Шырав
Шырав ĕçĕ:
Вӑл мӗншӗн задача шутламаннине ыйтса пӗлет, пӑхмасӑр калама вӗреннӗ сӑвва калаттарать, йытӑ ҫури ҫинчен ыйтать, сӑмах майӗн ҫапла каласа хурать:
Каҫxине // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
«Мӗн тумалла-ха ӗнтӗ? — ыйтать вӑл юлашкинчен.
Каҫxине // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
— Букварьпе чернил савӑтне мӗн тӑвӑпӑр? — ыйтать Зоя ӑнланаймасӑр.— А букварь как же? А чернильница — в недоумением спросила Зоя.
Пурте пӗрле // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
— Кам ҫӗмӗрчӗ, калӑр! — ҫирӗппӗн ыйтать Зоя.
Пурте пӗрле // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Те манран, те лаша тӑваракан лавҫӑран ыйтать вӑл.Обращаясь не то ко мне, не то к вознице, распрягавшему лошадь.
Тепӗр ҫултан // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Зоя ҫеҫ мар, пӗчӗк Шура та ҫаксенех вӗҫӗмсӗр ыйтать.Не только Зоя, но и маленький Шура не уставал задавать эти вопросы.
Нихҫан ҫухалми йӗр // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
— Анне, эсӗ кӗнекен тепӗр листине уҫса мӗнле те пулин урӑх ӳкерчӗк кӑтартмӑн-и? — ыйтать Шура.— Мама, — просит Шура, — ты переверни страницу и покажи что-нибудь другое!
Ывӑл // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
«Ну, кала, йӗксӗк, ҫутӑ кун кӑтартам-и сана, каҫ кӑтартам-и?» — тесе ыйтать, тет, ҫакӑнтан Хура Палля.«Ну, говори, мерзавец, что тебе показать: светлый день или черную ночь?» — спрашивает Черный Палля.
XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Селиме, сасартӑк пурин ҫинчен те пӗлес пек, ҫине-ҫине ыйтать.
XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Маншӑн тесен, вӑрман ӗҫӗ — хампа пӗртӑван, эп вӑрманта ҫуралнӑ, вӑрмантах ӗмӗрӗм те иртӗ, ҫапах та пилӗкӗм канӑҫ ыйтать, вӑл пур — пӗрре ларса канар тесе асӑнтармарӗ, ӗшеннине палӑртинччӗ хӑть, ярӑнса кӑна ӗҫлет вӗт, ами.
XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Юмӑҫ мелке пек туснӑ ҫӳҫ витӗр хӑй умӗнчи ҫынсене пӑхать те пӗле тӑркачах: «Ҫак кам япали?» — тесе ыйтать.Глядя на присутствующих сквозь всклокоченные волосы, йомзя спросила: «Чья это вещь?»
XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Унран хййӗнчен те-ха ялта нумайӑшӗ канаш ыйтать.У него самого не один человек в свое время совета испрашивал…
XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Пӗри ыйтать, тепри ӑна пӳлет.
Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Сӑмахланӑ чух чӗлхи пӗрмай такӑнать, пӗр япала ҫинченех темиҫе хут ыйтать, хӑйне мӗн каланине хӑлхана та чикмест, ҫине-ҫине хиклеткелесе илет.
VIII. Кӗрекеҫра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
— Атте, — терӗ вӑл хашканӑ сасӑпа, — Тимрук тете паян ут яма каясшӑн, санран ирӗк ыйтать…
VII. «Ҫинҫе шывӗ сивӗ мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
— Камсем пур терӗн-ха унта? — хӑй илтнине хӑй ӗненмесӗр тепӗр хут ыйтать Шерккей.— Кто, говоришь, там собрался? — еще раз переспрашивает Шерккей, не веря ранее услышанному.
VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
«Паян мӗн турӑн-ха», — тесе кӑна ыйтать.Так, разве что по привычке, иной раз спросит: «Ну, что ты нынче полезного сделал?»
II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
— Саккӑрмӗш кун-и? — ҫаврӑнса ыйтать вӑл инкӗшӗнчен, ашшӗ ӳкнӗренпе миҫе кун иртнине маннӑ пек пулса.— Восьмой день нынче пошел? — спрашивает он у снохи, будто сам забыл о том дне, когда слег отец.
Пролог // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
— Ҫаплах пӗр сӑмах та каламарӗ-и? — шӑплӑха татса, шанмасӑр ыйтать Элентей.— Так и не промолвил ни слова? — нарушил тишину Элендей, словно не доверяя себе.
Пролог // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
— Господа офицерсем, яла хӗрлисем кӗчӗҫ, вӗсем иртсе кайиччен сире ман упӑшка хамӑрӑн тӗпсакайне пытанма, е хӗрлӗ бандитсенчен пӗр хӑрушӑсӑр тармашкӑн, каҫчен кӗтсе тӑма ыйтать.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.