Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑшал the word is in our database.

пӑшал (тĕпĕ: пӑшал) more information about the word form can be found here.

Минут каялла кӑна вӗркӗшсе ҫӳренӗ ударницӑсемпе офицерсене пурне те пӑшал сасси ҫулласа кайнӑ, тейӗн.
Ударниц и офицеров, минуту назад толпившихся там, выстрел будто слизал.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Дворец хапхи енчен — пӗртен пӗр хут пӑшал кӗрӗслетнӗ сасӑ.
От дворцовых ворот — сухой одинокий щелчок выстрела.

Сиктер кӑшт купарчуна, атту пӗрре ҫиҫсе яратӑп ак пӑшал кучӗпе!
Подбери-ка сиделку, а то ложем ахну!

Бунчук пӑшал сасси янӑраса ӗлкӗричченех ӑна кӗскен те ырра систермен сасӑпа тепӗр хут татса каларӗ:
Опережая звук выстрела, глухо недобрым голосом крикнул Бунчук:

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Казаксен шинелӗсемпе карттусӗсем, пӑшал етрисемпе шӑтарса пӗтернӗ пек, хура пӑнчӑллӑн йӗрленсе йӑрӑмланнӑ.
Шинели и фуражки чернели пятнышками, будто иссеченные дробью.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӑшал ҫӑвӗн ҫӗвек шӑрши каснӑ наганӑн хура хӑвӑллӑ кӗпҫине ун пичӗ патнех илсе пычӗ, ҫинҫелсе кайнӑ сасӑпа хаяррӑн ҫухӑрса ячӗ:
Тыча в лицо ему вороненый, провонявший ружейным маслом ствол нагана, прорвался на визг:

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗр казакӗ, кӗлеткипе авӑнса, ҫурӑмӗ хыҫӗнчи винтовкине хывса илчӗ те ҫӗре ҫапса ӳкернӗ ҫыннӑн ҫемҫен нӑчлатакан ӳтне пӑшал кучӗпе тӳме тытӑнчӗ.
Один из казаков, изогнувшись, смахнул с себя винтовку, бил прикладом по мягко похрустывавшему телу поваленного человека.

Утсем хӑвӑрттӑн кӗпӗртетсе чупни янӑраса тӑчӗ, хӑлхана пӑшал пенӗ сасӑ касса кайрӗ.
Грохотом пробарабанил конский топот, резнул слух выстрел.

Пульӑсем чулсем ҫумне типпӗн те ҫивӗччӗн пыра-пыра тӑрӑннине; пӑшал сассисем таврана кисретсе кӗрӗслетнине нихҫанхинчен те шикленерех итленӗ май, Григорий чӗтрекен тутипе кӗрпеклӗ вӗтӗ юра ҫине-ҫинех ҫӑтӑхса хыпрӗ.
Он жадно хватал дрожащими губами рассыпчатую снежную пыль, с небывалым страхом и дрожью вслушиваясь в сухое и резкое пощелкивание пуль и во всеобъемлющий грохот выстрелов.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий пуҫӗ ҫывӑхӗнчен те, Степанӑн акшар чулӗ пек шурса кайнӑ пичӗ патӗнчен те ҫав ҫивӗч сасӑ умлӑн-хыҫлӑн, вичкӗнӗн шӑхӑра-шӑхӑра иртет: чьввййӳӳ-ӳт, чьвв-ӳӳ-ӳт; хыҫалта вара, акацисен типӗ хутаҫҫисем патлатса ҫурӑлнӑ пек, пӑшал сассисем хаплатаҫҫӗ:
Над головой Григория, над меловым лицом Степана, по бокам — этот нижущий, сверлящий высвист: цьююуу-уть, цьюуу-уть, а сзади — хлопки выстрелов, как треск перезревших стручков акации:

Ҫил пӑшал тарӗн армути тусанӗ пек тӗссӗр кӑвак тӗтӗмне варкӑштарса хӑвалать.
Ветер шевелит сизый, полынный, дымок выстрелов.

Сӑртсем урлӑ эпир вӗҫнӗ Ҫил-ҫунатлӑн яранса, Кӗрӗс-мерӗс пӑшал пенӗ, Хӗҫпе каснӑ авӑнса.
Мы по горочкам летали Наподобье саранчи, Из берданочков стреляли Все донские казачки.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пынӑ ҫӗртех винтовкине ҫурӑмӗ хыҫнелле ывӑтрӗ, анчах винтовка ҫакки каллех аялалла шуса анчӗ те, пӑшал кӳпчекӗ, фляга ҫумне ҫапӑнса, янӑравсӑррӑн хӗнтӗртетсе пычӗ.
На бегу он откидывал назад винтовку, но ремень сползал, и приклад глухо вызванивал по манерке.

Лерен, нимӗҫсем енчен, — кӑвак тӗтреллӗ ҫирӗклӗхӗн кӑмрӑкланса хуралнӑ тункатисене мӑкӑртса тӑракан хӑйӑрлӑ сӑртсем хыҫӗнчен, — шатӑртатнӑ, шартлатса ҫурӑлнӑ, сывлӑша йӑтӑнса сирпӗннӗ сасӑсем килсе ҫапӑнаҫҫӗ; пӑшал сассисем, пӗр вӗҫӗмсӗр хаяррӑн кӗрлесе, темле хӑрушла вӑйлӑ пушар чухнехи пек хӑватлӑн шӑтӑртатса тӑраҫҫӗ.
А с немецкой стороны, оттуда, из-за обугленных пней сизого ольшаника, из-за песчаных сгорбленных увалов, рвало, трясло, взметывало и полыхало густым беспрерывным гулом, трескучим пожаром выстрелов.

Ӑна хирӗҫ, хулпуҫҫи урлӑ берданка пӑшал ҫакса, хуралҫӑ тухрӗ, ку кӑтра сухаллӑ вӑйпитти старике Сергей паллать.
Навстречу ему вышел уже знакомый Сергею сторож с берданкой на плече — кряжистый старик, с седой в мелких кольцах бородой.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Каҫалапа, пусӑра тӗттӗмлене пуҫласан, ҫум ҫумлакан хӗрарӑмсем катмакӗсене хулпуҫҫи ҫине пӑшал пек хурса, юрла-юрла хӑйсен станӗсем патнелле кайрӗҫ, комбайнсем кӗрлеме чарӑнчӗҫ, урпа пучахӗсем ҫинче хедер ҫуначӗсем йӑлтӑртатса ҫаврӑнмаҫҫӗ ӗнтӗ.
На закате дня, когда померкла степь и полольщицы, затянув песню и положив тяпки на плечи, как ружья, пошли к своим станам; когда уже не гудели комбайны и не блестели под колосьями ячменя крылья хедера.

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Самант — пӑшал автанӗ ҫине пусса та ярӗ.
Момент — и нажмет на ружейный курок.

«Халӑх юн тумламӗ» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Каллех пӑшал сасси кӗрлеме тытӑнать.
Снова несмолкаемым гулом бабахнули ружья.

Персе тӑранать Гришатка, тӗтӗмпе тарпа хуралса пӗтет, пӑшал кучӗ хулпуҫҫие ыратакан тӑвать.
Настреляется Гришатка, прокоптится от дыма и пороха, набьет плечо от ружейной отдачи.

Вӑй ҫумне вӑй // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Ҫак самантра пӑшал сасси янраса каять.
В это время раздался выстрел.

Галие // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics