Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑшал the word is in our database.
пӑшал (тĕпĕ: пӑшал) more information about the word form can be found here.
Вӑл каласа та пӗтереймен — пӑшал сасси кӗрлесе кайнӑ, маччаран ҫакӑнса тӑракан пысӑк лампӑран унӑн тӑрпипе краҫҫынӗ сирпӗннӗ.

Договорить он не успел — грохнул выстрел, и висевшая над головами людей большая лампа брызнула стеклом и керосином.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тусем хушшинче пӑшал сассисем кӗрлесе иртнӗ хыҫҫӑн, тайга сӗмлӗхӗнче партизансен кӑвайчӗсем ялкӑшма пӑрахсан, Иван Пробатов, тарпа тӗтӗм шӑрши ҫапнӑ шинель тата ҫӳлӗ буденновкӑ тӑхӑннӑскер, тӑван ялне таврӑннӑ.

Когда отгремели выстрелы в горах, отполыхали в таежной глуши партизанские костры, Иван Пробатов, в пропахшей потом и дымом шинели, в высокой буденовке, вернулся в родную деревню.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кроватьпе юнашар эмелсемпе, кӗнекесемпе, хаҫатсемпе, ҫырусемпе тултарнӑ ҫаврака сӗтел ларать, ун хыҫӗнче авса тунӑ этажеркӑ курӑнать; ҫыру сӗтелӗ ҫинче кукурузӑ пуҫӗсем, темӗнле курӑк ҫыххисем выртаҫҫӗ: пӗр стенине пӗтӗмпех кӗнеке ҫӳлӗкӗ йышӑннӑ, ун карнисне вӗҫен кайӑксемпе мамӑк тирлӗ тискер кайӑксен кӗлеткисем сырса илнӗ; кровать тӗлӗнчи пӗчӗк кавир ҫинче икӗ кӗпҫеллӗ пӑшал чалӑшшӑн ҫакӑнса тӑрать: тепӗр стена ҫинче — килте тунӑ кӑнттамрах хашакаллӑ, тусан витнӗ картинӑ, ӑна ҫамрӑк чухне Бахолдин хӑй ӳкернӗ пулмалла: уҫнӑ чӳрече умӗнче, хӗвел ҫап-ҫутӑ ҫутатнӑ ешӗл картиш ҫине пӑхса, хӗр ларать.

Рядом с кроватью стоял круглый столик, заваленный лекарствами, книгами, газетами, письмами, за ним высилась плетеная этажерка; па письменном столе валялись початки кукурузы, пучки каких-то трав; одну стену целиком занимала книжная полка, на карнизе ее ленились чучела птиц и пушистых зверьков; коврик над кроватью наискосок перечеркивала двустволка; на другой стене висела запыленная картина в самодельной грубоватой раме, кажется, написанная самим Бахолдиным в молодые годы: девушка сидит у раскрытого окна и смотрит на залитый солнцем зеленый двор.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл кунта учительсен семинарине пӗтерсен килнӗ, анчах унӑн ачасене вӗрентме май пулман — граждан вӑрҫи пуҫланнӑ, тусем хушшинче пӑшал сассисем кӗрлесе кайнӑ, пурнӑҫ пӗтӗмпех арпашӑннӑ, ял учитель ҫинчен шухӑшлайман.

Он приехал сюда после окончания учительской семинарии, но детей учить ему не пришлось — началась гражданская война, в горах загрохотали выстрелы, все смешалось, и деревне было не до него.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Казак ҫӗр ҫинче выртакан тӑсӑк винтовкӑна чавси ҫине хурать, пӑшал аврине ҫӗклесе, чылайччен тӑрӑшса тӗллет…

Казак накинул на локоть левой руки длинно отпущенный винтовочный погон, поднял навесную рамку, долго и тщательно выцеливал…

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хиврен янӑраса хаплатакан пӑшал сассисем пӗр-пӗринпе хутӑшса кайса пӗрлешрӗҫ, аслати сассипе кисренсе ҫӗмӗрлекен кӗрлев пӑчӑ сывлӑшра чӗтренӳллӗ октава пек кӗмсӗртетсе тӑчӗ.

Садкие, бухающие звуки выстрелов сливались, в душном воздухе колеблющейся октавой стоял раскатистый, громовитый гул.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӑшал кӗрӗслетнӗ сасӑ хӑлхине хуплантарчӗ.

Звук выстрела оглушил.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дарья, пӑшал автанне майӗпен хыпашласа, хӑштах тӑхтаса тӑчӗ те унтан сасартӑк, хӑй те кӗтмен ҫӗртен, пӗтӗм вӑйран пӳрнипе пусрӗ.

Дарья помедлила, осторожно нащупывая спуск, и вдруг, неожиданно для самой себя, с силой нажала его.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Юлташсем, тытӑр пӑшал?

— Товарищи, к оружию!

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сӑртсем урлӑ эпир вӗҫнӗ Ҫил-ҫунатлӑн ярӑнса, Кӗрӗс-керӗс пӑшал пенӗ, Хӗҫпе каснӑ авӑнса!

Мы по горочкам летали Наподобье саранчи, Из берданочков стреляли, Все — донские казачки!

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах Вороновский, тутине ывӑҫ тупанӗпе хупласа, юнашар тӑракан хӗрлӗармеецпа хыпӑнчӑклӑн темӗн пӑшӑлтатрӗ те, Штокман сӑмах ҫаврӑмне вӗҫлеме те ӗлкӗреймерӗ — ҫамрӑк ҫумӑрӑн апрельти нӳрӗкне сӑрхӑнтаракан чӗрӗ сывлӑша типпӗн ҫурса, пӑшал сасси кӗрӗслетсе кайрӗ.

Но Вороновский, приложив ко рту ладонь, что-то встревоженно шептал стоявшему рядом с ним красноармейцу, и не успел Штокман докончить фразы, как в сыром воздухе, напитанном апрельской влагой молодого дождя, приглушенно треснул выстрел.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӑна чармарӗҫ, чышкӑсемпе тата пӑшал кучӗсемпе чышрӗҫ, ҫурӑмран, ӗнсерен ҫапрӗҫ, хулпуҫҫийӗ ҫинчен — винтовкине, пуҫӗнчен хӗрлӗ тӑрӑллӑ кӑвак мулаххайне сӳсе илчӗҫ.

Его не задерживали, а кулаками и прикладами толкали, били в спину, по затылку сорвали с плеча винтовку, с головы — красноверхий казачий малахай.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сӗтел патӗнче, ҫавраҫил ҫавӑрттарнӑ пек, хӗрлӗармеецсен сӑрӑ ҫӗлӗкӗсем хумханма, штыксен кӑвак вӗҫӗсем чӳкенме пуҫларӗҫ, пӗчӗкҫӗ сӗтел патне чешкисене чӑмӑртанӑ алӑсем туртӑнчӗҫ, площадьре, пӑшал пенӗ пек, кӗскен те тарӑхса кӑшкӑрнӑ сасӑсем янӑраса кайрӗҫ:

Около стола, как взвихренные ветром, заколебались серые красноармейские папахи, закачалась сизая щетина штыков, к столику протянулись сжатые в кулаки руки, по площади, как выстрелы, зазвучали озлобленные короткие вскрики:

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӑшал сассисем хӑвӑрт-хӑвӑрт кӗрӗслетсе тӑнине тата прикладсене ҫине-ҫинех хулпуҫҫисем ҫумне тӗревленине курнипе чӑм тара ӳкнӗ Григорие хаваслӑ шанчӑк хӗмлентерсе ячӗ.

Выстрелы так быстро чередовались, так скоро приклады взлетывали и прижимались к плечам, что Григория, всего мокрого от пота, опалила радостная уверенность:

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий пӗлӗт мӗлкин асӑрхаса юлмалла мар ҫӳхе хӗрри урлӑ вӗҫтерсе каҫнӑ хушӑра тӑкӑрлӑкран пӑшал сассисем хаплатса кайрӗҫ.

В момент, когда Григорий перескакивал неприметную кромку тучевой тени, из проулка туго защелкали выстрелы.

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Округ совечӗ чи лайӑх тимӗрҫӗсене, слесарьсемпе пӑшал ӑстисене ӗҫе кӳлчӗ.

Окружной совет мобилизовал лучших кузнецов, слесарей, ружейников.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тахӑшӗ вӑйлӑн тӗртсе янӑ пек месерле кайса ӳкнӗ май вӑл пӑшал сассине пачах илтмерӗ.

Он не слышал выстрела, падая навзничь, как от сильного толчка.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах лешӗ аллине карт туртса илчӗ те, пӳрнине пӑшал автанӗ ҫине хурса, ҫӳлелле пӑхрӗ.

Но тот отчаянно вырвал руку, заглянул вверх, держа палец на спуске.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лере, ҫӳлте, ҫаплах пӑшал сассисем кӗрӗслетеҫҫӗ.

Там, наверху, еще постукивали выстрелы.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗҫ, унӑн шурӑ шарӑхлӑ мӑйне касса татас вырӑнне, кӑчӑр-качӑр туса, пӑшал кӗпҫи тӑрӑх шуса кайрӗ, вӑйнклатса илсе, хӗрлӗармеец аллинчен вӗҫерӗнче те, тӳрленекен пӗкече пек, сывлӑшалла ывтӑнчӗ.

Шашка, вместо того чтобы секануть Андрюшкину, одетую белым шарфом, шею, заскрежетала по стволу, визгнув, вырвалась из рук красноармейца и распрямляющейся дугой взлетела в воздух.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed