?

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Арман карти пӗр кӗтессинче хӗсӗнсе ларакан тимӗрҫ лаҫҫинчен янӑравлӑн кӗвӗленсе, мӑлатук шаккани илтӗнчӗ: пӗрре тимӗр ҫине ҫапӑнать — ҫемҫе те хупӑ сасӑ пулать, икӗ хутчен — сиксе ӳксе — янӑравлӑн сунтал ҫине ҫапӑнать.

Из кузни, примостившейся в углу мельничного двора, слышался игривый перестук молотка: раз по железу — глухой и мягкий, два раза — с подскоком — по звенящей наковальне.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫемҫе!

Мягкая!

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сарай сарлӑкӗ айӗнче Григорин ҫӗнӗ те шукӑль йӗнерпе йӗнерленӗ лаши куритерен апат ҫисе тӑнӑ ҫӗрте, Наталья аллине вӑшт кӑна хӗвне чиксе ячӗ те, юратнӑ куҫӗсемпе Григорий ҫине хӗрелсе кайса пӑхса, ун аллине хӑй кӑкрийӗсен ӑшши ҫапнӑ ҫемҫе пир япала тыттарчӗ.

Под навесом сарая, где кормился у яслей Гришкин конь, подседланный новехоньким нарядным седлом, шмыгнула рукой за пазуху и, краснея, глядя на Григория влюбленными глазами, сунула ему в руку мягкий, таящий тепло девичьих ее грудей матерчатый комочек.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӑявланнӑ чуста пек ҫемҫе ӳте асаплантарса ӗшенсе ҫитнӗ хыҫҫӑн Степан арӑмӗн питне аллипеле хыпашлама тытӑнать.

Степан, приморившись истязать мягкое, как закрутевшее тесто, тело, шарил по лицу ее рукою.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Ав ҫав тӗм тӗлне ҫитеп те ҫавана туптатӑп», — тесе шухӑшларӗ Григорий хӑй ӑшӗнче, анчах та шӑп ҫак самантра унӑн ҫави темле ҫемҫе япала ҫине ҫитсе тӑрӑнчӗ.

«Дойду вон до энтого кустика, косу отобью», — подумал Григорий и почувствовал, как коса прошла по чему-то вязкому.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Алтма тытӑнчӗ — тӑпри ҫемҫе, саступ ним мар кӗрет.

Стал копать — земля мягкая, заступ так и уходит.

Тухатнӑ вырӑн // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Иван Федоровича кун пек чуптуни килӗшрӗ, мӗншӗн тесен палламан ҫыннӑн сарлака питҫӑмартийӗсем ҫемҫе минтерсем пекех туйӑнчӗҫ.

Ивану Федоровичу очень понравилось это лобызание, потому что губы его приняли большие щеки незнакомца за мягкие подушки.

II. Ҫул // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Халь ӗнтӗ, пӗр-пӗр ҫемҫе апат лексен, мӗнле те пулин чӑмлакалӑп, хытти лексен вара, тӳррипех калатӑп, ниепле те ҫиме пултарас ҫук.

Теперь если что мягкое попадется, то буду как-нибудь жевать, а твердое — то ни за что не откушу.

Умӗнхи сӑмах // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫӗр ҫинче мӗн пурри йӑлтах кӗмӗл ҫутӑпа ялкӑшать; таса сывлӑш пӑчӑ, анчах кӑшт уҫӑрах та, ҫемҫе те ҫепӗҫ, тинӗс хумӗпе килсе ҫапнӑ пек, йӗри-тавра вӑл тутлӑ шӑршӑ сарать.

Земля вся в серебряном свете; и чудный воздух и прохладно-душен, и полон неги, и движет океан благоуханий.

II. Голова // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Кӑштах пӗшкӗннӗ пек те ҫав куҫхаршисем, унӑн таса куҫӗсенчен пӑхаҫҫӗ пек; пӗчӗкҫеҫ тутине ӗнтӗ, вӑл вӑхӑтри ҫамрӑксем ун ҫине пӑхса тутисене ҫулакаласа илнӗ, юриех, шӑпчӑк юрри шӑрантарма тесех тунӑ тейӗн; ҫӳҫӗ вара ҫӑхан ҫунатти пек хура, ҫамрӑк йӗтӗн пек ҫемҫе (ун чух хӗрсем ҫӳҫӗсене тӗрлӗ тӗслӗ ҫинҫе хӑюсем яра-яра пӗчӗкҫӗ ҫивӗтсем туман-ха), илемлӗн кӑтраланса анать те вӑл ылтӑнпа тӗрлесе эрешленӗ кунтушӗ ҫине выртать.

Ровно нагнувшись, как будто гляделись в ясные очи; что ротик, на который глядя облизывалась тогдашняя молодежь, кажись, на то и создан был, чтобы выводить соловьиные песни; что волосы ее, черные, как крылья ворона, и мягкие, как молодой лен (тогда еще девушки наши не заплетали их в дрибушки, перевивая красивыми, ярких цветов синдячками), падали курчавыми кудрями на шитый золотом кунтуш.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Асатте аппӑшӗ каласа паратчӗ — хӗрарӑмӗ ӗнтӗ, ҫиленмелле ан пултӑр та-ха, хӑвӑрах пӗлетӗр, кама та пулин чипер хӗр, е чипер хӗрарӑм тесе каличчен, шуйттана чуптума ҫӑмӑлрах, — козачкӑн тулли питҫӑмартийӗсем чи ҫемҫе те шупкарах хӗрлӗ мӑкӑнь чечекӗ пек таса, ҫав тери ҫепӗҫ, ҫавӑн пек пулать мӑкӑнь чечекӗ ирсерен: тин ҫеҫ турӑ сывлӑмӗпе ҫӑвӑннӑ хыҫҫӑн, халь кӑна ҫӗкленнӗ хӗвел умӗнче ҫунса ҫеҫ тӑрать, ҫулҫисене тӳрлеткелесе чиперленет; куҫхаршийӗсем, хура та ҫинҫе хӑю пек.

Тетка покойного деда рассказывала, — а женщине, сами знаете, легче поцеловаться с чертом, не во гнев будь сказано, нежели назвать кого красавицею, — что полненькие щеки козачки были свежи и ярки, как мак самого тонкого розового цвета, когда, умывшись божьею росою, горит он, распрямляет листики и охорашивается перед только что поднявшимся солнышком; что брови словно черные шнурочки.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Сӗтел патӗнче хуҫаланни, чей ӗҫнӗ чух хӑйӗн йӗркине туни, пӗлекен савӑт-сапасене аллинче тытни, Лопуховсен килӗнче пӗҫернӗ ҫемҫе ыраш ҫӑкӑрне касни ӑна унчченхи пекех питӗ кӑмӑллӑ пулчӗ.

Ей очень приятно было хозяйничать, как прежде, у стола, создавать за ним свой порядок чаепития, держать в руках знакомую посуду, резать мягкий ржаной хлеб, испеченный в лопуховском доме…

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Халь вара пӑши амине вӗлернипе партизансен лайӑх пурнӑҫӗшӗн тӑрӑшнине палӑртса, Шошин пост начальникӗн ҫемҫе чӗрине тӗппипех хӑй енне ҫавӑрнӑ тесе шутларӗ.

Теперь же, убив лосиху, Шошин считал, что своей заботой о благополучии партизан он окончательно покорит податливое сердце начальника поста.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Тул ҫутӑлас умӗн, вӑраха хӑварма юраман ӗҫсене пурне те туса пӗтерсен, Сталин кабинетпа юнашар пӳлӗме кӗрсе ҫемҫе диван ҫине выртрӗ.

Перед рассветом, когда все неотложные дела были закончены, Сталин вошел в комнату рядом с кабинетом и лег на мягкий диван.

XXI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӗсем пурте шурӑ маскхалатсемпе, кашнийӗннех ҫемҫе сӑран йӗнӗ ӑшне чикнӗ снайпер винтовки…

Все они — в белых маскхалатах, у каждого — снайперская винтовка с оптическим прицелом в мягком кожаном чехле…

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed