Corpus of the Chuvash language

(Ҫитӗнсен тин тӗне кӗртнипе ялта ӑна икӗ ятпа та чӗнеҫҫӗ.

Крестился он уже взрослым, и в селе за ним так и остались оба имени — христианское и языческое.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ульти ашшӗне ялта кӑнтӑш (хытӑ ҫын, куштан) теҫҫӗ.

Отца Ульди в селе зовут кындышем — скупердяем, жадиной.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тапранчӗ вара ялта шӑв-шав, калаҫу.

И тут началось!

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӗрача каланине хирӗҫ вӑл ялта чух пӗр сӑмахпа тавӑраканччӗ: «Тӗшмӗшленни», — текенччӗ.

На слова девочки он, если бы он был в деревне, ответил бы одним словом: «Суеверие».

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Шыва кӗнисене» — Христос тӗнне йышӑннисене ялта ҫапла калаҫҫӗ — халь урӑх ҫӗре пытараҫҫӗ.

Кладбище это запретное — сюда украдкой заглядывали лишь те, кто остался верен своим богам.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫынсем нумайланса кайрӗҫ ялта.

Людей больно много в селе развелось.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫав хушӑра ялта тем пулса иртет.

А за это время в селе бог знает что делается.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗчӗк Ваҫук Урхас Кушкӑ ятлӑ ялта мӑн аккӑшсен садӗнче ларнӑ.

Маленький Васек сидел в поповском саду.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӗренме пӑрахас тесе мар яла юласшӑнччӗ вӑл (вӗренес тесен таҫта та вӗренме пулать), хӑй ялта кирлӗ ҫын иккенне сисе пуҫланӑччӗ Ваҫук.

Он же решил остаться в селе вовсе не потому, что ему не хочется учиться (да, в конце концов, было бы желание, учиться можно везде), а из-за того, что чувствует себя здесь просто необходимым человеком.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вилекенни, ҫуралаканни — темен те пулса иртнӗ ялта та, вӗсен килӗнче те, анчах пурте ӑна тивмесӗр иртсе кайнӑ-ха.

Кто-то умирал, кто-то рождался в деревне, в их доме — все проходило мимо его сознания, не трогало его.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ун пеккине ялта пурте пулӑшма хӑтланаҫҫӗ.

Такому в деревне все хотели чем-либо помочь.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑйне те килӗштереҫҫӗ ӑна ялта.

И сельчане были ему благодарны.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Килте — кил-йыша, ялта — ял пуҫӗсене, вулӑсра — кантура…

В доме — семье, в деревне — сельскому старосте, в волости — конторе…

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хамӑр ялта.

В нашей деревне.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пирӗн ялта?

В нашей деревне?

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Самай пурӑнасшӑн-и эс ялта?

— Ты в деревне-то долго ли собираешься прожить?

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Мухтаҫҫӗ сана ялта.

А в деревне тебя хвалят.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Хамӑр ялта.

— В деревне нашей.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ара, хӑрушӑ темерӗн-и ялта?

— Ты говорил, страшно неспокойно в деревне…

Туссем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Каларӑм-ҫке, ялта шутсӑр хӑрушӑ халь.

Ведь сказал тебе: неспокойно в деревне.

Туссем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.