Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

типӗ the word is in our database.
типӗ (тĕпĕ: типӗ) more information about the word form can be found here.
Ҫаран типӗ.

Луг был сухой.

Хӳри курӑнмасть, ҫӑмӗ палӑрмасть // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Ун умӗнче, вӑрман хӗрринче, пӗр купа типӗ ҫапӑ выртать.

Впереди на опушке была куча хвороста.

Кукӑркут // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 39–40 с.

Типӗ туратсем урлӑ ури тупанӗсене питӗ асӑрхаса куҫарса пысӑк упа вӑрман тӑрӑх утать.

Большой медведь бесшумно крался по лесу, осторожно переступал голыми подошвами сухие сучки.

Кукӑркут // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 39–40 с.

— Халь, Никита Михеич, ҫавӑн пек ҫамрӑксем кайрӗҫ — типӗ ҫӗрте те шыв ӗҫеҫҫӗ.

— Теперь, Никита Михеич, молодые-то такие до всего дотошные пошли, — и на сухом месте напьются.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ку вӑл ҫанталӑк уяр тӑнипе, тет, ман ӗненес килмест, мӗншӗн тесен типӗ ҫулта вӗсем ҫӗр ҫумнелле тайӑлмалла, кусем тӳрӗ тӑраҫҫӗ.

Он говорит: от засухи, а мне не верится: когда от засухи, то стебли к земле никнут, а эти прямо стоят.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫӗр ҫийӗн типӗ юр вӗҫтерсе йӗрсене шӑлса лартать.

Сухой крупитчатый снег мело по земле — пудрило следы.

Юр ҫинчи приказ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 3–16 с.

— Виҫҫӗмӗш кун типӗ тытатӑп.

— Третий день держу пост.

Тӗнче хӗрри шырама тухса кайни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 119–126 с.

Типӗ тытнӑ-и эс?

— Ты постился?

Тӗнче хӗрри шырама тухса кайни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 119–126 с.

Аппу, Полюшка — сывах-и? — ыйтрӗ вӑл ӑсран тухнӑ пек ҫуталса йӑлтӑртатакан типӗ куҫӗсемпе унӑн питӗнчен ҫӑтса ярас пек тинкерсе.

Тетка, Полюшка — живые-здоровые? — спросил он, cухими, исступленно горящими глазами жадно всматриваясь в его лицо.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хумлӑн-хумлӑн явӑнса чупать вара ҫил хӳтерсе пыракан вут-ҫулӑм, выҫкӑннӑн тӗшӗрет типӗ ыраш курӑкне, ҫӳллӗ ӳснӗ талпиҫен тунисем тӑрах ывтӑнса хӑпарать, хӑмӑр сапарпи (хура армути) тӑррисем тӑрах шуса ҫӳрет, лапам вырӑнсенче ҫӑтӑртатса упаленет…

Потоками струится подгоняемый ветром огонь, жадно пожирает он сухой аржанец, взлетает по высоким будыльям татарника, скользит по бурым верхушкам чернобыла, стелется по низинам…

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Типӗ ҫил вӑркӑштарса чӳхентерекен тӗтреллӗ янкар витӗр хӗвел ҫырма тӑррине шуса хӑпарчӗ.

В дымной мгле суховея вставало над яром солнце.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий лашисене хӑй ачаранпах пӗлекен типӗ караичран кӑкарса хутора кайрӗ.

Григорий привязал лошадей к знакомому с детства сухому караичу, пошел в хутор.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий хӑй вӑкӑрсене тӑварчӗ, кутамккаран пӗр банка аш консервипе ҫӑкӑр кӑларса хучӗ, пӗр ҫӗклем типӗ хытхура хуҫса пырса, урапаран инҫех мар кӑвайт чӗртрӗ.

Григорий сам выпряг быков, достал из вещевой сумки банку мясных консервов, хлеб, наломал и принес целый ворох сухого бурьяна, неподалеку от арбы разложил огонь.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сухаҫсем анасем ҫинчен тӑпӑлтарнӑ типӗ пукра, тӗссӗрленсе хӑмӑрланнӑ сӳсленчӗк ҫӳҫе тунисене пуҫтарса ҫунтараҫҫӗ.

Пахари жгли выволочки — сухой кустистый жабрей, выцветшую волокнистую брицу.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Юлашкинчен, пӗрин те пулин типӗ ӑвӑ ҫине хӗм тивсе кайсан, йӑсӑрланма пуҫланӑ ӑвӑ ҫине пурте пӗр харӑссӑн тенӗ пек ӗф! те ӗф! вӗрчӗҫ, чикарккисене чӗртрӗҫ те, сӑмах хушмасӑр, чӗркуҫҫи ҫине кукленсе, ҫӗнӗ хыпарсем пирки калаҫрӗҫ.

Наконец у кого-либо искра, попавшая в сухой трут, возгоралась, все дружно дули на тлеющий огонек и, закурив, молча присаживались на корточки, делились новостями.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лаши, йӑлтӑрккарах кӑвак сӑмси ҫинчен шыв пӗрчисене тумлатса, тутине мӗкӗлтеттерсе кавлет, йӗнер ҫинчен анса тӑнӑ ача хӑйне валли выляса йӑпанмалли ӗҫ те тупнӑ: типӗ тӑм муклашкисене пӗвене ывӑтать те шыв ҫийӗн вӗлтӗркке хумсем ҫавракан-ҫавракан ункӑланса сарӑлнине сӑнаса пӑхать.

Лошадь жевала губами, с серого бархатистого храпа ее падали капли, а спешившийся ездок забавлялся: бросал в воду комки сухой глины, смотрел, как расходятся по воде круги.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл Аксинья ҫине ӑнран кайнӑ пек йӑлтӑртатакан типӗ куҫӗсемпе пӑхса илчӗ, хӑйӑлтатарах каларӗ:

Она взглянула на Аксинью сухими, исступленно горящими глазами, хрипло сказала:

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шыв хӗрринче, лапсӑркка йывӑҫ айӗнче вут хумалли типӗ вырӑн та пур.

На берегу, под густыми деревьями, нашлось сухое место для костра.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Палуба ҫине хӑпартӑмӑр та пурсӑмӑр та типӗ кӗпе-йӗме тӑхӑнтӑмӑр.

Взобравшись на палубу, команда надела сухое платье.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Вӗсен тем пысӑкӑш типӗ турачӗсем хӑйсем йӑтӑнса аннӑ ҫӗрте ҫамрӑк йывӑҫсемпе тӗмсене пӗтӗмпех лапчӑтса ҫӗмӗрсе пӗтернӗ, лешсем вара чалӑш-чӗлӗш ӳсеҫҫӗ, хӑйсем ҫапах та ешӗл-ха, пурӑнаҫҫӗ-ха.

Их огромные засохшие ветки придавили кусты и молодые деревца, и те росли вкривь и вкось, помятые, согнутые, но все же зеленые, живые.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed