Шырав
Шырав ĕçĕ:
«Вӑл Марьянкӑна юратать, — хӑй тӗллӗн шутларӗ Оленин, — эпӗ те ӑна савма пултарнӑ пулӑттӑм».«Он любит Марьяну, — думал себе Оленин, — а я бы мог любить ее».
XXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Лукашкӑн Марьянӑна курасси килет пуль, тесе шутларӗ Оленин, тата вӑл ҫавнашкал пӑхма кӑмӑллӑ та калаҫма юратакан казака хӑйпе юлташа илме те хавас-мӗн.
XXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
«Мӗнле килӗшсе кайман япала? — шутларӗ вӑл.
XXI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ту ҫынни хӑйпе интересленменнинчен Оленин ҫав тери тӗлӗнчӗ, вӑл вара ҫавнашкал сивӗ пулни ун айванлӑхӗнчен е чӗлхене пӗлменнинчен кӑна килет пуль тесе шутларӗ.
XXI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
«Хама валли нимӗн те кирлӗ мар вӗт, ҫине-ҫинех шутларӗ вӑл, — мӗншӗн-ха ыттисемшӗн пурӑнас мар?»«Ведь ничего для себя не нужно, — все думал он, — отчего же не жить для других?»
XX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
«Мӗншӗн телейлӗ-ха эпӗ, тата мӗншӗн пурӑннӑ-ха эп ӗлӗк? — шутларӗ вӑл.
XX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ӗнер хӑйсем тискер кайӑка тупнӑ вырӑн тавра утса ҫаврӑнса нимӗн те тӗл пулман хыҫҫӑн, вӑл канса илме шутларӗ.Обойдя то место, где вчера он нашел зверя, и ничего не встретив, он захотел отдохнуть.
XX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
«Мӗнле ҫынсем, мӗнле пурнӑҫ!» — шутларӗ Оленин, унтан ассӑн сывласа илчӗ те пӗчченех хӑйӗн пӳртне таврӑнчӗ.«Что за люди, что за жизнь!» — подумал Оленин, вздохнул и один вернулся в свою хату.
XV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
«Ҫавӑ пулмалла», шутларӗ вӑл.
X // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
«Акӑ вӑл! — шутларӗ Оленин.
X // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
«Ирттерсе ярас марччӗ!» шутларӗ Лукашка; ҫав самантрах вара, уйӑхӑн шупка ҫутинче, ӑна пӗрене умӗнче тутар пуҫӗ мӗлтлетни курӑнса кайрӗ.
VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Лукашка шомполне туса пӗтерчӗ те, хӑйне ыйхӑ пусса ҫитнине туйса, «вӑратма вӑхӑт» тесе шутларӗ.«Пора будить», — подумал Лукашка, кончив шомпол и почувствовав, что глаза его отяжелели.
VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
«Тусемпе пӗлӗтсем йӑлтах пӗр сӑнлӑ», — шутларӗ вӑл; юрлӑ тусен хӑйне уйрӑм илемӗ пурри ҫинчен каласа панисене ултав вырӑнне хучӗ, Бах музыкине тата хӗрарӑмсене юратнине ӗненмен пекех, ӗненмелле мар, терӗ, — вара вӑл тусене кӗтме пӑрахрӗ.
III // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ҫакӑнпа пӗрлех вӑл хӑйӗн укҫа мӗн чухлӗ пулнине, мӗн чухлӗ юлассине, пур парӑмсене те тӳлеме мӗн чухлӗ кирлине тата уйӑхсерен пӗтӗм тупӑшӑн хӑш пайне пӗтерсе пырассине те шутларӗ.
II // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Иртен пуҫласа мӗн кӑнтӑрлаччен вӑл шут ӗҫӗпе чӑрманчӗ; миҫе ҫухрӑм кайнӑ ӗнтӗ, умри пӗрремӗш станцӑна ҫитме миҫе ҫухрӑм юлнӑ, пӗрремӗш хулана ҫитме мӗн чухлӗ, апатчен, чейччен, Ставрополе ҫитме мӗн чухлӗ тата халиччен кайни пӗтӗм ҫулӑн миҫемӗш пайӗ пулать — ҫавсене шутларӗ.
II // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Уркевлӗн, кичемленсе пекех, уттарчӗ вӑл Бек-Агамаловпа Веткина шырама, вӗсене вӑл секундантсем пулмашкӑн ыйтма шутларӗ.
XX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Унтан пӗр ҫеккунт пек шутларӗ, паянхи куна пӗтӗмпех аса илчӗ те: — О, ҫапла, паян мана ҫав тери лайӑх, ҫав тери лайӑх! — терӗ тепӗр хут хӗрӳллӗн.
XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ниме тӑманскер пурте, — шутларӗ те юлашкинчен, вара ҫийӗнчех лӑпланчӗ.
X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ҫавӑнпах ӗнтӗ вӑл, полковник хыҫӗнчен столовӑйнелле утнӑ май, яланхи йӑлипе: «Тӗксӗммӗн шухӑша кайни ун ҫамкине йӑран евӗр йӗрсемпе картлантарчӗ», — шутларӗ хай ҫинчен виҫҫӗмӗш сӑпатра.
VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ромашов сасартӑк ун хӑлхинче кӗмӗлрен хӗреспе ҫурма уйӑх евӗр тунӑ алка пуррине асӑрхарӗ те: «Ку алкана эпӗ халиччен курманччӗ-ха», — шутларӗ ӑшӗнче.
VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.